Οι "ναυαρχίδες" του Ελληνικού μπάσκετ
Γράφει :
Ο Απόστολος Κόντος
Το Ελληνικό μπάσκετ πέρασε μέσα από πολλά στάδια δοκιμασιών και ανακατατάξεων για να φτάσει στην σημερινή του μορφή και την απόλυτη καταξίωση του. Όλες αυτές τις δεκαετίες ανέδειξε πολύ μεγάλους προπονητές και αθλητές.
Η σχολή του Ελληνικού μπάσκετ με τη συγκεκριμένη αγωνιστική του ταυτότητα και τις διαφοροποιήσεις του με το πέρασμα των δεκαετιών, αλλά και την παγκοσμιοποίηση του με την είσοδο πολλών μεγάλων ξένων παικτών, δεν άγγιξε απλά την κορυφή, αλλά και την κατέκτησε.
Σήμερα θα αναφερθώ στους τρείς παίκτες - "κολώνες" του μπάσκετ μας, που σημάδεψαν τρεις διαφορετικές δεκαετίας και ακόμη και σήμερα μας αρέσει να τους αποκαλούμε " Ναυαρχίδες", γιατί πραγματικά σήκωσαν τεράστιο βάρος της Ελληνικής Καλαθόσφαιρας, με αμέτρητε επιτυχίες και κατακτήσεις.
Αυτοί είναι αναμφισβήτητα οι ΓΙΓΑΝΤΕΣ Γιώργος Τρόντζος,Τζίμης Κοκολάκης, Παναγιώτης Φασούλας.
Ο Γιώργος Τρόντζος, ο γίγας των 2.17 με την ανεπανάληπτη προσφορά, εμφανίστηκε -στα πολύ δύσκολα χρόνια - το 1963, με Αμερικανική πανεπιστημιακή μπασκετική παιδεία. Τη δεκαετία του '60-'70 ήταν ο στυλοβάτης όλων των επιτυχιών μας, αθλητής με υποδειγματικό ήθος, χαμηλών τόνων, πραγματικά διέπρεψε με την πορεία των ομάδων μας, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου κυπελλούχων το 1968 με την εκπληκτική τότε ΑΕΚ. Επίσης έπαιξε και στο πρώτο φαιναλ φορ των πρωταθλητριών Ευρώπης στην Ιταλία το 1966 με τα χρώματα της ΑΕΚ. Η αριστερή ραβέρσα ήτανε το ακαταμάχητο όπλο του και ανταμείφτηκε με τη δίκαιη κλήση του στην Μικτή Ευρώπης.
Αυτοί είναι αναμφισβήτητα οι ΓΙΓΑΝΤΕΣ Γιώργος Τρόντζος,Τζίμης Κοκολάκης, Παναγιώτης Φασούλας.
Ο Γιώργος Τρόντζος, ο γίγας των 2.17 με την ανεπανάληπτη προσφορά, εμφανίστηκε -στα πολύ δύσκολα χρόνια - το 1963, με Αμερικανική πανεπιστημιακή μπασκετική παιδεία. Τη δεκαετία του '60-'70 ήταν ο στυλοβάτης όλων των επιτυχιών μας, αθλητής με υποδειγματικό ήθος, χαμηλών τόνων, πραγματικά διέπρεψε με την πορεία των ομάδων μας, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου κυπελλούχων το 1968 με την εκπληκτική τότε ΑΕΚ. Επίσης έπαιξε και στο πρώτο φαιναλ φορ των πρωταθλητριών Ευρώπης στην Ιταλία το 1966 με τα χρώματα της ΑΕΚ. Η αριστερή ραβέρσα ήτανε το ακαταμάχητο όπλο του και ανταμείφτηκε με τη δίκαιη κλήση του στην Μικτή Ευρώπης.
Τη δεκαετία του '70-'80, ένας νέος γίγαντας εμφανίζεται. Ο Δημήτρης Κοκολάκης με ύψος 2.16, αντικατέστησε τον Γιώργο Τρόντζο με απόλυτη επιτυχία και χρυσή πορεία στον Παναθηναϊκό και την Εθνική μας ομάδα . Χαρακτηριστικό του ο γίγας για τη… βρώμικη δουλειά .
Άριστος ριμπαουνίστας πολύ δυνατός με όπλο την ραβέρσα και την εσωτερική στο αντίπαλο καλάθι. Παίκτης πρωταγωνιστής της μεγάλη ομάδας του Παναθηναϊκού και της Εθνικής μας ομάδας. Παράδειγμα για τους νεώτερους πως η θέληση, το πάθος και η αγάπη για το άθλημα, τον κατέστησαν από τα καλύτερα "5αρια" του Ευρωπαϊκού μπάσκετ
Ο τελευταίος από τις μεγάλες μορφές των γιγάντων μας του Ελληνικού μπάσκετ, είναι ο Παναγιώτης Φασούλας των 2.16 με χέρια για 2.30, εξ ου και το προσωνύμιο "αράχνη" που του αποδόθηκε. Με ταχύτητα κατοστάρη και προδιαγραφών παίκτη ΝΒΑ, ήταν ο στυλοβάτης και ο πρωταγωνιστής των μεγάλων επιτυχιών της Εθνικής μας ομαδας, του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού. Διέπρεψε τη δεκαετία του '80 -'90. Παίκτης με πληθωρικά προσόντα, στήριξε για πολλά χρόνια το Ελληνικό μπάσκετ και έγραψε ιστορία με χρυσά γράμματα.
Σήμερα αυτή την πορεία των "ναυαρχίδων" του Ελληνικού μπάσκετ καλούνται να διαδεχθούν σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Κώστας Κουφός με ύψος 2.16, ο οποίος έχει αξιοθαύμαστη πορεία στο ΝΒΑ και στην Εθνική μας ομάδα και ο εκπληκτικός νεαρός Γιώργος Παπαγιάνης ύψος 2.17. Πιστεύω και εύχομαι αυτά τα παιδιά να συνεχίσουν την πολύ μεγάλη παράδοση των ψηλών μας .
ΥΓ. Θα ήθελα να αναφέρω ότι είχα την πολύ μεγάλη τιμή να έχω συμπαίκτες και τους τρείς μεγάλους ψηλούς μας, σε Εθνικό και συλλογικό επίπεδο. Δύσκολο χρονικά για να συναντηθείς μαζί τους, αλλά η αλήθεια είναι …….ότι συνέβη και με τους τρείς.
Συμπαίκτης αρχικά με το Γιώργο Τρόντζο ξεκινώντας την πορεία μου με την Εθνική το 1968 και με προπονητή τπν Μίσα Πανταζόπουλο. Με τον Τζίμη 14 χρόνια (!) σε Παναθηναϊκό και Εθνική, ενώ στο τελευταίο μου παιχνίδι το 1982 με την Εθνική στο Πόρτο της Πορτογαλίας και με προπονητή τον Κώστα Πολίτη, ήμουν συμπαίκτης με τον Παναγιώτη Φασούλα.
Ο χαρακτηρισμός "ναυαρχίδες" ανήκει στον μεγάλο και αείμνηστο Φαίδωνα Ματθαίου που έλεγε χαρακτηριστικά "χωρίς αυτούς δεν πάμε πουθενά...".
Το Ελληνικό μπάσκετ ανέδειξε μεγάλους σκόρερς, εκπληκτικά "4αρια" και "3αρια" , αναντικατάστατους γκαρντ με παγκόσμια αποδοχή, πάντα όμως όλοι …..προστατευμένοι με την αγωνιστική ομπρέλα των "ΝΑΥΑΡΧΙΔΩΝ μας".
ΥΓ. Θα ήθελα να αναφέρω ότι είχα την πολύ μεγάλη τιμή να έχω συμπαίκτες και τους τρείς μεγάλους ψηλούς μας, σε Εθνικό και συλλογικό επίπεδο. Δύσκολο χρονικά για να συναντηθείς μαζί τους, αλλά η αλήθεια είναι …….ότι συνέβη και με τους τρείς.
Συμπαίκτης αρχικά με το Γιώργο Τρόντζο ξεκινώντας την πορεία μου με την Εθνική το 1968 και με προπονητή τπν Μίσα Πανταζόπουλο. Με τον Τζίμη 14 χρόνια (!) σε Παναθηναϊκό και Εθνική, ενώ στο τελευταίο μου παιχνίδι το 1982 με την Εθνική στο Πόρτο της Πορτογαλίας και με προπονητή τον Κώστα Πολίτη, ήμουν συμπαίκτης με τον Παναγιώτη Φασούλα.
Ο χαρακτηρισμός "ναυαρχίδες" ανήκει στον μεγάλο και αείμνηστο Φαίδωνα Ματθαίου που έλεγε χαρακτηριστικά "χωρίς αυτούς δεν πάμε πουθενά...".
Το Ελληνικό μπάσκετ ανέδειξε μεγάλους σκόρερς, εκπληκτικά "4αρια" και "3αρια" , αναντικατάστατους γκαρντ με παγκόσμια αποδοχή, πάντα όμως όλοι …..προστατευμένοι με την αγωνιστική ομπρέλα των "ΝΑΥΑΡΧΙΔΩΝ μας".
