Κυριακή, 3 Ιουνίου 2012
Αν παίρναμε το έβδομο λιγότερη λατρεία και αγάπη θα υπήρχε...
ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
.jpg)
Δεν ξέρω αν το νιώσατε ,όσοι δώσατε το παρόν πριν λίγες ώρες στο Κάραβελ ,αλλά θαρρώ πως αν παίρναμε σήμερα την κούπα ή σηκώναμε ξέρω γω ακόμη ένα ευρωπαϊκό ,αυτή η έκρηξη λατρείας και αγάπης προς αυτήν την ομάδα δεν θα συνέβαινε. Ίσως και να χρειαζόταν αυτή η απώλεια πρωταθλήματος για να μετρηθούμε ποσοτικά και ποιοτικά. Ίσως και να ευγνωμονούμε μετά απο λίγα χρόνια την σημερινή ήττα ,γιατί αυτό που συνέβη στο ξενοδοχείο ήταν αυτό που λέμε ...ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ ΑΓΑΠΗ. Πόσοι ήμασταν ..πήγαμε γα να δείξουμε πιστοί σε αυτήν την ιδέα και για σταθούμε δίπλα σε αυτούς που μας έδιναν όλα αυτά τα χρόνια χαρές και κάνανε πραγματικότητα ,επιτεύγματα που ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε.
Η σημερινή μέρα με βοήθησε να καταλάβω ότι ο Ζοτς είναι αρρωστάκι με τον Σύλλογο ,όσο χοντρό κι αν ακούγεται. Την πονάει την ομάδα ,λατρεύει τον κόσμο της και αυτό που διαπραγματεύεται για να μείνει είναι η επιθυμία του να μας κάνει την καλύτερη Ευρωπαϊκή ομάδα όλων των εποχών ,όπως είχε δηλώσει. Μαζί με τον Ιττούδη ,αποτελούν την ιδεατή συνθήκη για ένα Παναθηναϊκό τμημα.
Ελπίζω -και πιστεύω- η σημερινή μέρα να είναι η απαρχή για κάτι εξίσου μεγάλο.. γιατί σαν μέρα ,γράφτηκε απο στις πιο χρυσές σελίδες του Συλλόγου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου