create your own banner at mybannermaker.com!

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Τα επτά διεθνή θαύματα του Παναθηναϊκού σε 7 σπορ: Ποδόσφαιρο



Γράφει 
ο Γιώργος Λιβέρης

ΟΙ 7 ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

1η ΔΙΑΚΡΙΣΗΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΓΟΥΕΜΠΛΕΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΤΕΒΙΔΕΟ
2η ΔΙΑΚΡΙΣΗ6 ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ
3η ΔΙΑΚΡΙΣΗΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ ΣΤΟ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ
4η ΔΙΑΚΡΙΣΗΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ
5η ΔΙΑΚΡΙΣΗΟ ΚΩΣΤΑΣ ΜΥΛΩΝΑΣ ΑΡΓΥΡΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΠΙΣΤΟΛΙ
6η ΔΙΑΚΡΙΣΗΟ ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΟΓΛΟΥ 2ος ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΟ ΠΙΝΓΚ ΠΟΝΓΚ
7η ΔΙΑΚΡΙΣΗΤΙΤΛΟΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΣΚΙ

Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΓΟΥΕΜΠΛΕΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΤΕΒΙΔΕΟ
20 Έλληνες παίκτες του Παναθηναϊκού χάρισαν υπέροχες στιγμές, ποιότητας και δόξας στον αθλητισμό μας.
Όταν το 1970 ο θρυλικός Ούγγρος ποδοσφαιριστής, Φέρεντς Πούσκας (1927 – 2006), ήρθε στον Παναθηναϊκό είχε προϋπηρεσία προπονητού 4 ετών σε 3 ομάδες: Στην Ντεπορτίβο Αλαβές (Ισπανία), στην Σαν Φραντίσκο Γκέιτ (ΗΠΑ) και στην Βανκούβερ Ρουαγιάλ του Καναδά. Στο διάστημα αυτό δεν είχε εκτιμηθεί ιδιαίτερα εντός των ομάδων αλλά ούτε και από τους διεθνείς κριτικούς, οι οποίοι τον παρακολουθούσαν μετά της δεούσης προσοχής. Αποκαλείτο ως παίκτης, «καλπάζων ταγματάρχης», και στη συνέχεια «καλπάζων συνταγματάρχης» με ιδιωτική εξοχική βίλα και Μερσεντές. Ίσως σήμερα πέρα από το «καλπάζων», που βέβαια το άξιζε, να τον αποκαλούσαμε και Ταξίαρχο εάν κάτι κουρασμένα παλικάρια το 1954, υπό βροχή, δεν του ανέκοπταν με 3-2 τη στρατιωτική καριέρα! Από τότε άκουγε ονόματα όπως Φριτς Βάλτερ, Οτμαρ Βάλτερ, Πόζιπαλ και κυρίως Λίμπρεχτς και άλλαζε δρόμο.
Το θέμα μας δεν είναι βέβαια αυτό. Το θέμα μας είναι πως πολύ σωστά η διοίκηση του ΠΑΟ τον ανέσυρε από το ράφι και τον έφερε στον Παναθηναϊκό ως glamour πρόσωπο της εποχής. Σ’ αυτά οι Έλληνες υποτάσσονται. Όταν το 1975 συνάντησα στη Μαδρίτη τον Φέρεντς Πούσκας (ήταν προπονητής τότε της Ρεάλ Μούρθια) και με κέρασε ένα ουίσκι, μου είχε δηλώσει ότι οι παίκτες που βρήκε στον Παναθηναϊκό ήταν καλοί αλλά λίγο ασυντόνιστοι. Στη συζήτηση τύπου ρώσικης σαλάτας, όπου συνεχώς ανακάτευε τις 5 γλώσσες που οπωσδήποτε χειριζόταν, μου έδωσε να καταλάβω πως χαιρόταν τις πρόσφατες αναμνήσεις του από τον Παναθηναϊκό. Και πώς να μην ήταν αυτό αληθινό όταν στο ποδοσφαιρικό στέμμα, που βέβαια δίκαια φορούσε, ήρθε ο Παναθηναϊκός να του προσθέσει προπονητικό διαμαντάκι που τόσο χρειαζόταν στη νέα επαγγελματική διαδρομή του.
Είναι γνωστό πως στη συνέχεια, με τις 9 ομάδες τις οποίες ακολούθως ανέλαβε, από το 1979 μέχρι το 1992, δεν κατέκτησε κάποιο ιδιαίτερο τρόπαιο. Παραμένει ως το πλέον εντυπωσιακό του προπονητικό επίτευγμα το Γουέμπλευ. Βέβαια δεν θα περίμενε κανείς να κερδίσει prestige  από την Αλ Νασίρ (Σαουδική Αραβία 1979-80) ή την Τσέρο Πορτένο της Παραγουάης το 1986. Όμως δεν το πέτυχε ούτε με την Μούρθια, ούτε την ΑΕΚ (1979) την Κόλο – Κόλο (Χιλής) ή την Ελλάδα Μελβούρνης. Το 1993 η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ουγγαρίας τον τίμησε (σε ηλικία 66 ετών), αναθέτοντάς του την εθνική Ουγγαρίας.
Οπωσδήποτε το πάντρεμα του Πούσκας με τον Παναθηναϊκό ήταν επιτυχές. Ξαναείδαμε μετά 33 χρόνια (περίπου) το ίδιο φαινόμενο με μια αντίστοιχη συμβίωση Όττο Ρεχάγκελ – Εθνικής Ελλάδος. Και εάν το επεκτείνουμε λίγο και στο μπάσκετ θα συμφωνήσουμε πως τουτ’ αυτό συμβαίνει και με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Οι παίκτες πάντως που παρέλαβε ο Πούσκας δεν ήταν παιδάκια ή άπειροι. Μεγαλύτερος ήταν ο ήδη δικηγόρος Καμάρας 31 ετών (αναφερόμαστε πάντα στο 1970), ο Οικονομόπουλος 27, ο γιατρός Σούρπης 28, ο ψηλός Αντωνιάδης 24, ο άτυχος Τομαράς 23, ο Βασίλης Κωνσταντίνου 23 (δηλαδή σήμερα είναι 64!), ο αείμνηστος Δημητρίου 22, ενώ μικρότεροι ήταν οι Φυλακούρης – Ελευθεράκης 20 και 19, και ο Πανόπουλος (τρίτος τερματοφύλακας) που δεν έπαιξε.
Την σκυτάλη στο προπονητικό «τιμ» πήρε ο Πούσκας από τον αείμνηστο Λάκη Πετρόπουλο που τον χάσαμε στις ΗΠΑ σε «τουρνέ» παλαιμάχων. Δεν ήταν κακός προπονητής ο Λάκης, πολύ φιλικός με τους παίκτες και αποτελεσματικός αλλά ο Πούσκας είχε την αίγλη, το στιλ και το δικαίωμα να επιβάλλεται.
Μετά το Γουέμπλευ ακολούθησε το Μοντεβιδέο ή καλύτερα τα δύο παιχνίδια με την Νάσιοναλ Ουρουγουάης, η οποία αποτελούσε τη βάση της εθνικής της χώρας (που έπαιξε το 1970 στο Παγκόσμιο του Μέξικο) με 6 παίκτες, συν τον Βραζιλιάνο τερματοφύλακα και τον Αργεντίνο Λουίς Αρτίμε, ο οποίος πέτυχε και τα 3 γκολ εναντίον μας. Ήταν αυτός ο παίκτης που άνοιξε την όρεξη στους ιθύνοντες της Νάσιοναλ να γίνει το τρίτο παιχνίδι στο Λα Πλάτα, απέναντι στο Μπουένος Άιρες. Ο ΠΑΟ αρνήθηκε. Όλο τον Δεκέμβριο που ήμουν στο Μοντεβιδέο (με χρήση μαγιό βέβαια) έζησα την γνήσια δίψα (της εποχής εκείνης) για διεθνές ποδόσφαιρο στη πρώτη παραδοσιακά ποδοσφαιρική χώρα της Λατινικής Αμερικής. Τα αποτελέσματα με την πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής Νάσιοναλ τα θεωρώ περισσότερο σημαντικά από τα άλλα ενώ η άρνηση των Ολλανδών να αγωνιστούν μαζί τους περισσότερο τον αγωνιστικό φόβο εκφράζει. Τότε ο Άγιαξ ήταν η εθνική Ολλανδίας με το μοντέρνο ποδόσφαιρο «όλοι στις θέσεις όλες». Δεν θα  ρίσκαραν να παίξουν με τους Κουμπίγια, Μοντέρο, Ουμπίνα, Μοράλες, Εσπαράγκο, Μονέϊρο, Μουχίκο, κ.τ.λ., οι οποίοι τους αμφισβητούσαν και θα ήθελαν να τους υποτάξουν. Επίσης ο προπονητής του Άγιαξ, Ρίνους Μίχελς είχε τότε τη φήμη ενός δημιουργού μιας επαναστατικής τακτικής και ενός τεχνικού δασκάλου. Πήρε τον μικρούλη Γιόχαν, παιδί της καθαρίστριας του γηπέδου κυρίας Κρόιφ και τον έκανε ανώτερο του Πελέ. Δεν θα έβαζε ο Μίχελς το κεφάλι του να το κλωτσήσουν οι νοτιαμερικανοί. Αλλά τα πάντα ρει. Άλλωστε ο Μίχελς δεν είχε ατελείωτα εφόδια για να συνεχίσει τα θαύματα. Έτσι δεν είχε τη διάρκεια του Χελένιο Χερρέρα ή του Σέπ Χερμπέργκερ. Ούτε ακόμη το αειθαλές του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον, το σπινθηροβόλο πνεύμα του Μουρίνιο ή την πυγμή του Βενγκέρ. Απλώς του έτυχε. Οι συνδυασμοί των άστρων είναι ένα μη συχνό ουράνιο φαινόμενο.
