create your own banner at mybannermaker.com!

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1908 Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ



3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1908
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΤΙΜΗ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


         
του 
Γιώργου Λιβέρη
 Έπρεπε να περάσουν 100 χρόνια για να επιβεβαιωθεί και γραπτά η πιστοποίηση της γέννησης του Παναθηναϊκού στις 3 Φεβρουαρίου 1908. Από ένα κείμενο του ΣΕΑΓΣ (τώρα ΣΕΓΑΣ). Το παρουσίασε ο εμβριθής και σχολαστικός μελετητής της ιστορίας του Συλλόγου Βαγγέλης Μελέκογλου στην εφημερίδα «DERBY» του Αντώνη Δελατόλλα.
          Το Δεκέμβριο του 1910 ο ΣΕΑΓΣ εξέδωσε για πρώτη φορά το  Επίσημο Δελτίο του όπου δημοσίευσε  τις ημερομηνίες των Συλλόγων του, ανάμεσα στις οποίες με την ημερομηνία 3 Φεβρουαρίου του 1908 αναφέρεται και η επισημοποίηση του Σωματείου των Αφων Αλέξανδρου και Γεωργίου Καλαφάτη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ

          Εκείνη την εποχή όλα τα αθλήματα υπήγοντο στον Σύνδεσμο Ελληνικών Αθλητικών – Γυμναστικών Συλλόγων. Δεν ήσαν βέβαια πολλά, αλλά ήσαν τα βασικά των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως: Γυμναστική, Στίβος, Πάλη, Άρση Βαρών, Ποδόσφαιρο, Τένις, Σκοποβολή, Ξιφασκία, Κολύμβηση, Κωπηλασία και Ποδηλασία. Ακολούθως το 1926 ιδρύθηκε η ΕΠΟ, το 1927 η Κολυμβητική και η Κωπηλατική Ομοσπονδία, το 1935 η Ομοσπονδία Πάλης, το 1938 η Ομοσπονδία Τένις κ.λ.π.
          Στο ίδιο Δελτίο του ΣΕΑΓΣ αναφέρεται, πέραν της ημερομηνίας ίδρυσης και η πρώτη συμμετοχή του Σωματείου στο επίσημο ποδοσφαιρικό Τουρνουά που διοργανώθηκε από το Δήμο Τρικαίων (σήμερα Τρικάλων) το Φθινόπωρο του 1908.
          Με την ευκαιρία είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η ίδρυση του ΣΕΑΓΣ έγινε επίσημα στις 27 Φεβρουαρίου 1897 με διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
          Το κείμενο που αφορά τον Παναθηναϊκό στο Δελτίο του ΣΕΑΓΣ (το πρώτο Δελτίο της Ομοσπονδίας που κυκλοφόρησε ποτέ)

 έχει ως εξής:  «Ούτος ιδρύθη την 3ην Φεβρουαρίου 1908 υπ’ αθλητών της Ποδοσφαιρίσεως και γνωστών φιλάθλων, ταχέως δε κατώρθωσε να καταλάβη επίζηλον μεταξύ των Ποδοσφαιρικών Συλλόγων θέσιν εργαζόμενος πάντοτε υπέρ της ως οίον τε ευρυτέρας διαδόσεως της παιδίας ταύτης και της εν γένει ιδέας του αθλητισμού…»
          Είναι επίσης σημαντικό και ιστορικά εξακριβωμένο ότι όταν ο νέος Ποδοσφαιρικός Όμιλος, μεταξύ των πρώτων ενημέρωσε και τον Πανελλήνιο Γ.Σ για την ίδρυσή του, με το υπ’ αριθμ. 7/18-2-1908 έγγραφό του, έλαβε απαντητική επιστολή συγχαρητηρίων και αναγνώρισης από τον ΠΓΣ, όπως λεπτομερώς αναφέρεται και στην έκδοση του Σήφη Βοτζάκη «100 χρόνια Παναθηναϊκός».
          Μάλιστα είναι ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς λίγες και μόνο αράδες από το κείμενο εκείνης της εποχής».
          Π.χ το έγγραφο του Ποδοσφαιρικού Ομίλου προς τον ΠΓΣ αρχίζει ως εξής: «Μετά χαράς ανακοινούμεν Υμίν την ίδρυσιν του «Ποδοσφαιρικού Ομίλου». Η ευρεία διάδοσις ην εσχάτως έλαβεν η παιδία της Ποδοσφαιρίσεως, ο ενθουσιασμός μεθ’ όν εγένετο δεκτή παρά τοις αθληταίς εν γένει και ιδία παρά τη μαθητική νεολαία, το ενδιαφέρον καθ’ όλου υπέρ πάσιν εγείρει, πάντα διαδηλούσι την πρωτεύουσαν θέσι ην η Ποδοσφαίρισις έχει καταλάβη εν τη αθλητική κινήσει…»
          Και η απάντηση του ΠΓΣ,μετά 4 μόλις ημέρες, αφού αρχικά συγχαίρει καταλήγει ως εξής:
          «…Ο Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος μεθ’ ευχαριστήσεως θα παρέχη υμίν εκάστοτε την ηθικήν αυτού αρωγήν και παν ότι συντελεί εις επίτευξιν του ευγενούς υμών έργου».    

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

O Ανδρέας Βγενόπουλος ενδιαφέρεται για τον Παναθηναϊκό και δεν θα τον αφήσει αβοήθητο


Τρίτη, 24 Ιανουαρίου 2012


O Ανδρέας Βγενόπουλος ενδιαφέρεται για τον Παναθηναϊκό και δεν θα τον αφήσει αβοήθητο

Αναλυτικά οι δηλώσεις της προέδρου των παλαιμάχων αθλητών του Παναθηναϊκού:
Ένα σχόλιο για την όμορφη εκδήλωση...
«Φέτος ήταν η ωραιότερη πίτα που κόψαμε σε αυτά τα τρία χρόνια που διοργανώνουμε την εκδήλωση και είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη γιατί φέτος ήρθαν πάρα πολλοί αθλητές, οι οποίοι δεν είχαν έρθει τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης, είμαι ευχαριστημένη που ήρθαν για πρώτη φορά ο αντιπρόεδρος της ΚΑΕ, Θανάσης Γιαννακόπουλος και ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη, Αχιλλέας Μακρόπουλος. Είναι η πρώτη φορά που μας τιμούν και τους ευχαριστώ».
Διανύουμε μία δύσκολη συγκυρία για τη χώρα και τον αθλητισμό γενικότερα, όμως οι οπαδοί του Παναθηναϊκού αγωνιούν για το αν θα βγει οικονομικά η χρονιά...
«Μιλάτε για την ΠΑΕ, φαντάζομαι. Θα βγει η χρονιά. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βγει η χρονιά. Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλος σύλλογος και δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρει τη λύση».
Πιστεύετε πως αν χρειαστεί, οι μέτοχοι θα συμβάλλουν οικονομικά;«Ναι. Ήδη υπάρχει κάποιος ο οποίος έκανε την πρόταση του».
Την Κυριακή είδαμε τον κύριο Βγενόπουλο στο γήπεδο, κάτι που σημαίνει πως ενδιαφέρεται για την ομάδα;
«Νομίζω ότι κανένας μας δεν είχε ποτέ αμφιβολία επ' αυτού. Ο κύριος Βγενόπουλος υπήρξε αθλητής του Παναθηναϊκού, όπως όλοι εμείς εδώ σήμερα και επομένως δεν μπορεί παρά να ενδιαφέρεται».
Υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις που έχει θέσει για να ενεργοποιηθεί;
Αυτό πρέπει να ρωτήσετε τον κύριο Βγενόπουλο, όχι εμένα.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

ΟΙ 30 ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 1919 – 1940


Μιλάνο Μάρτιος 1934
Από αριστερά: Μπαλτάσης Δημήτρης,Μηγιάκης Αντώνης,
Ανδριανόπουλος Λεωνίδας,Τριανταφύλλης Τάκης,
Υποφάντης Σπύρος.
του 
Γιώργου Λιβέρη
Η Εθνική Ελλάδος έδωσε τους πρώτους αγώνες της το 1919 και το 1920. η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ) αναγνωρίζει επίσημα τους αγώνες της Εθνικής από το 1929. Δηλαδή μετά την ίδρυσή της το 1926 και όχι όταν τα προηγούμενα χρόνια το Ποδόσφαιρο υπαγόταν στον ΣΕΓΑΣ. Ακριβώς ίδια είναι η θέση της Ομοσπονδίας Μπάσκετ (ΕΟΚ) που ιδρύθηκε το 1970 και δεν αναγνωρίζει τη συμμετοχή της Εθνικής μας το 1952 στους Ολυμπιακούς του Ελσίνκι.
          Πριν από την ίδρυση της ΕΠΟ η Εθνική μας Ποδοσφαίρου αγωνίσθηκε στο Παρίσι στους Αγώνες των Συμμαχικών χωρών και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας.
          Στο διάστημα 1919 – 1940 η Εθνική μας έδωσε περίπου 20 αγώνες επίσημους, (π.χ για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου) ημιεπισήμους (π.χ Βαλκανικό Κύπελλο) φιλικούς (π.χ με την Αίγυπτο) ή προετοιμασίας. Υπάρχει μια διαβάθμιση για τους αγώνες αυτούς με διαφορετικά κριτήρια την εποχή εκείνη. Ενώ σήμερα είναι καθιερωμένα και ξεκαθαρισμένα τα πράγματα.

          Οι 30 καλύτεροι παίκτες της εποχής εκείνης, «κατά κρίσιν αγαθού  ανδρός» θεωρούνται οι εξής:
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΣΣΑΡΗΣ:
ΑΓΓΕΛΟΣ 
ΜΕΣΣΑΡΗΣ


 (1910 – 1978). Ποδοσφαιρικό φαινόμενο. Γεννήθηκε στο Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής το 1910 από γονείς Κεφαλλονίτες.  Επέστρεψαν στην Ελλάδα το 1924, το 1927 πρωτόπαιξε στο Γουδή και το 1928 γράφτηκε στον Παναθηναϊκό, όπου έφερε μια τεχνική επανάσταση με το άψογο κοντρόλ του και τις αγωνιστικές εμπνεύσεις του μέσα στο παιχνίδι. Έπαιξε μόλις 4 χρόνια (1928 – 31). Κλήθηκε 4 φορές στην Εθνική Ομάδα (1929 – 31). Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, παραμένει μυστήριο μέχρι σήμερα, αιφνίδια το 1932 αποχώρησε οριστικά της ενεργού δράσης, μετά από 53 γκολ σε 23 αγώνες. Ίσως κάπου, κάπως δυσαρεστήθηκε καθώς ήταν ευγενικός χαρακτήρας. Παρέμεινε φιλικός και κοινωνικός. Εργαζόταν στο Τεχνικό Γραφείο Δοξιάδη.

ΜΗΤΣΟΣ ΜΠΑΛΤΑΣΗΣ: Το «Λιοντάρι» και ο σκόρερ του Παναθηναϊκού με 106 γκολ την περίοδο 1929 – 1940 (55 στο Πρωτάθλημα) που έπαιζε στην ομάδα. Με τον αδελφό του   Κώστα δημιούργησε την εποχή των «Μπαλτάσηδων». Ήταν κυνηγός – βομβαρδιστής με γενναίο παιχνίδι που συχνά – πυκνά του στοίχιζε τραυματισμό, με σοβαρές περιπτώσεις, μερικές των οποίων του δημιούργησαν μόνιμες καταστάσεις στα νεφρά, την σπονδυλική στήλη και το χέρι. Γεννήθηκε το 1913 και έπαιξε στην Εθνική Ομάδα 7 φορές στην περίοδο 1930 – 33.

ΑΦΟΙ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΙ
Λ.ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
το 1900 γεννιέται ο Γιάννης ο μεγαλύτερος από τα 5 αδέλφια. Αρχίζει το Ποδόσφαιρο πριν δημιουργηθεί ο ΟΣΦΠ (10/3/1925από τους Ν. Καμπέρο – Μ. Μανούσο) μέχρι το 1929. Το 1912 γενν. Ο μικρότερος Λεωνίδας που προτιμά το στίβο (1.65 στο ύψος 13.76 στο τριπλούν) αλλά τον μαγνητίζει το ποδόσφαιρο και γίνεται  11 φορές το ταχύτερο έξω αριστερά της Εθνικής (1929 – 1936). Το 1903 γενν. Ο Γιώργος (ή ποδάρας) ο ψηλότερος και πλέον διάσημος (Υπουργός, Δήμαρχος Πειραιά κ.λ.π). Το 1918 παίζει στην Πειραϊκή Ένωση στον ΟΣΦΠ και 5 φορές στην Εθνική Ομάδα ως διεμβολέας φορ. Ο Βασίλης γενν. Το 1908 και πρωτόπαιξε στη «Νίκη» και στην Πειραϊκή Ένωση. Με τον πέμπτο αδελφό Ντίνο απετέλεσε φοβερά αποδοτικό δίδυμο. Στην Εθνική Ομάδα έπαιξε 7 φορές. Διετέλεσε εκλέκτωρ της Εθνικής. Όλα μαζί τα αδέλφια παίξανε στις 20/2/1927 στο φιλικό ΟΣΦΠ – Φαληρικός Σύνδεσμος 6 – 2. Σκόρερς Βασίλης (2), Ντίνο (2), Λεωνίδας (1), Γιώργος (1). Τελευταίος από τη ζωή έφυγε ο Λεωνίδας στις 25/10/2011 σε ηλικία 100 ετών.

ΜΙΜΗΣ ΠΙΕΡΡΑΚΟΣ:
Μίμης Πιερράκος
Ο Μίμης Πιερράκος 
την εποχή που μεσουρανούσε 
με τον Παναθηναϊκό 

 Ο αγαπημένος επιθετικός «Μπρακ» του Παναθηναϊκού. Γενν. το 1906. Έπαιξε ως έξω αριστερά την περίοδο 1928 – 34 και σημείωσε 42 τέρματα (22 στο πρωτάθλημα), ενώ στην Εθνική κλήθηκε 4 φορές στην περίοδο 1931 – 33. Ο Πιερράκος υπήρξε μια ηρωική πολεμική μορφή. Άφησε την τελευταία του πνοή το 1941 στον Πόγραδετς της Αλβανίας. Το 1950 βρέθηκε ο τάφος του και έγινε στις 19/11, του ίδιου έτους, η μετακομιδή των οστών του, στην αγαπημένη του Αθήνα, από τους Μιχαήλ Παπάζογλου, Οδυσσέα Τσούτσο και Τάκη Τριανταφύλλη. Ενταφιάσθηκε στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.

ΣΠΥΡΟΣ ΥΠΟΦΑΝΤΗΣ


ΣΠΥΡΟΣ  ΥΠΟΦΑΝΤΗΣ
Γενν. Στην Αθήνα το 1909. Ποδοσφαιρική φυσιογνωμία ολκής. Έπαιξε αριστερά στο κέντρο και στην επίθεση του Παναθηναϊκού (1926 – 1937). 10 φορές κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα (1930 – 33). Στις 27/12/1944 στη διάρκεια των Δεκεμβριανών γεγονότων στην Αθήνα αδέσποτος όλμος σκότωσε την αδελφή του, το γαμπρό του, το παιδί τους και την υπηρεσία τους, ενώ ο ίδιος έμεινε ανάπηρος στο αριστερό του πόδι.





ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΜΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΛΕΑΝΘΗΣ 
ΜΑΡΟΠΟΥΛΟΣ 
: Γενν. Το 1919 στην Τούσλα της Μ. Ασίας και πρωτόπαιξε μπάλα (1930 – 33) στα Πράσινα Πουλιά πριν γραφτεί στην ΑΕΚ το 1934. Κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική το 1937 και ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια ενώ το 1938 έπαιξε και στο Τελ Αβίβ, ως ενδιάμεσος επιθετικός. Το 1952 απεχώρησε της ενεργού δράσης αλλά παρέμεινε στην ΑΕΚ, όπου έφθασε μέχρι τη θέση του Προέδρου. Επίσης διετέλεσε εκλέκτωρ της Εθνικής Ομάδας (όπου είχε ως παίκτης 11 συμμετοχές) σύμφωνα με τα τότε κρατούντα. Ήταν ένας κυνηγός με τρομαχτικό σουτ, όταν τον άφηναν να το πιάσει. Διαφορετικά η κερκίδα αντηχούσε από τις (σεμνές) ιαχές «Δεν μπορείς Μαρόπουλε».

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ:


    ΓΙΩΡΓΟΣ 
ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ



(1890 – 1964). Ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού, γενν. στα Εξάρχεια. Υπήρξε και αθλητής Στίβου, του ΕΓΣ και ΠΓΣ με διακρίσεις. Ανήσυχο πνεύμα  ενθουσιάστηκε με το Ποδόσφαιρο το 1906 στους Μεσο – Ολυμπιακούς της Αθήνας. Το 1908 με τον αδελφό του Αλέξανδρο ίδρυσαν το Σύλλογο. Έπαιζαν αμφότεροι αμυντικοί μέχρι το 1923. Ο Γεώργιος κλήθηκε 5 φορές στην Εθνική Ελλάδος (1919 – 1921). Το Πανεπιστήμιο και ο βαθμός του στο Πολεμικό Ναυτικό πρόσκαιρα τον απομάκρυναν, αλλά το 1919 συμμετείχε και ήταν Αρχηγός της Εθνικής Ενόπλων στους Πανσυμμαχικούς των Παρισίων. Εκεί συγκέντρωσε ποδοσφαιρικό υλικό, ενώ πήρε και τους επίσημους «Κανονισμούς Παιδιάς», όπως και αυτούς κατασκευής γηπέδων. Με βάση αυτά άρχισε να λειτουργεί μετά λίγα χρόνια η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ). Επίσης έφερε από το Παρίσι στην Ελλάδα και τους πρώτους κανονισμούς μπάσκετ και βόλεϊ.


ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ:
ΚΛΕΑΝΘΗΣ 
ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ
 Γενν. Στη Θεσσαλονίκη το 1916. Μικρότερος αδελφός των ποδοσφαιριστών Κώστα και Νικηφόρου. Έπαιζαν και οι 3 το 1932 στον Άρη. Ο Κλεάνθης διακρίνετο για το ορμητικό του παιχνίδι και για την ικανότητά του στις κεφαλιές. Υπήρξε μέλος της Εθνικής Ομάδας 7 φορές μέχρι το 1939. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση δεν διέκοψε τους δεσμούς του με το άθλημα και με τον Άρη, του οποίου διετέλεσε προπονητής κατά τη δεκαετία του ’50. Για τη μεγάλη προσφορά του στο Σύλλογο και την Εθνική Ομάδα το γήπεδο στου Χαριλάου πήρε το όνομά του.


ΓΙΑΜΑΛΗΣ – ΡΙΜΠΑΣ – ΔΕΛΑΒΙΝΙΑΣ:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΜΑΛΗΣ
 Το τρίο των τερματοφυλάκων της ΑΕΚ που για μια μεγάλη περίοδο κράτησε τα σκήπτρα της Εθνικής Ομάδας, μονοπώλησε τη θέση, ενώ ένας έκαστος εξ αυτών διεκδίκησε τον τίτλο του άριστου. Ο Γιώργος Γιάμαλης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1907, έμαθε μπάλα στο Αμερικάνικο Κολέγιο της Πόλης και το 1925 έπαιξε στην ΑΕΚ. Το 1929 κλήθηκε από την ΕΠΟ στον Α επίσημο αγώνα της Εθνικής Ομάδας, όπου έπαιξε 12 φορές μέχρι το 1932. Πέθανε το 1985. Ο Χρήστος Ρίμπας γεννήθηκε το 1914 στη Μαγνησία της Μ. Ασίας και πρωτόπαιξε μπάλα στον Ατρόμητο (Ν. Ιωνίας) και ακολούθως στην ΑΕΚ, 15 ετών. Επωφελήθηκε ασθένειας του Γιάμαλη και έλαμψε. Είχε αντίληψη και ελαστικότητα. Το 1933 κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα και στη Μικτή Βαλκανίων. Στην Εθνική έπαιξε 9 φορές. Ο Μιχάλης Δελαβίνιας γενν. το 1921 στην Αθήνα και το 1938 έπαιξε για πρώτη φορά στην Εθνική. Μετά τη διακοπή των πολεμικών επιχειρήσεων επανήλθε και έπαιξε μέχρι το 1956, στη δε Εθνική 11 φορές. Η ΑΕΚ και η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα τερματοφυλάκων.


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ:
 AΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ
 (1896 – 1980) Η αγωνιστική πλευρά του Πατριάρχη του Παναθηναϊκού. Γεννήθηκε στη Βουλγαρία και αγάπησε τον Αθλητισμό στην Ροβέρτειο Σχολή της Πόλης. Ήρθε στην Αθήνα το 1914 και άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο το 1916. Το 1920 στην Αμβέρσα μετείχε των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ποδόσφαιρο και στο Δέκαθλο. Ήταν αμυντικός και έπαιζε μέχρι το 1928. Ταυτόχρονα ήταν αθλητής Στίβου, ενώ μετά το 1928 έπαιζε μόνο Μπάσκετ, καθώς από τη χρονιά εκείνη είχε εκλεγεί Πρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Ήδη από το 1917 είχε εμπλακεί στα διοικητικά του Παναθηναϊκού. Όταν σταμάτησε το Μπάσκετ μετείχε σε αγώνες αυτοκινήτου έως και την μεταπολεμική περίοδο. Ίδρυσε το Ράλλυ Ακρόπολις.


ΚΩΣΤΑΣ ΧΟΥΜΗΣ:
ΚΩΣΤΑΣ ΧΟΥΜΗΣ 
Σύμφωνα με αρκετούς προπολεμικούς δημοσιογράφους (Καπιτσόγλου, Κριναίο, Αυλωνίτη) ο μεγαλύτερος κεντρικός κυνηγός που ανέδειξε η Ελλάδα. Άλλωστε έχει και ένα μεγάλο ατού. Αποτελεί τη μοναδική περίπτωση με συμμετοχή σε 2 Εθνικές Ομάδες. Στην Ελλάδα 1934 – 1936 και στην Εθνική Ρουμανίας 1936 – 1940 8 φορές. Γεννήθηκε το 1914 στον Πειραιά και έπαιξε το 1931 στη Νεάπολη και το 1933 στον Εθνικό. Το 1936 πήγε στη Ρουμανία, έπαιξε στη «Βένους» Βουκουρεστίου όπου και κατέπληξε με την τεχνική του. Ακολούθησε το επάγγελμα του προπονητή μέχρι το 1948.


ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ:

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ
(1890 – 1981) Ένας ακόμη από τους ελάχιστους μεγάλους παίκτες που έγινε και σημαντικός ποδοσφαιρικός παράγοντας. Θα δούμε κυρίως την αγωνιστική του πλευρά. Από τις αλάνες της Λιβαδειάς το 1911 στον Παναθηναϊκό. Έπαιξε στην Α΄ ομάδα (1919 – 1929) και κλήθηκε 4 φορές στην Εθνική Ομάδα (1919 – 25) Μεσο – αμυντικός υψηλής τεχνικής έχασε το 1920 τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας γιατί τραυματίσθηκε σοβαρά σε σύγκρουση με τον Γιώργο Ανδριανόπουλο. Έγιναν και οι δυο δικηγόροι και φίλοι. Αγωνίσθηκε το 1919 ως μπακ στους Πανσυμμαχικούς των Παρισίων. Από το 1916 μέλος του Δ.Σ του ΠΑΟ το 1929 Πρόεδρος της ΕΠΣΑ, το 1931 Γεν. Γραμματέας της ΕΠΟ και ακολούθως Πρόεδρός της, ενώ μεταπήδησε επαγγελματικά στον κλάδο των Συμβολαιογράφων. Στατιστικά στοιχεία για την προ του 1930 εποχή δύσκολα να υπάρξουν, πάντως μετά το 1930 μετείχε στις πρώτες ομάδες  Μπάσκετ και Βόλεϊ του Παναθηναϊκού. Ατελείωτα χρόνια μέλος του Δ.Σ και την περίοδο 1962 – 66 Πρόεδρος του Συλλόγου.


ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΖΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΖΟΣ: Ο «βομβαρδιστής»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΖΟΣ

Γεννήθηκε το 1914 στη Μικρά Ασία αλλά έπαιξε μπάλα στη Δραπετσώνα, στον Ακρίτα και τον Απόλλωνα και από το 1932 μέχρι το 1949 στον ΟΣΦΠ. Άξονας της επιθετικής τριπλέτας Βάζος – Ράγκος – Συμεωνίδης. Στην Εθνική Ομάδα έπαιξε 14 φορές. Στατικός (ή φουνταριστός) σέντερ – φορ αλλά γεννημένος να διολισθαίνει, να διεισδύει και να επιτυγχάνει πονηρά γκολ. Χαιρόσουνα να τον βλέπεις πως κατόρθωνε να περνάει, να εκμεταλλεύεται αντίπαλα λάθη και να στέλνει τη μπάλα στο κενό σημείο. Σε πολλές περιπτώσεις έμοιαζε με τον μεταγενέστερο τον Γερμανό φορ Γκερτ Μύλλερ. Ο Β’ ΠΠ μαζί με τα άλλα κατέστρεψε και την καριέρα του Βάζου.


ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΟΛΙΝΑΣ:
    ΑΝΤΩΝΗΣ 
    ΤΣΟΛΙΝΑΣ 
 (1908 – 1956). Ο «βομβαρδιστής» του Παναθηναϊκού. Ήταν ο τρόμος των τερματοφυλάκων. Έπαιξε την περίοδο 1928 – 1933 και 3 φορές στην Εθνική Ομάδα (1931 – 32). Είχε μια μοναδική ευστροφία και ταχύτητα στο σουτ. Πολύ δύσκολα αντιμετωπίζετο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα παιχνίδι ΠΑΟ – ΑΕΚ με τερματοφύλακα τον φημισμένο Γιώργο Γιάμαλη ο ΠΑΟ κέρδισε 5 – 0 και όλα τα γκολ τα πέτυχε ο Τσολίνας με φοβερά σουτ. Επίσης το παιχνίδι Ελλάδας – Βουλγαρίας 6 – 1 υπήρξε προσωπικός θρίαμβος του Τσολίνα. Πέτυχε 4 τέρματα, ενώ τα άλλα δυο ο Μεσσάρης.  Ο διάσημος τότε τερματοφύλακας της Εθνικής Βουλγαρίας Ντερμόνσκυ δήλωσε πως προηγούμενα δεν είχε αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο. Στο πρωτάθλημα κάθε χρόνο σημείωνε 7 – 8 γκολ.


ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Έφυγε» ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
 ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
(1908 – 2008) Από τους πρώτους παίκτες του ΟΣΦΠ και της Εθνικής Ομάδας. Άρχισε να παίζει το 1927 και συνέχισε μέχρι το 1944. Υπήρξε τερματοφύλακας ισχύος που τον αντικατέστησαν μόνο οι Σκλαβούνος και Ρίμπας. Κατέκτησε 7 τίτλους στον Πειραιά. Διετέλεσε Διευθυντής και δημιουργός Ακαδημίας Ποδοσφαίρου. Συνέχισε να αγωνίζεται με τους παλαιμάχους. Στα 99 του έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα σε αγώνα βετεράνων και δημιούργησε ρεκόρ (ίσως παγκόσμιο αλλά να θυμηθούμε και τον Χρήστο  Βαρτζάκη).


ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΓΙΑΚΗΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΓΙΑΚΗΣ 
Το «Εξπρές» του Παναθηναϊκού. Ποιοτικός παίκτης επέβαλε το στυλ του. Γεν. το 1911 και άρχισε να παίζει μέχρι το 1943 όταν πλέον έγινε προπονητής. Έπαιξε στο κέντρο με επιθετικές τάσεις. Στην Εθνική κλήθηκε 17 φορές το διάστημα 1930 – 38. Διετέλεσε Αρχηγός της Εθνικής Ομάδος. Ως προπονητής 12 φορές οδήγησε την Εθνική σε αξιόλογες επιτυχίες. Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα (1930 – 40) σημείωσε 31 γκολ σε 74 συμμετοχές, ενώ στην καριέρα του πέτυχε 54 γκολ.

ΤΑΚΗΣ (ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ) ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗΣ: (1911 – 1993) Ο παραδοσιακός Μαρουσιώτης «γιατρός» των συμπαικτών του που ήταν φαρμακοποιός στην οδό Ερμού. Ήταν ένας μεγάλος δεξιοτέχνης της επίθεσης που ακολούθησε τον αδελφό του «Βαγγελάρα» (μέσος 1925 – 28) και έπαιξε για 14 χρόνια από το 1932 μέχρι το 1946 στον Παναθηναϊκό με 18 παιχνίδια στην Εθνική Ομάδα την περίοδο 1932 – 38 (6 στο εξωτερικό). Πραγματικά βιρτουόζος της μπάλας διακρινόταν τόσο ως μέσα αριστερά όσο και έξω αριστερά στο τότε σύστημα 1 – 3 – 2 – 2 – 3. Ήταν συναρπαστικός τεχνίτης με αριστοτεχνικές πάσες και διορατικό παιχνίδι, ενώ ταυτόχρονα σκόραρε. Μόνο στην περίοδο 1932 – 40 είχε επιτύχει 79 γκολ, ενώ συνολικά μέχρι και το 1946 πέτυχε 132 γκολ.

Τ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗΣ

ΧΑΡΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΟΔΥΣΣΑΣ ΤΟΥΤΣΟΣ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΣΟΥΤΣΟΣ:

 Άρχισε να παίζει στον Παναθηναϊκό το 1938 στο κέντρο και την επίθεση. Ο πόλεμος κατέστρεψε την καριέρα του αγωνιστικά, αλλά του επέτρεψε να γίνει ένας από τους πρώτους επιστημονικά καταρτισμένους θεωρητικούς του αθλήματος, που όμως γνώριζαν το άθλημα και από μέσα. Μέχρι το 1945 σημείωσε 34 γκολ. Ακολούθως και μετά το πτυχίο της ΕΑΣΑ έγινε ένας από τους καλύτερους προπονητές. Άρχισε από τον Παναθηναϊκό και συνέχισε στην Εθνική Ομάδα. Επίσης παρουσίασε μελέτες και πολλά κείμενα σχετικά με το Σπορ, όπως και το λήμμα Ποδόσφαιρο (121 σελίδες) στη μεγαλύτερη Εγκυκλοπαίδεια του Αθλητισμού.


Η ενδεκάδα του Παναθηναικού που  συνδέει  την προπολεμική εποχή με την μετακατοχική.Ορθιοι από αριστερά:ΤάσοςΚρητικός,ΓιάννηςΠετσανάς,Γαβρήλος Γάζης,ΗλίαςΣταφυλίδης,Σπύρος Μπόγδανος,Μαθιός Βιτάλης και Βαγγέλης Νικολόπουλος.
Καθιστοί:Νίκος Σίμος,Γιάννης Παπαντωνίου,Στέφανος Διαλετής και Αντώνης Παπαντωνίου.
Η ομάδα αυτή κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος ,1947-48 και το Πρωτάθλημα Ελλάδος1948-49.
ΤΑΣΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ: Αμυντικός του Παναθηναϊκού. Χρειάσθηκε αρκετοί μπακ να προσπαθήσουν να τον βγάλουν από την Εθνική Ομάδα, όπως οι Σταφυλίδης, Ζάκκας, Κυριαζόπουλος, Μουράτης, Ρωσσίδης. Ο Τάσος από το 1932 κράτησε μέχρι το 1950 παρ’ όλον ότι είχε αρχίσει με τις βαλκανικές διοργανώσεις αρκετά χρόνια πριν από τον πόλεμο. Δεν ήταν δρομέας, όπως π.χ ο Ρωσσίδης, αλλά τότε δεν ήταν απαραίτητο. Μυαλό και σωστή θέση χρειαζόταν. Δεν ήταν ιδιαίτερα οργανωτικός στην ομάδα όπως π.χ ο Αριστείδης Καμάρας, αλλά αποτελεσματικός.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΕΛΜΗΣ
 ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΕΛΜΗΣ




Από τους κορυφαίους αμυντικούς της προπολεμικής εποχής. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1913 πρωτόπαιξε στον Εθνικό το 1927, στην πρώτη ομάδα συνεχώς από το 1931 μέχρι το 1936 και περιστασιακά μέχρι το 1942. Στην Εθνική Ομάδα κλήθηκε για πρώτη φορά το 1934 και ακολούθως άλλες 5 φορές. Το 1937 έπαιξε μόνο για ένα χρόνο στον ΟΣΦΠ και από το 1942 μέχρι το 1949 μόνιμα. Παρέμεινε στο προσκήνιο της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας ως τεχνικός της τελευταίας ομάδας του.



ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ:
Kostas-negropontis.jpg
                                                                                                     Κ. ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ 
                                                                                                    
Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο το 1911 και το 1918 ίδρυσε Σύλλογο «Πέρα – Κλουμπ» που κατέκτησε το Πρωτάθλημα στην Κωνσταντινούπολη. Από εκεί πήγε στη Γαλλία όπου έμεινε 5 χρόνια, έπαιξε σε διάφορες ομάδες και τη Μικτή Ξένων. Το 1926 γύρισε στην Ελλάδα και έπαιξε στην ΑΕΚ και την Εθνική μέχρι το 1933. ακολούθως έγινε προπονητής Συλλόγων, 12 χρόνια της Εθνικής και 6 χρόνια της Μικτής Ενόπλων.


ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ:
ΣΤΕΦΑΝΟΣ 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ




 Γενν. Το 1905 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1921 έπαιξε ως αμυντικός μέσος στην Ένωση Μακροχωρίου Μήλων και στην Πέρα Κλουμπ. Το 1924 πήγε στην Έδεσσα και δημιούργησε τον Μέγα Αλέξανδρο. Το 1926 ήρθε στην ΑΕΚ. Το 1929 αγωνίσθηκε για πρώτη φορά (από τις 7) στην Εθνική Ομάδα. Το 1936 διέκοψε το ποδόσφαιρο διότι  τραυματίσθηκε σοβαρά στο Καραϊσκάκη (τότε Ποδηλατοδρόμιο) στο παιχνίδι ΟΣΦΠ – ΑΕΚ.. Υπήρξε προπονητής της ΑΕΚ και άλλων σωματείων.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
 ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΆΔΟΠΟΥΛΟΣ
Γενν. Το 1914 στα Δαρδανέλια έπαιξε για πρώτη φορά το 1930 στον ΠΑΟΚ. Το 1934 ήρθε στην Αθήνα και έπαιξε στην ΑΕΚ ως αριστερός μπακ. Στην Εθνική Ομάδα αγωνίσθηκε 9 φορές στο διάστημα 1934 – 1940. Για ένα μικρό διάστημα έπαιξε και μετά τον Β’  Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι το 1948.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΣΠΑΡΗΣ:
 ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΣΠΑΡΗΣ




 Γενν. Το 1914 στο Μπουρνόβα της Σμύρνης το 1914 στην Ελλάδα άρχισε να παίζει επίσημα στον Απόλλωνα Ριζούπολης (ή Σμύρνης). Στην ΑΕΚ πήγε το 1936 και έπαιξε μέχρι το 1949. Στην Εθνική πρωτόπαιξε το 1935 ως παίκτης του Απόλλωνα και άλλες 3 φορές ως παίκτης της ΑΕΚ. Ήταν ένας σκληρός και αποτελεσματικός μπακ, βραδύς αλλά μεθοδικός και οργανωτικός.


ΤΡΥΦΩΝ ΤΖΑΝΕΤΗΣ:

ΤΡΥΦΩΝ ΤΖΑΝΕΤΗΣ
Γενν. Το 1918 στα Βρύουλα της Μ. Ασίας. Άρχισε το 1933 με τα τσικό της ΑΕΚ και έμεινε αποκλειστικά σ’ αυτήν μέχρι το 1951 που σταμάτησε. Έπαιξε σε όλες τις θέσεις. Άρχισε το 1935 στην Α’  ομάδα ως σέντερ – φορ και από την Κατοχή γύρισε στα χαφ και ακολούθως στη θέση του κεντρικού αμυντικού μέχρι τέλους. Κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα 7 φορές στο διάστημα 1937 – 1940 σε φιλικούς αγώνες. Έγινε προπονητής της Εθνικής Ομάδας με εκλέκτορα τον Κλεάνθη Μαρόπουλο. Οι δυο τους είχαν το κατάστημα αθλητικών ειδών «Τζανετής – Μαρόπουλος».

ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ:ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΟΥ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΣΤΗ ΠΙΤΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΜΑΧΩΝ.

Από το 15 μελές  του Δ.Σ του  Ερασιτέχνη Παναθηναϊκου 10 μέλη έδωσαν το παρόν τιμώντας τους Παλαιμάχους αθλητές.Διακρίναμε:Τον Πρόεδρο Αχιλλέα Μακρόπουλο,τον Αντιπρόεδρο Παναγιώτη Μαλακατέ,τον Γενικό Γραμματέα Κων/νο Τζιμέα,τον Αν. Γεν. Γραμματέα Ιωακείμ Μαρσέλο τον Ταμία  Χαράλαμπο Σβινέλη,τονΠρόεδρο Οικονομικής Επιτροπής Θεόδωρο Συνοδινό,τον Εφορο Εγκαταστάσεων Νίκο Τσίλη,τον Αν. Εφορο Εγκαταστάσεων Ηρακλή Δημητρά,τον Εφορο πόλο Νίκο Πλυτά και τον τ.Γενικό Αρχηγό Κώστα Βράχα.












Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Οι 2+2 «πράσινοι σταθμοί» προς τον τίτλο



Οι 2+2 «πράσινοι σταθμοί» προς τον τίτλο

Θα ενστερνιστώ απόλυτα την άποψη του Ζεσουάλδο Φερέιρα μετά την χθεσινοβραδινή (Τετάρτη 25/1) αναμέτρηση με τον Λεβαδειακό, πως το προβάδισμα +5 βαθμών που απέκτησε πλέον ο Παναθηναϊκός από τον Ολυμπιακό, δεν του έχει δώσει -ακόμα- τίποτε περισσότερο από έναν (σημαντικό) «αέρα» κορυφής.
Οι 2+2 «πράσινοι σταθμοί» προς τον τίτλο
Αλλωστε όσα έχουν δει τα... ματάκια του Πορτογάλου σ' αυτούς τους 14 μήνες που βρίσκεται στην Ελλάδα, δεν τα είδαν σε 30+ χρόνια καριέρας. Και ουσιαστικά το «φωτογράφισε» κι ο ίδιος στις δηλώσεις του στη συνέντευξη Τύπου λέγοντας πως «...καταλαβαίνω ότι στην Ελλάδα και η ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, δεν μου επιτρέπει να κάνω λόγο για τίτλο, να εγγυηθώ γι' αυτό.

Σε ένα πρωτάθλημα που έχουμε δύσκολους αγώνες μπροστά μας και με εκτός έδρας παιχνίδια, δεν θεωρώ ότι ο τίτλος έχει κριθεί. Εμείς επιθυμούμε να κρατήσουμε τη διαφορά και να την αυξήσουμε. Γι' αυτό θα συνεχίσουμε τη δουλειά, ώστε αυτό να γίνει εφικτό. Ακόμα και με μία διαφορά 5 βαθμών, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος...».

Οι δύο «αιώνιοι» είναι από χθες λοιπόν στα... ίσα σε ότι αφορά τους αγώνες τους (για πρώτη φορά μετά από πολλούς μήνες) και ο... πόλεμος μέχρις εσχάτων μπαινει πλέον στην τελική ευθεία του. Στην πρώτη μεγάλη «μάχη», δηλαδή τον... διαβολογενάρη με τα συνεχόμενα παιχνίδια, ανά τρεις μέρες, σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, ο Παναθηναϊκός πήρε πολύ υψηλό βαθμό, που θα «άγγιζε» το άριστα αν οι παίκτες του έδειχναν μεγαλύτερη ευστοχία σε κανονική διάρκεια, παράταση, αλλά και στη «ρουλέτα» των πέναλτι με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη.
Κάθε «μάχη» ωστόσο, ως γνωστόν, έχει τις απώλειές της και οι «πράσινοι» επί της ουσίας «θυσίασαν» (με χαζό τρόπο) τον δεύτερο στόχο τους, έχοντας επικεντρώσει την προσοχή τους (και τη συγκέντρωσή τους) στο πρωτάθλημα. Η μεγαλύτερη «νίκη» ωστόσο για τον Παναθηναϊκό σ' αυτόν τον μήνα «φωτιά» (που θα έχει ολοκληρωθεί ιδανικά, εφόσον κερδίσουν και τη Δόξα στο Καυταντζόγλειο την Κυριακή), ήταν στην ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ.

Οι παίκτες του «τριφυλλιού» βρέθηκαν πολλές φορές με την πλάτη στον τοίχο, αλλά σ' όλες τις περιπτώσεις βρήκαν τον τρόπο για να «γυρίσουν» το... χαρτί υπέρ τους. Βάλτε τα κάτω με αριθμούς. Το αξέχαστο (ελέω της φαρσοκωμωδίας με τον Σπάθα και τον πάγο στο γήπεδο των «Ζωσιμάδων») βράδυ της 15ης Ιανουαρίου, ο Παναθηναϊκός ήταν για 85 λεπτά στο -6 από τον Ολυμπιακό. Τον Ολυμπιακό που είχε νικήσει την προηγούμενη μέρα με 3-1 τον Λεβαδειακό στο «Γ. Καραϊσκάκης» και μετρούσε 40 βαθμούς έναντι 33 των «πρασίνων». Με τον Καρνέζη να έχει κατεβάσει τα... ρολά, ο Παναθηναϊκός ήταν στο «Χ» και στους 34 βαθμούς μέχρι το 85'.

Μέχρι την ώρα που ο Κλέιτον έκανε με «ψαλιδάκι» το 0-1, δίνοντας το... σάλπισμα της επίθεσης. Από εκείνη τη στιγμή οι «πράσινοι» -εκμεταλλευόμενοι και την ήττα του Ολυμπιακού στην Ξάνθη- έκαναν ένα ντεμαράζ 11 βαθμών και μέσα σε ένα δεκαήμερο έφτασαν στο +5. Μεγάλη υπόθεση για την ψυχολογία τους.

Πολύ μεγάλη... Αλάφρυνε τα πόδια και νομίζω ότι αυτό φάνηκε και στο χθεσινό ματς με τον Λεβαδειακό, όπου μετά από αρκετό καιρό ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλή μπαλίτσα στο ΟΑΚΑ. Προσέξτε. Καλή, όχι... πυρηνική, όπως μέχρι πριν δυόμισι μήνες. Αλλά με καλή κυκλοφορία, λίγα λάθη, πολλές τελικές, 3 ασίστ από τον Λέτο, 2 γκολ από τον Τοτσέ (το καλύτερο «φάρμακο» για την -«τραυματισμένη» από τις αποδοκιμασίες στο ματς με τη Δόξα- ψυχοσύνθεσή του) και γενικά αρκετά «χορταστική» εικόνα, που δεν έδειξε στα προηγούμενα παιχνίδια.
Ξαναλέω, ότι η ψυχολογία είναι πολύ μεγάλο πράγμα στη μπάλα. Κι από εδώ και πέρα, το ψυχολογικό κομμάτι και η διαχείριση της πίεσης θα παίξουν αποφασιστικό ρόλο και για τους δύο. Ο Παναθηναϊκός έχει βγάλει πολλές κακοτοπιές με επιτυχία, αλλά το μονοπάτι μέχρι την κούπα έχει ακόμα αρκετά (κι αποφασιστικά) βήματα. Προσωπικά, εκτιμώ ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί «σταθμοί» για τους «πράσινους», που αν ανταποκριθούν σωστά και σ' αυτούς, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουν τον φετινό τίτλο.
ΣΤΑΘΜΟΣ 1ος
Τα δύο επόμενα ματς
Ο ζόρικος Γενάρης τελειώνει και μαζί του εξομαλύνεται το πρόγραμμα του Παναθηναϊκού, που πλέον μέχρι το φινάλε θα δίνει έναν αγώνα την εβδομάδα. Τα δε εκτός έδρας παιχνίδια που ακολουθούν με Δόξα Δράμας (στη Θεσσαλονίκη) και Λεβαδειακό, θεωρώ ότι θα είναι καθοριστικά, διότι: α) Μία μέρα πριν την αναμέτρηση με τους «μαυραετούς», ο Ολυμπιακός υποδέχεται στο «Γ. Καραϊσκάκης» τον Εργοτέλη (Σάββατο 28/1) και έχει μία καλή ευκαιρία να μειώσει στους δύο πόντους.