ΣΧΟΛΙΟ:
Dimtris Jimmy Kokolakis ·
Ανθρωποι που βιωσαν στο πετσι τους με την αγαπη τους το παθος το ελληνικο μπασκετ για τρεις δεκαετιες και πανω με την μεγαλη τους μπασκετικη κουλτουρα προσφορα και ηθος τις μεγαλες τους θυσιες ηρθε και η αναγνωριση απο το φιλαθλο ελληνικο κοινο και αυτο νομιζω ειναι και ανταμοιβη και το χρυσο μεταλλιο ενος αθλητη που θυσιασε τα νειατα την ενεργεια και την ζωη του για να καταξιωθη στον δυσκολο χωρο του αθλητισμου και στο παγκοσμιο στερεωμα θυσιαζοντας πολλα πραγματα απο την νεανικη του ζωη
Ανθρωποι που τους προικισε η φυση αλλα λογω της δυσκολης σωματικη τους κατασκευης θυσιαζοντας τα παντα για να ερθη η καταξιωση απο το φιλαθλο κοινο και η για να επιβιωσουν στην ζωη παλευοντας σε δυσκολες συνθηκες με κινδυνο και την σωματικη τους ακαιρεοτητα ακομα επιβιωσαν και αφησαν στην νεολαια μια παρακαταθηκη που θα βοηθηση να ξεφυγη απο τις καθημερινες κακοτοπιες και παγιδεςαυταπου εγιναν μονο με σκληρη δουλεια και ατελιωτες ωρες σκληρης προπονησης Νομιζω ειναι υποχρεωση καθε αθλητη να αφηση πισω του το προτυπο ενος καλου ανθρωπου που θα θυμουνται οι επομενες γενιες και θα ειναι χρησιμο για να πλασουμε καλους απογονους στο χωρο το αθλητικου στιβου θελω να ευχαριστησω εκ βαθεως καρδιας ολους αυτους τους ανθρωπους που με βοηθησαν για να καταξιωθω και να βαλω και εγω ενα μικρο μικρο πετραδακι στον ελληνικο αθλητισμο ανθρωποι που με πιστεψαν που μου εδωσαν αυτα που δεν θα μπορουσα να κατακτισω με οτιδηποτε και αν εκανα στην ζωη μου για τις πορτες που ανοιξαν διαπλατα στο περασμα μου.θελω να πω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΧΤΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΜΕ ΜΕ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΕΘΑΛΨΑΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΙΣΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 70 ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΥς ΠΙΚΡΑΝΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΕΥΛΑΒΙΚΑ ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑΝ ΜΕ ΘΑΛΠΟΡΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙΧΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΩ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΜΟΥ.ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΕΠΙ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΤΩΝ ΓΡΑΦΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΙΧΤΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΟ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΟΝΤΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ .ΝΑΣΕ ΚΑΛΑ ΤΟΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΣΕΙΣ ΣΟΥ.ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΚΟΛΑΚΙΣ
Ανθρωποι που τους προικισε η φυση αλλα λογω της δυσκολης σωματικη τους κατασκευης θυσιαζοντας τα παντα για να ερθη η καταξιωση απο το φιλαθλο κοινο και η για να επιβιωσουν στην ζωη παλευοντας σε δυσκολες συνθηκες με κινδυνο και την σωματικη τους ακαιρεοτητα ακομα επιβιωσαν και αφησαν στην νεολαια μια παρακαταθηκη που θα βοηθηση να ξεφυγη απο τις καθημερινες κακοτοπιες και παγιδεςαυταπου εγιναν μονο με σκληρη δουλεια και ατελιωτες ωρες σκληρης προπονησης Νομιζω ειναι υποχρεωση καθε αθλητη να αφηση πισω του το προτυπο ενος καλου ανθρωπου που θα θυμουνται οι επομενες γενιες και θα ειναι χρησιμο για να πλασουμε καλους απογονους στο χωρο το αθλητικου στιβου θελω να ευχαριστησω εκ βαθεως καρδιας ολους αυτους τους ανθρωπους που με βοηθησαν για να καταξιωθω και να βαλω και εγω ενα μικρο μικρο πετραδακι στον ελληνικο αθλητισμο ανθρωποι που με πιστεψαν που μου εδωσαν αυτα που δεν θα μπορουσα να κατακτισω με οτιδηποτε και αν εκανα στην ζωη μου για τις πορτες που ανοιξαν διαπλατα στο περασμα μου.θελω να πω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΧΤΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΜΕ ΜΕ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΕΘΑΛΨΑΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΙΣΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 70 ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΥς ΠΙΚΡΑΝΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΕΥΛΑΒΙΚΑ ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑΝ ΜΕ ΘΑΛΠΟΡΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙΧΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΩ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΜΟΥ.ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΕΠΙ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΤΩΝ ΓΡΑΦΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΙΧΤΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΟ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΟΝΤΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ .ΝΑΣΕ ΚΑΛΑ ΤΟΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΣΕΙΣ ΣΟΥ.ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΚΟΛΑΚΙΣ
http://www.basketnews.gr/portal/apostolos-kontos/12233-oi-navarxides-tou-ellinikoy-basket
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου