ΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ...

ΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ

ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΟ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ

ME ΤΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ...

Υπάρχει ένας αξιόλογος αριθμός πρωταθλητών Ελλάδος (όλων των Σπορ) οι οποίοι μετά το τέλος της αγωνιστικής καριέρας τους δεν απομακρύνθηκαν από τους στίβους, αλλά παρέμειναν πιστοί στο Σύλλογο ή το άθλημά τους. Δηλαδή έγιναν προπονητές ή παράγοντες. Αρκετοί βέβαια το επιχείρησαν, δεν μπόρεσαν όμως να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερες δυσκολίες που εμφανίζονται και αποχώρησαν. Δεν άντεξαν τις πιέσεις που απαιτεί η Διοίκηση. Πιέσεις τελείως διαφορετικές από αυτές που βιώνει ένας αθλητής και  ένας πρωταθλητής. Ας δούμε τους κυριότερους από αυτούς τους πρωταθλητές με βασικά κριτήρια την προέλευσή τους από το Σύλλογο, τη διάρκεια της (συνεχιζόμενης) αφοσίωσής τους και τη γενική προσφορά τους.

Με αλφαβητική σειρά οι επικρατέστεροι είναι οι εξής:

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ: Ο ψηλός σέντερ φορ της ποδοσφαιρικής ομάδας με τα 180 γκολ στην Α’ Εθνική, υπήρξε για 5 χρονιές (1970 – 1972 – 1973 – 1974 – 1975) πρώτος σκόρερ του εθνικού πρωταθλήματος, ,περισσότερο από κάθε άλλον! Ακόμη και από το Κρίστο Βαζέχα (244 γκολ) που ήταν μόνο 3 χρονιές πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η ουσιαστική παρουσία του Αντωνιάδη. Το 1971 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών με 10 γκολ και το 1972 κέρδισε το ασημένιο παπούτσι μεταξύ όλων των σκόρερ της Ευρώπης με 39 γκολ. Ίσως περισσότερο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι έμεινε 28 χρόνια πιστός ως Πρόεδρος του επίσημου Σωματείου και οργάνου των Ποδοσφαιριστών με διεκδικήσεις για τα δίκαια και τους αγώνες του. Ταυτόχρονα στάθηκε  και κοντά στον ΠΑΟ με μια ταυτόσημη πολιτική για το καλό του ποδοσφαίρου.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Γεννήθηκε στις 4/1/1953 στην Αθήνα και ο παππούς του (επίσης Ανδρέας Βγενόπουλος) ισχυρός ποδοσφαιροπατέρας, από την τρυφερή ηλικία τον έφερνε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, ενώ ο πατέρας του ως διαιτητής Α’ κατηγορίας του δίδασκε τα μυστικά της διαιτησίας. Ξιφομάχος στη μεγάλη του Ξενοφώντα Χατζησαράντου Σχολή αναδείχθηκε βαλκανιονίκης και μετείχε των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου το 1972. Με το πτυχίο της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών ανά χείρας ειδικεύτηκε στο Λονδίνο στη ναυτιλιακή επιστήμη. Σαγήνευσε με τις ικανότητές του τους Εμίρηδες (και όχι μόνο) ώστε να  δημιουργήσει τεράστιες επιχειρηματικές βάσεις στην Ελλάδα και αλλού. Η αφοσίωσή του στο Σύλλογο αποτελεί τη συνέχεια μιας οικογενειακής υποχρέωσης. Συνολικά στα 10 χρόνια (19171 – 1981) κατέκτησε 9 Πανελλήνιους τίτλους και 45 μετάλλια στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΟΝΤΙΚΑΣ: στη διάρκεια της αγωνιστικής του καριέρας (1978 – 1990) πέτυχε τα πολύ σημαντικά: Να προσκληθεί 302 φορές στην Εθνική Ομάδα Βόλεϊ και να εγγραφεί στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών σε συνέχεια της οικογενειακής παράδοσης. Στον Παναθηναϊκό η καλύτερή του χρονιά ήταν το 1986 όταν ο Σύλλογος κατέκτησε το Πρωτάθλημα με 21 νίκες και μια ήττα. Στην πρόσφατη εποχή συνέδεσε το όνομά του με τη θέση του Α’ Αντιπροέδρου στο Πολυμετοχικό Παναθηναϊκό με όλες τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που έχει η θέση αυτή όταν αντιμετωπίζεις δημιουργούμενες δυσχέρειες από κάθε πλευρά.

ΚΛΕΜΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καθώς το 1980 ταυτόχρονα Σκοπευτική Ομοσπονδία και ΠΑΟ προσπάθησαν να αφυπνίσουν ένα ελληνικό ενδιαφέρον για την Τοξοβολία με πρώτο αγώνα μια οργάνωση στην ανατολική πλευρά του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, η Κλημεντίνη Διαμαντοπούλου και ο Παναγιώτης Παπασπυρόπουλος κέρδισαν τους αρχικούς τίτλους. Στην απουσία παραγόντων θηλυκού γένους, η Κλέμη αποτελεί μια όαση διότι αφοσιώθηκε σε περισσότερα Σπορ και 30 χρόνια μετά συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες της με ενθουσιασμό ερωτευμένης νεάνιδας. Την έχουμε ανάγκη όλοι μας αυτή την αγάπη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΒΟΥΡΑΣ: Πρωταθλητής Ελλάδος 3 φορές στο Δέκαθλο (1961 – 62 – 64) είχε σαν βασικό αγώνισμά του το Άλμα επί Κοντώ παρ’ όλον ότι είχε λίγο βαρύ σώμα. Ακολούθως οι πλούσιες αθλητικές του εμπειρίες και βεβαίως το πτυχίο του από τη Γυμναστική Ακαδημία τον βοήθησαν να γίνει βασικός δάσκαλος του παγκόσμιου ρέκορντμαν Χρήστου Παπανικολάου. Συνέχισε σταθερά να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του στο Στίβο. Σήμερα διατηρεί τη θέση του Προέδρου των Βετεράνων Αθλητών Στίβου στην Αθήνα όπου δραστηριοποιείται με ενθουσιασμό.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΜΑΡΑΣ: Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2/3/1939 και ακολούθησε τον (αξέχαστο) μεγάλο αδελφό του Γιώργο στα πρώτα βήματα, στον Απόλλωνα Ριζούπολης. Στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής και στην περίοδο 1962 – 1973 είχε 305 συμμετοχές σταθερά ως αμυντικός. Πέτυχε 21 γκολ και με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε 6 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα. Ήταν βασικό στέλεχος της θριαμβευτικής ομάδας του Γουέμπλεϋ και του Μοντεβιδέο. Στο μεταξύ είχε τη δύναμη να σπουδάσει νομικά και να γίνει μάχιμος δικηγόρος. Από τη θέση αυτή όλο το διάστημα μέχρι τις μέρες μας παρέμεινε στο πλευρό του Προέδρου του Σωματείου των Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών Αντώνη Αντωνιάδη (επί 28 χρόνια) προσφέροντας τις πολύτιμες νομικές του υπηρεσίες.

ΖΗΣΗΣ ΚΟΥΡΕΛΛΟΣ: Σε ολόκληρη τη δεκαετία του ’70 κυριάρχησε στο Δέκαθλο καθώς ήταν αθλητής των 7.000 βαθμών που ήσαν  υπεραρκετοί να του προσφέρουν 6 Πανελλήνιους τίτλους. Περισσότερους από κάθε άλλον. Στο ίδιο αγώνισμα, την ίδια εποχή διακρίθηκε στους Μεσογειακούς και Βαλκανικούς. Όταν τελείωσε τη θητεία του στο στίβο μετέφερε όλο το δυναμισμό του στο Χάντμπολ και δημιούργησε μια ισχυρή ομάδα στον ΠΑΟ. Ακολούθησε η προπονητική καριέρα στο τμήμα Στίβου όπου με υποδειγματική αφοσίωση κρατάει το τμήμα κορυφαίο και ισχυρό. Επιμένει, δεν απογοητεύεται κα φέρνει αποτελέσματα πάντα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Πρόεδρος των Βετεράνων ποδοσφαιριστών του ΠΑΟ, δείχνει σήμερα ως διοικητικός παράγων ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που φαινόταν ότι είχε ως παίκτης. Είναι ιδιαίτερα κοινωνικός, συνετός και συναινετικός. Είναι ο βασικός συντελεστής της σημερινής προσπάθειας όλοι οι παλαιοί πρωταθλητές του ΠΑΟ να ακολουθούν μια ευθυγραμμισμένη πορεία για το καλό του Συλλόγου.