Να, λοιπόν το πρώτο «ψυχολογικό» εμπόδιο για τους «πράσινους», οι οποίοι θα κληθούν ένα 24ωρο αργότερα να μην την... πατήσουν με τη Δόξα και να διατηρήσουν το +5. β) Την αμέσως επόμενη αγωνιστική (20η), ο Παναθηναϊκός παίζει πρώτος, το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στη Λιβαδειά. Αν νικήσει (και στο μεταξύ έχει νικήσει και τη Δόξα), θα πάει τουλάχιστον στο +8, με τον Ολυμπιακό την επομένη να αγωνίζεται στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ και τα πόδια των παικτών του, που δεν θα έχουν κανένα περιθώριο για άλλη απώλεια, θα έχουν γίνει πλέον... βαρίδια.
ΣΤΑΘΜΟΣ 2ος
Η 1η «μάχη» της Κρήτης
Οι «πράσινοι» θα έχουν ψυχολογικό και χρονικό πλεονέκτημα από τον Ολυμπιακό και την 21η αγωνιστική, καθώς υποδέχονται την Ξάνθη στο ΟΑΚΑ το Σάββατο 11/2, ενώ οι Πειραιώτες θα παίξουν εντός την επομένη κόντρα στην ΑΕΚ. Γνωρίζοντας πως και πάλι δεν έχουν περιθώριο για απώλειες, μόλις λίγα 24ωρα πριν από την πρώτη αναμέτρηση με τη Ρουμπίν Καζάν στους «32» του Europa League.
Πάντως, ο δεύτερος «σταθμός», για τους παίκτες του «τριφυλλιού» εκτιμώ ότι θα είναι η 22η αγωνιστική και η πρώτη «μάχη» της Κρήτης, με αντίπαλο τον Εργοτέλη. Οι «κιτρινόμαυροι» πιθανότατα δεν θα είναι εξασφαλισμένοι έως τότε και θα «καίγονται» για βαθμούς, γεγονός που αυξάνει αρκετά τον βαθμό δυσκολίας για τον Παναθηναϊκό. Αν οι «πράσινοι» αλώσουν (και) το Παγκρήτιο θα έχουν βγάλει μία ακόμη δύσκολη έδρα στην οποία έχουν «καεί» πολλές φορές στο παρελθόν, γνωρίζοντας πως στα 8 ματς που θα απομένουν θα έχουν μόλις 3 εκτός έδρας... αποστολές.
ΣΤΑΘΜΟΣ 3ος
Με προβάδισμα στο clasico
Βασικός σκοπός του Φερέιρα και των παικτών του είναι να πάνε με προβάδισμα άνω των 3 βαθμών στο ντέρμπι της 11ης Μαρτίου με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτα απ' όλα για να υπάρχει αυξημένος βαθμός πίεσης στους Πειραιώτες, οι οποίοι θα παίζουν πλέον με την πλάτη στον τοίχο. Και στη φετινή σεζόν τουλάχιστον, έχει φανεί πως οι Πειραιώτες δεν διαχειρίζονται καλά τις καταστάσεις όταν λειτουργούν υπό καθεστώς πίεσης. Κάτι που φάνηκε και στην δεύτερη «κολλητή» εκτός έδρας απώλεια στην Ξάνθη, μόλις δύο εβδομάδες μετά το «κάζο» από τη Δόξα Δράμας.
Ενα +4 (ή και περισσότερο) από τον «αιώνιο» αντίπαλο, δίνει στον Παναθηναϊκό τη δυνατότητα να μην... χαλαστεί κι από την ισοπαλία. Δεν το συζητώ πως ο Φερέιρα και οι παίκτες του θα... σκυλιάσουν 101% για τη νίκη μπροστά στον κόσμο τους, αλλά επειδή ακριβώς μιλάμε για ντέρμπι, όλα... παίζουν. Ακόμη και το «διπλό», το οποίο ωστόσο αν έρθει, δεν θα γκρεμίσει τους «πράσινους» από την κορυφή, εφόσον βεβαίως έχουν διατηρήσει ένα καλό προβάδισμα από τον Ολυμπιακό. Το «Χ» από την άλλη θα τους δώσει πλέον αέρα τίτλου, ενώ ο «άσος», ουσιαστικά θα τους «σφραγίσει» τον τίτλο.
Υποσημείωση σημαντική: Αν ο Ολυμπιακός αποκλείσει τη Ρουμπίν Καζάν, θα δώσει το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, ανάμεσα στα δύο παιχνίδια του για τους «16» του Europa League (8 και 15 Μαρτίου).
ΣΤΑΘΜΟΣ 4ος
Η 2η «μάχη» της Κρήτης
Το τελευταίο «κλειδί» για τον Παναθηναϊκό στην πορεία προς τον τίτλο, εκτιμώ πως θα είναι το παιχνίδι με τον Οφη στο «Γεντί Κουλέ». Αφενός διότι είναι ένας αγώνας που ούτως ή άλλως έχει τις ιδιαιτερότητές του κι αφ' ετέρου διότι έρχεται «καπάκι» μετά το clasico.

Αν οι «πράσινοι» περάσουν κι από εκεί με νίκη... ε, από εκεί και πέρα θα πρέπει να «αυτοκτονήσουν» για να μην πάρουν τον τίτλο, έχοντας τα 3 από τα 4 τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος στην έδρα τους, την ώρα που ο Ολυμπιακός θα έχει να πάει ακόμα σε Αγρίνιο (ωχ, ωχ και δεν έχουν ξεχάσει εκεί τα... οφσάιντ του α' γύρου), Γιάννινα και Περιστέρι, που επίσης είναι πολύ πιθανόν να «καίγονται» για βαθμούς. Οι μεν Γιαννιώτες για να σωθούν, οι δε Περιστεριώτες για να επικρατήσουν της Ξάνθης (διότι δεν βλέπω άλλον αντίπαλο) στη μάχη για μία θέση στα πλέι-οφ και στην Ευρώπη...
Υ.Γ: Αν το πέναλτι μαρς που δεν δόθηκε από τον Αρετόπουλο, στην ανατροπή του Κούτσι από τον Αβραάμ Παπαδόπουλο μόλις στο 6ο λεπτό (σε ένα ματς που λογικά θα έληγε 3-1 ή 4-1), γινόταν... γαργάρα στην άλλη περιοχή, σήμερα θα είχαμε και... αποπομπή Δούρου από τους ορισμούς της ΕΠΟ; Τι ρωτάω όμως κι εγώ έ; Το... 50-50 μόλις ξεκίνησε...
Υ.Γ.1: Μεγάλη «μαγκιά» του Καρνέζη που συνεχίζει το σερί του κάτω από τα «πράσινα» γκολπόστ και που πάνω απ' όλα «κέρδισε» με το σπαθί του την εμπιστοσύνη του κόσμου του Παναθηναϊκού. Τα είπαμε άλλωστε και μετά το ματς με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα...
Υ.Γ.2: Μεγάλη ωστόσο και η βλακεία ορισμένων -λίγων ευτυχώς- να γιουχάρουν τον Δημήτρη Παπαδόπουλο τόσο στο ζέσταμα όσο και τη στιγμή της αλλαγής του. Ο «Παπ» δεν ήταν (και είναι) μόνο «κολλητός» με τον Νικοπολίδη μάγκες... Είναι και ένας παίκτης που προσέφερε τα πάντα στο νταμπλ του 2004 και που όποτε αγωνίστηκε με το «τριφύλλι», έδινε ότι είχε... Κι ας... λοιδωρήθηκε ως «ακατέβατος» σ' εκείνες τις απίθανες συναντήσεις του με την τότε διοίκηση του Παναθηναϊκού, το καλοκαίρι της ανανέωσής του (2006). Αυτό το πέναλτι του '08 θα τον «στοιχειώνει» για πάντα, αλλά σίγουρα δεν άξιζε τέτοιας αντιμετώπισης από ορισμένους χθες βράδυ...
Το πρόγραμμα των «αιωνίων» ως το φινάλε
ΑΓ.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
ΗΜΕΡ.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΗΜΕΡ.
19η
Δόξα Δράμας*
29/1
Εργοτέλης
28/1
20η
Λεβαδειακός*
4/2
ΠΑΟΚ*
5/2
21η
Ξάνθη
11/2
ΑΕΚ
12/2
22η
Εργοτέλης*
18/2
Πανιώνιος
19/2
23η
ΠΑΟΚ
26/2
ΟΦΗ*
26/2
24η
ΑΕΚ*
4/3
Άρης
3/3
25η
Ολυμπιακός
11/3
Παναθηναϊκός*
11/3
26η
ΟΦΗ*
17/3
Αστέρας Τριπ.
18/3
27η
Άρης
25/3
Παναιτωλικός*
25/3
28η
Πανιώνιος
1/4
Κέρκυρα
1/4
29η
Αστέρας Τριπ.*
8/4
Γιάννινα*
8/4
30η
Παναιτωλικός
22/4
Ατρόμητος*
22/4
*Με αστερίσκο οι εκτός έδρας αγώνες

sentragoal.gr