Ο Ζοτς είναι όλα αυτά...
«Κανείς δεν ξέρει τι να πει, τα λέει όλα η σιωπή» λέει ένας αριστουργηματικός στίχος ενός ελληνικού λαϊκού τραγουδιού! Και έτσι είναι. Πως να πει αντίο στον μεγαλύτερο προπονητή που πέρασε ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα, στον μεγαλύτερο ευεργέτη της σύγχρονης ιστορίας όχι μόνο του μπασκετικού Παναθηναϊκού αλλά όλου του συλλόγου.
Πως να καταλάβει κανείς τι έγινε μέσα από μια... άψυχη ανακοίνωση μερικών εκατοντάδων λέξεων! Είναι δυνατό να πεις... γεια στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Αφού εκεί στις αρχές του Οκτώβρη όταν αρχίσει πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα το μάτι θα πάει από μόνο του εκεί. Στον πάγκο. Να τον δούμε... κοστουμάτο να σηκώνει ψηλά το ένα χέρι και το άλλο να το βάζει στην καρδιά του. Να τον δούμε να σφυρίζει μέσα από τα δόντια. Να γίνεται... μελιτζάνα σε μια λάθος επίθεση ή μια κακή άμυνα.
Να γυρίζει προς τον πάγκο και να τα ακούνε οι αναπληρωματικοί για μια μαλακία των «βασικών», να τον δούμε να... βγάζει λαγούς από το καπέλο, να ισοπεδώνει τους γαύρους, να τα βάζει με όλη την Ευρώπη, να παίρνει από τον κάθε... πικραμένο που μπορεί να έχει στο ρόστερ του το 101% και να τον μετατρέπει σε «παικταρά».
Να τον βλέπουμε να δένει κόμπο τους αντιπάλους προπονητές, να κράζει τους διαιτητές που αδικούν τον Παναθηναϊκό, να τα βάζει με τους... Καρμίρηδες της δημοσιογραφίας! Και στο φινάλε να τον βλέπουμε με εκείνα τα κλαρωτά πουκάμισα στα μπουζούκια να πίνει το ουισκάκι του και να φωτογραφίζεται με τις αμέτρητες κούπες που κατέκτησε.
Όλα τα παραπάνω ήταν για τον κόσμο του Παναθηναϊκού ο Ζέλικο! Ο δικός μας άνθρωπος. Πως να δεχτείς λοιπόν ότι αυτός έφυγε. Και δεν με νοιάζει το... εις το επανιδείν. Αυτά είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Το τώρα μετράει και η εξέλιξη είναι δυσάρεστη για τα εκατομμύρια φίλους της ομάδας. Η ιστορία θα κρίνει τους πάντες.http://www.leoforos.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου