ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΑΔΕΛΦΙΑ

ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ

ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Γράφει ο Γιώργος Λιβέρης

Η 11η ημέρα του Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου στη χώρα μας, χαρακτηρίσθηκε κυρίως από το ντέρμπυ των καλύτερων Ελλήνων Προπονητών και από τη νέα κοινή εμφάνιση (την 16η περίπτωση εάν δεν κάνω λάθος) δυο αδελφών στο ίδιο παιχνίδι.

Στο ματς των Προπονητών ο Μαρίνος Ουζουνίδης αντιμετώπισε τον Γιώργο Κορακάκη, καλύτερο τεχνικό του 2016.Το παιχνίδι είχε σαφώς ανώτερη ποιότητα από το ματς ΠΑΟ – ΠΑΟΚ, το ίδιο σκορ, αλλά άλλη εικόνα.

Παρήγορες αλήθειες για αισιόδοξες προβλέψεις.
Το θέμα όμως είναι άλλο.
Δυο αδέλφια ο Οδυσσέας και ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος έπαιξαν στον ίδιο αγώνα.

Ο Οδυσσέας είναι φανερό ότι κερδίζει την εμπιστοσύνη όλων μας και ο Μαρίνος του παραχώρησε και πάλι τη θέση κάτω από τα δοκάρια.

Ο Παναγιώτης χρησιμοποιήθηκε τα 2 τελευταία λεπτά του αγώνα για να κάνει αυτό που του αρέσει και αυτό που του ζήτησε ο προπονητής ώστε να πάρει ανάσες η 11άδα. Να κρατήσει τη μπάλα στα πόδια του και να κάνει κούρσες ως έξω αριστερά κλασσικής εποχής.

Πιστεύω ότι εάν προσπαθήσει να γίνει περισσότερο ομαδικός, θα κερδίσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής.
Αλλά το θέμα είναι πως εδώ και 108 χρόνια ο Παναθηναϊκός στηρίζεται στα Αδέλφια. Από το 1908 με τους δημιουργούς του Γιώργο και Αλέξανδρο Καλαφάτη το 1908, μέχρι τους τωρινούς νεοεισελθόντες Αφους Βλαχοδήμου.

Από τα πολλά Αδέλφια που κοσμούν την ιστορία του Παναθηναϊκού, όλα βέβαια δεν είχαν την τύχη και την τιμή να είναι (αμφότερα) επιλεγμένα μέλη της Εθνικής Ομάδας. Ούτε ακόμη και οι Αφοι Καλαφάτη δεν έπαιξαν – και οι δυο – στην Εθνική Ομάδα του 1920 στην Αμβέρσα. Μόνο ο Γιώργος.

Επίσης να σημειώσω στον μεσοπόλεμο (ανάμεσα στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) τους Αφους Δεμερτζή, τους Αφους Χριστοδούλου και τους Αφους Μεσσάρη.
Εκλεκτοί παίκτες υπήρξαν ακόμη οι Αφοι Αγγελόπουλοι, Ασπρογέρακα, Βασιλείου, Μπόγδανοι και κυρίως τα Αδέλφια Πιερράκου και Σβολόπουλοι.

Μετά τον Β’ ΠΠ εντυπωσιακή υπήρξε η παρουσία των Αντώνη και Γιάννη Παπαντωνίου, που παίξανε αμφότεροι στην επίθεση του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ομάδας.

Βεβαίως υπάρχουν και άλλα ονόματα με διπλές παρουσίες, ανεξάρτητα από την παρουσία καθενός στην ενδεκάδα. Να θυμίσω τα ονόματα Φυλακτός, Κλης και κυρίως τους πλέον πρόσφατους στη δεκαετία του ’80 Αφους Δημόπουλους.

Δεν θα ήμουν συνακόλουθος με την ιστορία εάν δεν σημείωνα βέβαια τους 5 Αφους Ανδριανόπουλους από τον Πειραιά, οι οποίοι για πολλές δεκαετίες από το 1920 και μετά την Κατοχή μέχρι και την «Χούντα» ακόμη ήταν καρδιακοί φίλοι με τους Αφους Καλαφάτη, τον Λουκά Πανουργιά, τον Μιχάλη Παπάζογλου, τον Απόστολο Νικολαϊδη, τους Αφους Ασπρογέρακα κ.λ.π.

Άλλες εποχές τότε.