Ο Λάκης Πετρόπουλος υπήρξε ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού τη δεκαετία του ’50 και έμαθε τα μυστικά των πάγκων δίπλα στον Στέφαν Μπόμπεκ.
Το καλοκαίρι του 1968 ανέλαβε τον Παναθηναϊκό ως πρώτος προπονητής και τον οδήγησε στο νταμπλ του 1969 (το πρώτο στην ιστορία της ομάδας) και το πρωτάθλημα του 1970.
Το καλοκαίρι του 1979 επανήλθε στην ομάδα και έγινε ο πρώτος προπονητής του Παναθηναϊκού στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ενώ η τελευταία του θητεία στον «πράσινο» πάγκο ήταν το 1982 όταν ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας και έχασε το πρωτάθλημα σε αγώνα μπαράζ.
Ο «ζεν πρεμιέ» των γηπέδων, ο «πράσινος» που δοξάστηκε στο Λιμάνι
«Ο Πετρόπουλος ο γόης/ του γηπέδου Δον Ζουάν/ στην τριπλέτα καουμπόης/ και στα θηλυκά Ταρζάν» τραγουδούσε χορωδία στην ταινία «Οι άσοι του γηπέδου» σε στίχους Ναπολέοντα Ελευθερίου
του Αντώνη Παληού
Ήταν από τους προπονητές που ξεχώριζε μέσα στα γήπεδα για το κομψό και καλόγουστο ντύσιμό του με ζιβάγκο, φουλάρια, ακριβά κοστούμια, καπαρντίνες, δερμάτινα σακάκια. Δεν θα τον έβλεπες με φόρμες στον πάγκο ποτέ. Έκανε καριέρα ως ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Από το Βασίλης το Λάκης, όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα, γεννήθηκε σαν σήμερα 29 Αυγούστου του 1932 στην Αθήνα. Έπαιξε ποδόσφαιρο στον Παναθηναϊκό τη δεκαετία του ’50, με τον οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1953 και το Κύπελλο Ελλάδας το 1955.
Στο τέλος της καριέρας του κέρδισε άλλους δύο τίτλους, τις δύο πρώτες περιόδους της Α΄ Εθνικής (1959-60, 1960-61). Το 1961 σταμάτησε το ποδόσφαιρο και ξεκίνησε προπονητική καριέρα.
Υπήρξε βοηθός προπονητή στον Παναθηναϊκό μέχρι το 1968 του Στέφαν Μπόμπεκ και του Μπέλα Γκούτμαν.
Ανέλαβε τα ηνία του Παναθηναϊκού τη διετία 1968-1970 οδηγώντας την ομάδα του «τριφυλλιού» στο νταμπλ το 1969 και σε ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1970.
Ουσιαστικά, ήταν ο δημιουργός της ομάδας που τον επόμενο χρόνο έκανε τον άθλο του «Γουέμπλεϊ» υπό την καθοδήγηση του Φέρεντς Πούσκας.
Αλέφαντος: «Από όλους τους Έλληνες προπονητές πάντως, αυτόν που ξεχωρίζω στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι ο Λάκης Πετρόπουλος. Διότι θήτευσε δίπλα στον Μπόμπεκ και πήρε πολλά από εκείνον. Δεν είναι τυχαίες οι επιτυχίες του και στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό».
Κελεσίδης: «Ήταν πολύ μπροστά απ’ την εποχή του. Έπαιζε από τότε 4-4-2 με τα ακραία μπακ να παίζουν σχεδόν όλη την πλευρά και με Υβ Τριαντάφυλλο, Κρητικόπουλο μπροστά».
Κωνσταντίνου: «Τον γνώρισα το 1963 όταν πήγα στον Παναθηναϊκό. Ήταν ένας προπονητής που πίστεψε σε μένα και με αξιοποίησε. Είναι ο προπονητής που ήρθα σε ρήξη μαζί του το 1980 αλλά είναι χαραγμένος σε όλη μου την ποδοσφαιρική πορεία με τα θετικά του και τα αρνητικά του.
Οφείλω να πω πως πάνω απ’ όλα ήταν ένας μεγάλος προπονητής. Από την πρώτη μέρα που τον έβλεπες έλεγες πως ήταν γεννημένος νικητής.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου που οι τελευταίες του στιγμές ήταν στην αγκαλιά μου. Πράγμα συγκλονιστικό για μένα».
Αντωνιάδης: «Με έστειλε το καλοκαίρι του 1969 για μπαλέτο (!) και στίβο για να βελτιώσω τις κινήσεις μου και κυρίως την εκρηκτικότητά μου. Αυτός με καθιέρωσε στον Παναθηναϊκό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου