‘’Γήπεδο Αλεξάνδρας και πράσινης τσόχας’’.

ΕΝΑΣ ‘’ΛΩΡΗΣ ‘’
ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ

Ο Δημήτρης (Λώρης) Θεοφάνης

Γράφει ο Γιώργος Λιβέρης

 Την περασμένη Δευτέρα ο Λώρης Θεοφάνης παρουσίασε στην ‘’Στοά του βιβλίου’’ τη δική του ιστορία με τίτλο ‘’Γήπεδο Αλεξάνδρας και πράσινης τσόχας’’.

Δημήτρης (Λώρης) Θεοφάνης-Αντώνης Αντωνιάδης
-Παύλος Τσίμας- Αριστείδης Καμάρας-.Θανάσης Βασιλείου

Ο Δημήτρης Θεοφάνης δίπλα σε παλιούς συμπαίκτες και φίλους, όπως ο Βουτσαράς, ο Οικονομόπουλος, ο Απέργης, ο Πανάκης, ο Δομάζος, ο Ροκίδης
και ο Τζουνάκος

     Ως γνήσιος βιβλιοφάγος και θιασώτης της ιστορικής μας αθλητικής εξέλιξης ήθελα οπωσδήποτε να πάω να παραστώ στην παρουσίαση και να το αποκτήσω φρέσκο-φρέσκο. Άλλωστε από τα 40 τόσα βιβλία για τον Παναθηναϊκό σεμνύνομαι ότι κανένα σχεδόν δεν μου έχει ξεφύγει.

    Η αναγκαστική μου απουσία καλύφθηκε από τον φίλο Αντιπρόεδρο των Παλαιμάχων Θόδωρο Συνοδινό, που μετά την παράκληση μου πήγε στην εκδήλωση και όχι μόνο απόλαυσε τη βραδιά αλλά μου έφερε και το βιβλίο, μάλιστα με αφιέρωση του Λώρη.

Ο Αντιπρόεδρος Θεόδωρος Συνοδινός και το μέλος του Δ.Σ των Παλαιμάχων Πρωταθλητών Παναθηναϊκού Α.Ο Κώστας Νικηφόρος ενώ σύγχαίρουν τον Δημήτρη (Λώρη) Θεοφάνη και του εκφράζουν τις ευχές τους

    Αδηφάγος σ’ αυτά τα αναγνώσματα, από ερασιτέχνες ή επαγγελματίες, έσπευσα να το διαβάσω όλο, από την αρχή μέχρι το τέλος των 300 σελίδων. Όχι να το φυλλομετρήσω απλά, αλλά να το απολαύσω από παράγραφο σε παράγραφο και έτσι να ανακαλύψω ( και ν’ αποκαλύψω) ότι Λώρης έχει έμφυτο το χάρισμα να μεταφέρει στο χαρτί το χιούμορ του. Αυτό που έκανε τον αξέχαστο Λάκη Πετρόπουλο να τον ‘’ βαπτίσει ‘’Λώρη’’ σε παράφραση του Λώρενς από τις παιδικές μας κινηματογραφικές αναμνήσεις του ‘’ Χονδρού και Λιγνού’’.

Οι Παλαίμαχοι μέλη του Δ.Σ των Παλαιμάχων Πρωταθλητών, Τάκης Οικονομόπουλος Πρόεδρος της Παναθηναϊκής Συμμαχίας και οι Νίκος Πλυτάς-Κώστας Νικηφόρος

    Βέβαια ο Λώρης – Δημήτρης Θεοφάνης ως γνήσιος ερασιτέχνης ( ή άπειρος) δοκιμιογράφος εξακοντίζεται υπέρ τα εσκαμμένα. Τι εννοώ; Αυτά τα οποία γράφει θα τα απέφευγε ένας επαγγελματίας χειριστής του λόγου, καθώς θα έγραφε ένα βιβλίο για όλους. Αλλά ο Θεοφάνης γνωρίζει ότι τα 2000 αντίτυπα που τύπωσε θα διαβασθούν μόνο από άνδρες και μάλιστα Παναθηναϊκούς. Έτσι περιλαμβάνει μέσα στα κείμενα του πράγματα τα οποία περικλείονται σε ‘’ όσα γίνονται αλλά δεν γράφονται’’.

Ο Δημήτρης (Λώρης) Θεοφάνης με τον Παλαίμαχο ποδοσφαιριστή Νίκο Τσίλη

     Ίσως εδώ θα πρέπει να δεχθώ ότι εκτίμησα την  ειλικρίνεια   και την γλαφυρότητα του σε όσα με απόλυτη διαφάνεια άπλωσε στο χαρτί. Από τις δυσκολίες του στο σχολείο, την ανδρική ενηλικίωση του μέχρι το ασίγαστο πάθος του για το Ποδόσφαιρο. Έτσι φανέρωσε για μια ακόμη φορά την ρεαλιστική πραγματικότητα, όπου οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές δεν τα πήγαιναν ποτέ τόσο πολύ με τα γράμματα εκτός ίσως από τις εξαιρέσεις του κανόνα όπου στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, αυτή την εξαίρεση, την έχουν έκφραση έντονα με τις, ανώτατες σπουδές τους ο Αριστείδης Καμάρας, ο Φραγκίσκος Σούρπης, ο Κώστας Λινοξηλάκης και ίσως ένας ή δύο ακόμη.

Ο «Στρατηγός», Μίμης Δομάζος με την κόρη του, Πόπη

     Εδώ πάντως θα πρέπει να ομολογηθεί και μια αλήθεια. Ο Λώρης δεν μπόρεσε να προχωρήσει στο 7^ο Γυμνάσιο Παγκρατίου όχι μόνο γιατί ο ίδιος δυσκολευόταν να ακολουθήσει αλλά περισσότερο γιατί το 7^ο Γυμνάσιο, από παράδοση, ήταν από τα δύσκολα ή καλά Γυμνάσια της Αθήνας. Αυτό το γνωρίζω από μέσα και για την ίδια περίοδο, καθώς τελείωσα τη Μέση Εκπαίδευση εκεί και έχω μέτρο σύγκρισης ( ή σημείο αναφοράς) τόσο το Λεόντειο Λύκειο όσο και το 3^ο Γυμνάσιο Αμπελοκήπων.

     Ένα άλλο σημείο που δείχνει το πάθος, αλλά και την αφοσίωση, του Λώρη στο Ποδόσφαιρο είναι ότι αγνοεί ό,τι άλλο αθλητικό δεν έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο και τον χώρο της εποχής του. Αυτό βγαίνει από 2 σημεία του κειμένου του βιβλίου.

     Στην περίπτωση του ματς μεταξύ του Εθνικών Ομάδων Ελλάδος – Γερμανίας, όπου αγωνίστηκε ο Λώρης, ο τότε διάδοχος Κωνσταντίνος ήταν στο γήπεδο και χαιρέτισε έναν-έναν τους παίκτες. Εκεί δεν πήγε τόσο ως διάδοχος αλλά περισσότερο ως Χρυσός Ολυμπιονίκης τού 1960 στην Ιστιοπλοΐα.

       Το δεύτερο αφορά τον παράγοντα του Παναθηναϊκού Θεοδόσιο Δημητριάδη, τον οποίο με σεβασμό αναφέρει ο Λώρης και μάλιστα σημειώνει ότι του είχε κάνει εντύπωση ότι πάντα κυκλοφορούσε μ’ ένα  μπερέ με το τριφυλλάκι στην  άκρη. Παρά τον σεβασμό που εκπέμπει η αναφορά του, ο Λώρης δείχνει φανερά ν’ αγνοεί ποίος ήταν ο Θεοδόσιος Δημητριάδης. Ήταν αυτός, ο οποίος έπαιξε στην πρώτη Εθνική ομάδα Ποδοσφαίρου που βγήκε ποτέ από την Ελλάδα, το 1920 στους Ολυμπιακούς της Αμβέρσας και είχε συγκροτηθεί με πρωτοβουλία δύο τεραστίων ανδρών του Αποστόλου Νικολαϊδη και τον Γεωργίου Καλαφάτη. Ακόμη ο Δημητριάδης ήταν πρωταθλητής Ελλάδος στα 110μ εμπόδια, στα οποία επίσης μετείχε στου Ολυμπιακούς του 1920.

       Το βιβλίο όχι μόνο είναι καλοτυπωμένο και προσεγμένο, σε χαρτί 105 γραμμάριων ( κάτι σπάνιο για την εποχή μας )αλλά κοστίζει μόνο 18 ευρώ και το προλογίζουν ο Αριστείδης Καμάρας και ο Αντώνης Αντωνιάδης ενώ για την συλλογή των στοιχείων και την χρονική παράθεση τους βοήθησε ιδιαίτερα 

Τάκης Οικονομόπουλος-Γιώργος Ροκίδης 

ο Γιώργος Ροκίδης, που υπήρξε από τους βασικούς συμπαίκτες του Λώρη εκείνη την 8ετία του Παναθηναϊκού. Μια από τις λαμπρότερες. Όχι μόνο γιατί κατάκτησε – εκτός του άλλων πρωταθλημάτων και το αήττητο του Παναθηναϊκού αλλά κυρίως γιατί χάραξε τον δρόμο της δημιουργίας της μεγάλης ομάδας του Γουέμπλεϋ καθώς οι μισοί παίκτες του Γουέμπλευ άρχισαν να παίζουν με τον Λώρη ενώ οι άλλοι μισοί γαλουχήθηκαν την περίοδο εκείνη με πρώτο τον Τάκη Οικονομόπουλο που πήγε ο Ματζαβελάκης με τον Λώρη στη Χαλκίδα και τον απέσπασαν.

     
Και κάτι τελευταίο. Από ‘όσους δημοσιογράφους γνώρισε ο Λώρης στην περίοδο του στον Παναθηναϊκό αναφέρει και παρουσιάζει σε φωτογραφία μόνο του Βύρωνα Λεβαντή που ήταν περισσότερο ένας τύπος για χαβαλέ παρά εκφραστής, του κλάδου. Απλά ακολουθούσε στα ταξίδια και τηλεφωνούσε (τότε) τα αποτελέσματα. Το γραπτό κείμενο ήταν άγνωστο γι’ αυτόν αλλά οι ιστορίες του θέμα συζήτησης, με ατελείωτα γνωμικά και ατάκες σε στιλ Αλέφαντου.

Τα μέλη του Δ.Σ των Παλαιμάχων Πρωταθλητών Παναθηναϊκού Α.Ο
ο Δημοσιογραφος Γιώργος Δόγας και ο  Σκιτσογράφος Γιώργος Ψαρόπουλος