Ο σκληρός άντρας, ο λαϊκός…….

28 Νοεμβρίου 2014

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τότε που πέθανε ο Γιώργος Φούντας. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής, ο άντρας ο σκληρός, ο λαϊκός που έκανε τις γυναίκες- ακόμα κι’ αυτές που δεν το παραδέχονταν ανοιχτά- να τον θέλουν σαν τρελές. Ήταν ένας από τους διασημότερους Έλληνες ηθοποιούς του κινηματογράφου κυρίως, στον οποίο αφοσιώθηκε από νωρίς. Επίσης ήταν φαινόμενο στο είδος του μια και ερμήνευσε με αυθεντικό Μεσογειακό ταπεραμέντο, ρόλους ανέμελων και επιπόλαιων αντρών που παρασύρονται απ’ τα πάθη τους. Θαυμαστή πορεία και συνεργασία με μεγάλους σκηνοθέτες και πρωταγωνίστριες.

—————————-

Γεννήθηκε το 1924 στο Μαυρολιθάρι της Παρνασσίδας στην Φωκίδα απ” όπου καταγόταν και η μητέρα του. Εκεί βρίσκεται ακόμα το σπίτι τους που υψομετρικά είναι το ψηλότερο σπίτι του χωριού. Είχε γονείς τον Ευθύμιο και την Αγγελική Φούντα και άλλα 5 αδέλφια: τον Παναγιώτη, την Μαργαρίτα, την Ευφροσύνη, την Λουκία και τον Σωτήρη. Παντρεύτηκε την Ελένη και απέκτησε δύο παιδιά, την Αγγελική (Τζέλα) Γεωργοπούλου και το Ευθύμιο (Θύμιο). Σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε την Χρυσούλα Ζώκα και απέκτησαν ένα παιδί τον Παναγιώτη.

Ενώ έπαιζε ποδόσφαιρο στην ΑΕΚ, μετά το θάνατο ενός στενού του φίλου, αποφάσισε να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δάσκαλο τον Αιμίλιο Βεάκη και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951 στο έργο «Νυφιάτικο Τραγούδι»του Νότη Περγιάλη. Στον κινηματογράφο ξεκίνησε με ρόλο κομπάρσου στην ταινία«Χειροκροτήματα» του Γιώργου Τζαβέλλα (1944), ενώ η συνεργασία του με την Φίνος Φίλμ ξεκινά το 1951 με την ταινία «Νεκρή Πολιτεία», πλάι στην Ειρήνη Παππά. Το 1952 παίζει τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Στ. Τατασόπουλου «Μαύρη Γη», ενώ ακολουθούν θρυλικές εμφανίσεις σε ταινίες που σημαδεύουν τον Ελληνικό Κινηματογράφο, με ερμηνείες του που αφήνουν εποχή και αποτελούν πρότυπο ρόλων.

Το 1955 συμπρωταγωνιστεί πλάι στην Μελίνα Μερκούρη στη διαχρονική ταινία «Στέλλα», από την οποία έχει μείνει αξέχαστη η ατάκα που λέει στο τέλος της ταινίας, «Φύγε Στέλλα, κρατάω μαχαίρι». Την επόμενη χρονιά θα διαπρέψει δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Το Κορίτσι με τα Μαύρα». Το 1960 θα ξαναπαίξει δίπλα στην Μελίνα, στην εκθαμβωτική διεθνή επιτυχία του Ζυλ Ντασσέν «Ποτέ την Κυριακή», ενώ θα πρωταγωνιστήσει και στην εξαιρετική ταινία του Ορέστη Λάσκου «Αντίο Ζωή».

Το 1963 ήταν η πιο δημιουργική και θριαμβευτική χρονιά του, αφού έπαιξε, ερμηνεύοντας άψογα τον «νταβατζή», στην εξαιρετική δημιουργία του Βασίλη Γεωργιάδη «Κόκκινα Φανάρια» ενώ έκανε αξιοθαύμαστη ερμηνεία και στη διεθνούς φήμης ταινία του Ηλία Καζάν«America, America». Το 1964 εμφανίζεται στην εμβληματική ταινία «Ζορμπάς». Αξέχαστη έχει μείνει και η ερμηνεία του στην ταινία «Πολύ αργά για Δάκρυα» πλάι στην Μαίρη Χρονοπούλου.

Το 1966 τιμήθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για την συμμετοχή του στην ταινία του Πάνου Γλυκοφρύδη «Με τη Λάμψη στα Μάτια», κάτι το οποίο θα καταφέρει ξανά, την αμέσως επόμενη χρονιά, με την ταινία«Πυρετός στην Άσφαλτο».

Στην τηλεόραση έκανε λίγα πράγματα, με καλύτερο αυτό στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (1975). Διετέλεσε επίσης Αντιδήμαρχος Πειραιά δύο τετραετίες.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ και πέθανε στις 28 Νοεμβρίου 2010 σε ηλικία 86 ετών.

Τον είχαν σκηνοθετήσει οι: Γιώργος Τζαβέλας, Βασίλης Γεωργιάδης, Μιχάλης Κακογιάννης, Ζυλ Ντασέν, Ελία Καζάν, Πάνος Γλυκοφρύδης, Ορέστης Λάσκος κ.α.

Είχε παίξει με τις: Μελίνα Μερκούρη, Ειρήνη Παππά, Τζένη Καρέζη, Έλλη Λαμπέτη, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Μαίρη Χρονοπούλου, Μάρω Κοντού, Τζένη Ρουσέα κ.α.