Αλλά πιθανότατα η προσωπικότητα του Βασίλη Κωνσταντίνου να έτυχε μιας όποιας διαμόρφωσης, εξ αιτίας της απαράδεκτης χουντικής τιμωρίας, τον Σεπτέμβριο του 1973, όταν ο τότε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Βλαδίμηρος του επέβαλε αποκλεισμό ενός έτους και τον ανάγκασε να μεταναστεύσει στην Αυστραλία.

Παρά την εξοντωτική ποινή ο Βασίλης Κωνσταντίνου, (γενν. Το 1947) στην 15ετία της ενεργούς δράσης του (1968 – 1983) αγωνίσθηκε 303 φορές στην Α’ Εθνική κατηγορία ως τερματοφύλακας. Με τον ΠΑΟ κέρδισε 5 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα, έγινε δε 28 φορές διεθνής. Αλλά πέρα από το ποδόσφαιρο ο Βασίλης υπήρξε και άριστος παίκτης του Μπάσκετ, (στη Β’ Εθνική με τον Γ.Σ Αμαρουσίου) ενώ ακολούθως ως Βετεράνος κινήθηκε δραστήρια για τη συνοχή όλων των παλαιών παικτών. Στα πλαίσια αυτών των δραστηριοτήτων να θυμηθούμε τα ατελείωτα παιχνίδια του με πλέον εντυπωσιακό αυτό που έγινε το Μάιο του 2000. Βετεράνοι ΠΑΟ – Βετεράνοι Μπεσίκτας 5 – 2.

Στη σύγχρονη εποχή της TV και της πλουραλιστικής δημοσιότητας ο Μαρουσιώτης Πρόεδρος πάντα βρίσκεται σε πρώτο πλάνο με αναλύσεις, σωστές κριτικές, ξεκάθαρες θέσεις και ουσιαστική βοήθεια στα σημεία εκείνα τα οποία η μεγάλη του πείρα βοηθά καταλυτικά την κατανόηση των συγκεχυμένων καταστάσεων.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΒΕΡΗΣ: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932. Πρωταθλητής Σκοποβολής το διάστημα 1957 – 1968 με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του 1960 και άλλες 10 παρουσίες στους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι το 2004, έμεινε πιστός στην υπηρεσία των σπορ αφού διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών και της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας και εκπρόσωπος του ΠΑΟ σ’ αυτήν μέχρι σήμερα. Γενικός Γραμματέας από το 1993 των Ελλήνων Olympians. Η δημιουργία του τμήματος Μοντέρνου Πένταθλου στον ΠΑΟ και Τοξοβολίας στη ΣΚΟΕ και τον ΠΑΟ τον έφεραν στο προσκήνιο των δραστηριοτήτων για εκσυγχρονισμό και  διεύρυνση της δράσης του Συλλόγου. Βέβαια οι οικονομικές συγκυρίες  άλλα καταμαρτυρούν όμως οι ισχνές αγελάδες κάποτε θα φύγουν και ο ΠΑΟ θα επανέλθει στους τίτλους.

ΜΑΙΡΗ ΛΟΜΒΑΡΔΟΥ – ΖΟΥΛΑ: Κατ’ αρχήν αναφερόμαστε στο αυτονόητο και  πάντα σε ερασιτεχνική προσφορά που άρχισε δεδομένα με τη μορφή αυτή και συνεχίζεται χωρίς παρέκκλιση. Η Μαίρη Λομβάρδου υπήρξε – τόσο η ίδια όσο και η οικογένειά της – κύριος  εκφραστής αυτής της γραμμής, καθιερωμένης βέβαια τότε, αλλά και στις μετέπειτα περιόδους όταν οι συνθήκες άλλαξαν.

Σήμερα η παλαιά πρωταθλήτρια της κολύμβησης της χρυσής παναθηναϊκής εποχής της δεκαετίας του ’50 και ’60, προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες της ως Πρόεδρος των παλαιμάχων πρωταθλητών του ΠΑΟ. Ανέλαβε τα ηνία το προηγούμενο έτος και έκτοτε μια άνθιση ακολουθεί το Σύλλογο. Με μεθοδικότητα και σωστές κινήσεις στο χώρο κατορθώνει να συγκεντρώνει γύρω της το σύνολο των παλαιών πρωταθλητών με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας ευνοϊκός  επηρεασμός υπέρ της συνοχής. Είναι άλλωστε αδύνατον να αρνηθείς  αυτή την πρωτοβουλία σε μια πρωτεργάτρια. Εχει καθαρούς στόχους να οδηγήσει, όχι τους παλαιμάχους, αλλά ολόκληρη την Παναθηναϊκή οικογένεια να ακολουθεί την ιστορία της και να διατηρεί την αθλητική ποιότητα.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΝΑΚΗΣ: Γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα και από την εφηβική του ηλικία άρχισε να παίζει στον ΠΑΟ όπου υπήρξε από τους κυρίαρχους στο τότε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Είχε σημειώσει 82 συμμετοχές  στην περίοδο 1953 – 1959 με 31 γκολ, ενώ υπήρξε διεθνής παίκτης και κατά τα έτη 1954 – 1957. Συνέχιζε να παίζει ακολούθως και στην Α’ Εθνική μέχρι το 1966. Το 1963 ήταν με 21 γκολ πρώτος σκόρερ του ΠΑΟ και 2^ος της Α’ Εθνικής, ενώ το 1964 στον αήττητο τίτλο ήταν πρώτος σκόρερ του ΠΑΟ με 15 γκολ. Υπήρξε δυναμικός αλλά σεμνός παίκτης και εξακολούθησε με τον ίδιο αυτοσεβασμό να κινείται και τα επόμενα χρόνια σε διοικητικά επίπεδα και στους αγώνες Παλαιμάχων. Σήμερα παραμένει πιστός στις επάλξεις των βετεράνων παικτών του ΠΑΟ. Συνολικά είχε 91 αγώνες πρωταθλήματος με 57 γκολ. Κέρδισε 6 πρωταθλήματα και 1 κύπελλο. Σε όλη την καριέρα του αγωνίσθηκε μόνο στον ΠΑΟ.

ΧΑΡΗΣ ΣΒΗΝΕΛΗΣ: Όταν δεν υπήρχε διοικητική υποδομή στην πυγμαχία και ο Χριστοφοράκος ή ο Βαρθολομαίος ψάχνανε στο εξωτερικό να αναδιπλώσουν το πηγαίο ταλέντο τους ο Χάρης από έφηβος αγωνιζόταν με τις γροθιές του (στην κυριολεξία ή μεταφορικά) να καθιερώσει το Μποξ στη χώρα μας. Πρωταθλητής το 1952 (γεννήθηκε το 1933) μέχρι το 1960 στις κατηγορίες από 51 μέχρι 63,5 κ., ακολούθως για 6 δεκαετίες παραμένει  πιστός σ’ αυτό το τόσο σκληρό Σπορ που απόλυτα πιστεύει. Το έχει υπηρετήσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό από κάθε πλευρά.  Ως αθλητής, ως προπονητής, ως διαιτητής, ως παράγων και σήμερα ως Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Πυγμαχίας, αλλά και ως Σύμβουλος του ΠΑΟ. Η συνεισφορά του τον έχει καθιερώσει ως τον άνθρωπο παράδειγμα της πλέον εντυπωσιακής, έμπρακτα εφαρμοζόμενης αφοσίωσης.

ΣΥΜΕΩΝ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ: Πριν 40 (και περισσότερα) χρόνια ήταν ισχυρό μέλος της μεγάλης Σχολής επί κοντώ του ΠΑΟ με τους δεκάδες επικοντιστές διεθνούς κλάσεως. Έφθασε στην Εθνική Ομάδα και το ΣΙΣΜ αλλά τις ικανότητές του να κουμαντάρει ανθρώπους τις έδειξε μετά. Ως ηγέτης των παλαιμάχων αθλητών στίβου ανέπτυξε μια μοναδική δράση που δεν γνώρισε εμπόδια καθώς τώρα τα ξεπερνά με εφηβική άνεση στους αγώνες και τη ζωή. Εδώ και πολλά χρόνια Πρόεδρος του ΟΕΒΑΣ με έδρα το χώρο που έχει διαθέσει η ΕΟΕ και έχει μεταβάλει σε αξιόλογο Μουσείο, διοργανώνει αγώνες για όλες τις τάξεις, όλες τις ηλικίες και όλα τα βαλάντια, δίνοντας κέφι και θάρρος στους μεγαλύτερους ηλικίας αθλητές που δεν αισθάνονται απόμαχοι.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΣΥΝΟΔΙΝΟΣ: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954 και από τη δεκαετία του ’70 αφοσιώθηκε στα βαρέα αθλήματα όπου διέπρεψε με πολλές ιδιότητες. 

Άρχισε με την κατηγορία παίδων της Πάλης όπου άρχισε να κατακτά τίτλους: ως Παις, Έφηβος, Νέος, Άνδρας κ.λ.π. σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες της ελληνορωμαϊκής από τα 52 μέχρι τα 100.

Τα έχει υπηρετήσει στην Ελλάδα  από κάθε πλευρά.  Ως αθλητής 1966-1980,  ως αθλητικό στέλεχος Γεν.Γραμματέας Ομοσπονδίας Πυγμαχίας,Πρόεδρος Ομοσπονδίας Φιλάθλων Πάλης ,Πρόεδρος Ε.ΦΙ.Β.Α,ως Αρχηγός Πάλης-Άρσης βαρών 1980-2011, αλλά και ως Σύμβουλος του ΠΑΟ. Η συνεισφορά του τον έχει καθιερώσει ως τον άνθρωπο των Βαρέων αθλημάτων. Τόσο σε όλα τα Βαρέα Αθλήματα όσο και στον ΠAΟ προσφέρει σταθερά και ακούραστα τις υπηρεσίες του προς τους αθλητές, τις διοικήσεις και την ενημέρωση των ΜΜΕ με ιδιαίτερη έφεση και απόδοση στα ηλεκτρονικά μέσα όπου κινείται σαν έφηβος.

ΠΑΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: Ο Κύπριος αθλητής διακρίθηκε ιδιαίτερα τη χρυσή κολυμβητική περίοδο του ΠΑΟ τη δεκαετία του ’60. Στις χρονιές 1964 – 1968 ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στον Παναθηναϊκό όπου διέπρεψε σε όλες τις αποστάσεις του ελεύθερου από τα 100μ. μέχρι τα 1.500μ. (μεγαλύτερη απόσταση που τότε ετελείτο). Κέρδισε τίτλους και κατέρριψε ρεκόρ. Ακολούθως και μετά από ένα διάστημα    ανέλαβε την εφορία του κολυμβητικού τμήματος, γεγονός που τον έφερε σιγά – σιγά να ασχοληθεί και με τα διοικητικά. Βεβαίως η τελευταία περίοδος δεν είναι η καλύτερη για τον ερασιτέχνη και τα τμήματά του τα οποία βρίσκονται στη γενικότερη οικονομική δύνη.


@ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ Π.Α.Ο 1908