Αγωνίστηκε στη θέση του τερματοφύλακα για 16 ολόκληρα χρόνια.
Πρώτα ως αναπληρωματικός του Τάκη Οικονομόπουλου κι έπειτα ως βασικός.
Συμμετείχε σε 302 αγώνες πρωταθλήματος Α’ Εθνικής και σε 18 ευρωπαϊκές αναμετρήσεις. Με τον Παναθηναϊκό κέρδισε 5 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα. Αγωνίστηκε σε 28 αγώνες με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος. Ήταν βασικός στον επαναληπτικό αγώνα Παναθηναϊκού – Ερυθρού Αστέρα για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1971.
Καριέρα
Σε συλλογικό επίπεδο
Ξεκίνησε τον αθλητισμό με την καλαθοσφαίριση στον Γ.Σ. Αμαρουσίου και κατόπιν, με το ποδόσφαιρο στον Α.Ο. Παραδείσου Αμαρουσίου.
Το 1964 μεταπήδησε στον Παναθηναϊκό, σε ηλικία μόλις 17 ετών. Τα πρώτα χρόνια ήταν ο δεύτερος τερματοφύλακας του συλλόγου πίσω από τον Τάκη Οικονομόπουλο.
Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1968.
Με τον Παναθηναϊκό συμμετείχε σε 302 αγώνες πρωταθλήματος και σε 18 ευρωπαϊκούς αγώνες.
Ήταν μέλος της ομάδας που αγωνίστηκε στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ εναντίον του Άγιαξ την περίοδο 1970-71, όντας αναπληρωματικός του Τάκη Οικονομόπουλου.
Σημαντική υπήρξε η συμβολή του στη νίκη με 3-0 επί του Ερυθρού Αστέρα που έδωσε την πρόκριση στον τελικό. Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε 5 πρωταθλήματα (1965, 1969, 1970, 1972, 1977), 2 κύπελλα (1977, 1982) και 1 βαλκανικό κύπελλο (1977).
Το 1983, έπειτα από 19 χρόνια, αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό για να συνεχίσει την καριέρα του στον ΟΦΗ. Με την ομάδα της Κρήτης αγωνίστηκε μέχρι το 1984, όταν και αποφάσισε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση, σε ηλικία 37 ετών.
Ολοκλήρωσε την αθλητική του καριέρα ως καλαθοσφαιριστής αγωνιζόμενος με τα Βριλήσσια.
Στην εθνική Ελλάδας
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1973, στον εντός έδρας αγώνα εναντίον της Ισπανίας για τα προκριματικά του Μουντιάλ 1974.
Με τη γαλανόλευκη φανέλα αγωνίστηκε συνολικά σε 28 αγώνες και ήταν μέλος της αποστολής που συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 που διεξήχθη στην Ιταλία, αγωνιζόμενος στους δύο πρώτους αγώνες.
Έχει αγωνιστεί επίσης με την Εθνική Ενόπλων, με την οποία κατέκτησε το παγκόσμιο κύπελλο το 1968 και το 1969, με την Εθνική Νέων στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα 1964, 1965, καθώς και στα προκριματικά του 1967, ενώ το 1971 κατέκτησε με την Εθνική Ελπίδων το βαλκανικό κύπελλο.
Τίτλοι - διακρίσεις
Παναθηναϊκός:
- 5 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1965, 1969, 1970, 1972, 1977
- 2 Κύπελλα Ελλάδας: 1977, 1982
- 1 Βαλκανικό κύπελλο: 1977
- Τελικός Πρωταθλητριών: 1971
- Τελικός Διηπειρωτικού: 1971
Σταδιοδρομία ως παράγοντας του Παναθηναϊκού
Επί σειρά ετών υπήρξε πρόεδρος του συνδέσμου παλαιμάχων ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού. Τη σεζόν 2012-13 διατέλεσε γενικός αρχηγός του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Από το 2012 ήταν μέλος της διοίκησης της ΠΑΕ, κατέχοντας τη θέση του πρώτου αντιπροέδρου, έως τις 29 Σεπτεμβρίου 2017 οπότε και κατέλαβε τη θέση του προέδρου του Δ.Σ, αναλαμβάνοντας από τον Δεκέμβριο του 2018 και χρέη διευθύνοντος συμβούλου της ΠΑΕ.
Στις 25 Φεβρουαρίου του 2019 παραιτήθηκε τόσο από τη θέση του προέδρου όσο και από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της ΠΑΕ λόγω της αποφασής του να διεκδικήσει την εκλογή του ως δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αμαρουσίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου