create your own banner at mybannermaker.com!

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ

 Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ Π.Α.Ο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ

ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ




Μια έρευνα

Του Γιώργου Λιβέρη

Με την είσοδο του έτους 2022 φθάνουμε τα 113 χρόνια από ιστορικές στιγμές για τον ιδρυτή του Παναθηναϊκού Γεώργιο Καλαφάτη, καθώς αποτελούν μεταίχμιο, μεταξύ της τελικής αποχώρησης του από τον Πανελλήνιο και την αφοσίωσης του στον νέο σύλλογο του τον Παναθηναϊκό αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο με ουσιαστικά αποτελέσματα για την χώρα μας.

Ο αθηναίος Γ. Καλαφάτης, γεννημένος στα Εξάρχεια, το 1906 γράφτηκε στον ΠΓΣ, σε ηλικία 16 ετών, για ν’ ασχοληθεί με τον Στίβο καθώς στο Σχολαρχείο είχε διαπιστώσει την ικανότητα του να είναι πολύ γρήγορος, ήταν ένας φυσικός σπρίντερ.

Αλλά το 1907 ανακάλυψε το Ποδόσφαιρο και αυτό τον μαγνήτισε τόσο ώστε αποφάσισε να φτιάξει το δικό του αποκλειστικά ποδοσφαιρικό σωματείο καθώς ο ΠΓΣ δεν το καλλιεργούσε και ν’ ασχοληθεί μόνο με αυτό.

Πράγματι το 1908 ίδρυσε τον ΠΑΟ, χωρίς όμως να έχει αποχωρήσει από τον ΠΓΣ όπου ήταν Αθλητής μόνο του Στίβου, κάτι επιτρεπτό, που και σήμερα παρουσιάζεται με Αθλητές σε διαφορετικά Σπορ σε διαφορετικούς συλλόγους.

Το 1909 με την ιδιότητα του αυτή αποφάσισε να δεχθεί και έτρεξε για τελευταία φορά, ως σπρίντερ του ΠΓΣ στους Πανελλήνιους Αγώνες. Δηλώθηκε από τον σύλλογο του στον αγώνα του ενός σταδίου. Δηλαδή τα 192μ. (ακριβώς 192 μ. και 27 εκ.) που ετελείτο στο εθνικό πρωτάθλημα αντί τα 200μ. από το 1920.

Ο Καλαφάτης κέρδισε την κούρσα (που έγινε στο Παναθηναϊκό Στάδιο) με χρόνο 23.8 και χάρισε την μοναδική ατομική νίκη στον ΠΓΣ στο σπριντ καθώς στα 100μ. πρωταθλητής ήταν ο Κωνσταντίνος Ίσκος του Πανιωνίου με 12.0 και στα 400μ. ο Σπυρίδων Καράκαλος του Πειραϊκού με 57.4. Αλλά στην αποχαιρετιστήρια συμμετοχή του με τα χρώματα του ΠΓΣ ο Γ. Καλαφάτης χάρισε και ακόμη μια νίκη στον σύλλογο τον οποίο αποχαιρετούσε. Τότε στους Πανελληνίους Αγώνες ετελείτο μια Σκυταλοδρομία … αρχαϊκού τύπου 2Χ100 – 2Χ200 – 2Χ400. Δηλαδή 6 σπρίντερ έτρεχαν συνολικά 1400μ. Ο ΠΓΣ κέρδισε την νίκη με την εξής σειρά των αθλητών του να έχουν τρέξει: Ι. Γαλανάκης – Γ. Σκουταρίδης – Γ. Καλαφάτης – Δ. Μύλλερ – Γ. Τσάκωνας και Ε. Καστρινός. Αυτή ήταν η τελευταία συμμετοχή του Γ. Καλαφάτη ως Αθλητής Στίβου.

Ακολούθως ο Γεώργιος Καλαφάτης, παρά το μικρόν της ηλικίας του θα κινηθεί περισσότερο διοικητικά και λιγότερο αγωνιστικά. Αυτό παρά το γεγονός ότι συνέχιζε να παίζει αλλά και να σπουδάζει.

Σύντομα γνωρίσθηκε με τον Απόστολο Νικολαΐδη που ήρθε ως μαθητής από την Κωνσταντινούπολη για να πατήσει για πρώτη φορά τα χώματα της ελληνικής Πρωτεύουσας και μαζί εδραίωσαν τον αντιπροσωπευτικό σύλλογο της Αθήνας: Τον Παναθηναϊκό

Ο Γ. Καλαφάτης με μεγάλη αγάπη για την ιατρική και την άσκηση όχι μόνο τελείωσε με επιτυχία την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά πάραυτα φοίτησε και έλαβε δίπλωμα και από την τότε Γυμναστική Ακαδημία.

Με τα μοναδικά αυτά προσόντα εντάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό και από το 1918 ήταν Ανθυπίατρος.

Ούτε όμως, και τότε δεν αποσπάσθηκε το ενδιαφέρον του από το αγαπημένο του Ποδόσφαιρο.

Το 1919 με την ιδιότητα του καθηγητή Φυσικής Αγωγής πέτυχε την έγκριση σχηματισμού στρατιωτικής αντιπροσωπευτικής ομάδας Ποδοσφαίρου και συμμετοχής στους Διασυμμαχικούς των Παρισίων. Στην ομάδα έπαιξαν τότε και 6 παίκτες του Παναθηναϊκού οι εξής: Δ. Δεμερτζής (τερματοφύλακας), Γ. Καλαφάτης, Λ. Πανουργιάς (αργότερα Πρόεδρος του ΠΑΟ), Γ. Δεμερτζής, Α. Παπαθανασίου και Ι. Σταυρόπουλος.

Αυτή η ελληνική συμμετοχή αποτέλεσε την πρώτη συγκρότηση αντιπροσωπευτικής ομάδας, με παρουσία και στο εξωτερικό, όπως και την βάση της εθνικής ελληνικής ομάδος με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς της Αμβέρσας.

Αμφότερα αποκλειστικά επιτεύγματα του Γ. Καλαφάτη.

Αλλά όχι μόνο αυτό ο Καλαφάτης έφερε από το Παρίσι πλούσιο υλικό (φανέλες, μπάλες, σορτσάκια, κάλτσες, παπούτσια κτλ.) που βοήθησε πολύ στην άρτια συγκρότηση της Ολυμπιακής ομάδος του 1920 την οποία σχημάτισαν οι εξής: Α. Νικολαΐδης, Γ. Καλαφάτης, Α. Γκίλης, Δ. Γώτης, Θ. Δημητρίου-Μπίμπος, Ν. Καλούδης, Θ. Νικολαΐδης, Α. Φωτιάδης, Χρ. Πέππας, Γ. Χατζηανδρέου. Αναπληρωματικοί: Θ. Δημητριάδης, Δ. Καραμπάτης.

Ο Λουκάς Πανουργιάς δεν μπόρεσε να πάει καθώς τραυματίσθηκε στην προπόνηση σε σύγκρουση με τον Γεώργιο Ανδριανόπουλο, ο οποίος επίσης δεν πήγε λόγω ευθύνης του για τον τραυματισμό. Άλλες εποχές άλλη ήθη.

Ίσως είναι απαραίτητο να σημειωθεί ότι ο Ολυμπιονίκης Κωνσταντίνος Τσικλητήρας (1888-1913), τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού δεν ήταν δυνατόν να μετάσχει καθώς το 1913 ήταν θύμα των Βαλκανικών Πολέμων.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΒΕΡΗΣ

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2021

 ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΘΕΜΕΛΙΩΤΕΣ 

ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ “ΡΕΠΟΡΤΑΖ” 

 

Μια διαχρονική έρευνα 

του Γιώργου Λιβέρη 



Η πρόσφατη απώλεια του δημοσιογράφου Γιώργου Τράγκα, από τον Covid-19, που άρχισε την καριέρα του ως αθλητικός συντάκτης, πριν τελικά ενεργοποιηθεί ως σκληρός ραδιοφωνικός κριτής, μας φέρνει πολλές μνήμες. Από τους τόσους μεγάλους αθλητικογράφους, οι οποίοι κυρίως των προηγούμενο αιώνα, άρχισαν και θεμελίωσαν την αθλητική δημοσιογραφία στην χώρα μας, πριν φύγουν για πάντα από κοντά μας. 

Ας δούμε τους κυριότερους εξ αυτών: 

 

ΦΕΤΣΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ (1878-1968). Θεωρείται ως ο πατέρας της αθλητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα. Πρωταθλητής 1896 στα 800μ. (2.22.2) και 1500μ. (5.00). 5ος των Ολυμπιακών Αγώνων 1896 στα 1500μ. (χωρίς χρόνο). Κυκλοφόρησε στις αρχές του 20ου αιώνα το περιοδικό «Η ΝΙΚΗ». Το 1928 συνόδευσε την Ελληνική Αποστολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ. Ακολούθως αφιέρωσε 29 σελίδες στην παρουσίασή τους. Το 1962 ο ΣΕΓΑΣ τον τίμησε για την αθλητική, προσωπική και φυσιολατρική δράση του (πηγή το «Ολυμπιακό Λεξικό») 


ΔΑΛΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (1867-1929). Σμυρνιός. Βασικά τραπεζιτικός αλλά ταυτόχρονα παράγων και εκδότης της εφημ. «ΑΡΜΟΝΙΑ» με πλούσιο αθλητικό ρεπορτάζ. Η καταστροφή της Σμύρνης τον έφερε στην Ελλάδα. Πρωτεργάτης ανάπτυξης του Βόλεϊ, της αθλητικής δημοσιογραφίας με στήλη στην «Βραδυνή» από το 1927 και του αθλητισμού γυναικών, μέλος του ΣΕΓΑΣ και αρχηγός Αποστολών σε διεθνείς αγώνες. Συγγενείς με τον δημοσιογράφο Πέτρο Λινάρδο. 

 

ΡΟΥΜΠΕΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ Φιλόδοξη υπήρξε η προσπάθεια του με την «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ» που είχε διάρκεια ζωής μόνο τα έτη 1923,24,25. Η έκδοση δεν ήταν δυνατόν να επιβιώσει λόγω μικρού αναγνωστικού κοινού. Το 1924 με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι παρουσίασε αναλυτικά τα αποτελέσματα και φωτογραφίες των Ελλήνων Αθλητών. 

 

ΣΕΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (1909-1999). Από την Σύρνα Γορτυνίας, σέντερ-φορ της Παναχαϊκής. Στρατιωτικό ρεπορτάζ στην «Καθημερινή» από το 1932 ως φοιτητής Νομικής. Το 1945 με συνεκδότες τους τυπογράφους Γεωργαλά-Καλογερόπουλο και τον δημοσιογράφο Νίκο Ζιρώ κυκλοφόρησαν την «Αθλητική Ηχώ». Πρώτη δυνατή και αποτελεσματική προσπάθεια ημερήσιας αθλητικής εφημερίδας. Μέχρι το τέλος της έκδοσής της το 2007 γαλούχησε γενιές σωστών φιλάθλων με ταυτόχρονη ανάδειξη σχολής ορθής δημοσιογραφικής παρουσίασης. Ο Α. Σέμπος υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος του Συνδέσμου Αθλητικών Συντακτών το 1952 κατά την ίδρυσή του.


ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ (1925-2017). Πειραιώτης. Από το 1951 στο ρεπορτάζ του ΟΣΦΠ, της εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ». Το 1955 επιτυχημένος εκδότης της εφ. «Φως των Σπορ» με σαφή πειραϊκό και ποδοσφαιρικό προσανατολισμό που όμως ανέδειξε και ως κορυφαίους συντάκτες τον Μάκη Παπαζήση για τον ΠΑΟ και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη  για την ΑΕΚ. Το «Φως» κυκλοφορεί ακόμη αλλά χωρίς το παλαιό του τιράζ και την τότε αίγλη του. 


ΚΑΡΑΜΠΑΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (1899-1964). Πέρα από μεγάλος αθλητής (1920-1930) και σημαντικός παράγων (Πρόεδρος Πανιωνίου ΓΣ, Αντιπρόεδρος ΣΕΓΑΣ κτλ.) διατηρούσε επί δεκαετίες μέχρι τον θάνατό του και την αθλητική στήλη στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ». Μια αρχή που είχε εφαρμόσει και ο συμπατριώτης του ΔημΔάλλας. Κατά προτίμηση κάλυπταν αμφότεροι περισσότερο τον Στίβο και τα άλλα Σπορ παρά το Ποδόσφαιρο. 


ΣΒΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ (1907-1998). Πατρινός. Ξεκίνησε ως προπονητής  Πόλο, όπως και ο αδελφός του Βασίλης οποίος και παρέμεινε. Ακολούθως κάλυψε για πολλές δεκαετίες μετά τον Β’ ΠΠ την περιορισμένη αθλητική στήλη στην εφημ. «ΤΑ ΝΕΑ» που είχε την πρώτη κυκλοφορία τότε. 2ος στη σειρά Πρόεδρος του Συν. Αθλητικών Συντακτών μετά τον Α. Σέμπο. Το 1989 τιμήθηκε από την ΔΟΕ με το Αργυρό Μετάλλιο του Ολυμπιακού Τάγματος. 

 

ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (1919-1992). Αθλητικός συντάκτης της ποιοτικής εφημερίδας «Ελευθερία» τις χρονιές 1945-1967. Με περιστασιακές αποστολές εκτός Ελλάδος, όπως πχ στο Ιράν (Περσία) κατά την περίοδο των ταραχών επί Μοσαντέκ όπου και τραυματίσθηκε. Εκδότης του πολύ καλού μηνιαίου περιοδικού «ΤΑ ΣΠΟΡ» (1957-62) που όμως δεν απόκτησε μεγάλη κυκλοφορία. Διετέλεσε Πρόεδρος ΠΣΑΤ. 


ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΜΙΜΗΣ (1927-2021). Βέρος αθηναίος, άρχισε την καριέρα του στην «Αθλητική Ηχώ» (1951). Ακολούθως Δ/ντης σε «Ταχυδρόμο», «Αντί», «Καθημερινή», ΕΡΤ, «Μεσημβρινή», 9.84. Υπεύθυνος  γραφείου τύπου Προέδρου Δημοκρατίας (1995-2006). Σεμνός, ικανός, προσηνής, δημιουργικός. Κινήθηκε σε ανώτερα πλαίσια. 

 

ΣΠΟΡΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ (1929-2008). Αθηναίος. Πολύγλωσσος, άρχισε την καριέρα του στην «Αθλητική Ηχώ» το 1949 με βάση τα διεθνή Σπορ. Ιδρυτικό Μέλος του ΠΣΑΤ (1952). Εργάσθηκε στο «ΒΗΜΑ», την «Βραδυνή», το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων κτλ. Πρόεδρος των Ευρωπαίων Αθλητικών Συντακτών (UEPS), Αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης (AIPS), Μέλος ΕΟΕ (1985-88), αναπλ. ΓΓ ΕΟΕ (1989-92), Μέλος ΔΟΑ. Μεθοδικός, προσεκτικός, άριστος γνώστης, αλτρουιστής, τυπικός. 

 

Επίσης υπάρχουν και άλλοι Αθλητικογράφοι (Μέλη της Ένωσης Συντακτών) που έχουν φύγει από την ζωή, αλλά έχουν προσφέρει. Με κάποια σειρά χρονικής τοποθέτησης είναι οι εξής: 

Π. Κριναίος, Ν Καπιτσόγλου, Τ. Μιχαηλίδης, Α. Σακκαλής, Κ Σισμάνης, Π. Μακρίδης, Τ. Σακελλαρίου, Τ Γαρουφαλής, Π. Κομνηνός, Ν Ρατσιάτος, Β. Λεβαντής, Ν. Τσαγγαρινός, Π. Τσιμπουράκης, Θ. Μαργαρίτης, Β. Αυλωνίτης, Ι. Βανδώρος, Μ. Μαρσώ, Ν. Γκούμας, Θ. Σγουρδαίος, Χρ. Ράπτης, Λ. Γενεράλης, Γ. Παντούρης, Στ. Ρεπανάς, Στ. Γρατσίας, Γ. Γεωργαλάς, Ν. Καρελλάς, Χρ. Κυριαζής, Α. Σταθάκης, Φ. Κωνσταντουδάκης, Π. Φιαμέγκος, Χ. Λυμπερόπουλος, Φ. Συρίγος, Ντ. Βεντίκος, Α. Μπόμης, ΔΛυμπερόπουλος, Τ. Παπαχρήστος κα.