Αλλά, ας δούμε, με αριθμούς, ημερομηνίες και ονόματα την πορεία του Παναθηναϊκού προς τη μοναδική επιτυχία ελληνικού Συλλόγου στο διεθνή ποδοσφαιρικό χώρο.
Α’ ΓΥΡΟΣ
16/9/1970 ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ
Ζενές Ες – Παναθηναϊκός 1-2 (1-2)
6’ Αντωνιάδης, 11’ Ντι Τζενόβα (Ζενές Ες), 35’ Ελευθεράκης.
30/9/1970 ΑΘΗΝΑ (Λεωφόρος)
Παναθηναϊκός – Ζενές Ες 5-0 (4-0)
17’ Ελευθεράκης, 27’, 30’, 37’, 58’ Αντωνιάδης.
Β’ ΓΥΡΟΣ
21/10/1970 ΑΘΗΝΑ (Λεωφόρος)
Παναθηναϊκός – Σλόβαν Μπρατισλάβας 3-0 (1-0)
3’ Δομάζος, 55’ Αντωνιάδης, 87’ Δεληγιάννης.
4/11/1970 ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑ (ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ)
Σλόβαν – Παναθηναϊκός 2-1 (1-0)
33’ Μόντερ και 59’ Τσάπκοβιτς (Σλόβαν), 52’ Αντωνιάδης.
ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΜΕ ΑΝΑΦΕΡΑΝ
«L’ EQUIPE (Γαλλία) «Με μία καθαρή νίκη επί της Σλόβαν, ο Παναθηναϊκός πατάει ήδη σταθερά με το ένα πόδι στους προημιτελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών».
«BBC» (Μ. Βρετανία) «Η νίκη τη ελληνικής ομάδας επί της Πρωταθλήτριας Τσεχοσλοβακίας ήταν η πιο εκπληκτική των αγώνων του β’ γύρου του Κυπέλλου Πρωταθλητριών».
Γ’ ΓΥΡΟΣ
9/3/1971 ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ
Έβερτον – Παναθηναϊκός 1-1 (0-0)
81’ Αντωνιάδης – 90’ Τζόνσον.
24/3/1871 ΑΘΗΝΑ (Λεωφόρος)
Παναθηναϊκός – Έβερτον 0-0.
ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΜΕ ΑΝΑΦΕΡΑΝ
«L’ EQUIPE» (Γαλλία) «Σούπερ έκπληξη από τους πρωταθλητές Ελλάδας, που χάσανε τη νίκη με αμφισβητούμενο γκολ. Ο Δομάζος και ο Οικονομόπουλος έχουν σπάνιο ταλέντο. Ο Παναθηναϊκός υπήρξε εξαιρετικός».
«BBC» (Μ. Βρετανία) «Ο Παναθηναϊκός πέτυχε στο Λίβερπουλ τη μεγαλύτερη έκπληξη στο κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης».
«FRANCE – FOOTBALL» (Γαλλία) «Όλη η Ευρώπη έμαθε τους Έλληνες και το ποδόσφαιρό τους».
«DERKICKER» (Γερμανία) «Οικονομόπουλος και Αντωνιάδης πρόσφεραν την απογοήτευση στους Άγγλους φιλάθλους».
«CORRIEREDELLOSPORT» (Ιταλία) «Κάηκε η Αθήνα από τους πανηγυρισμούς για την πρόκριση. Στο πρώτο αγώνα το γκολ της Έβερτον ήταν αντικανονικό».
«DAILYMAIL» (Μ. Βρετανία) «Η Έβερτον είπε αντίο στην Ευρώπη. Απογοητευμένη, πικραμένη, έστω χωρίς ήττα».
ΗΜΙΤΕΛΙΚΑ
14/4/1971 ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Ερυθρός Αστέρας – Παναθηναϊκός 4-1 (2-0)
14’ Οστοϊτς (ΕΑ), 39’ Γιάνκοβιτς (ΕΑ), 47’ Οστοϊτς (ΕΑ), 55’ Καμάρας, 68’ Γιάνκοβιτς (ΕΑ).
28/4/1971 ΑΘΗΝΑ (Λεωφόρος)
Παναθηναϊκός – Ερυθρός Αστέρας 3-0 (1-0)
2’ και 54’ Αντωνιάδης, 63’ Καμάρας.
ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΜΕ ΑΝΑΦΕΡΑΝ
«TIMES» (Μ. Βρετανία) «Ο Αντωνιάδης έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Ο Παναθηναϊκός είναι πλέον το αουτσάιντερ».
«FRANCESOIRE» (Γαλλία) «Και έχουμε το αδύνατο. Η νέα μεγάλη έκπληξη από τον Παναθηναϊκό που παροτρυνόμενος από έναν ολόκληρο λαό πέτυχε τον μεγάλο άθλο».
«L’ EQUIPE» (Γαλλία) «Απίστευτο κατόρθωμα. Ο Πούσκας και ο Παναθηναϊκός στο Γουέμπλευ. Υποταγή του Ερυθρού Αστέρα που δεν μπόρεσε να κρατήσει το 4-1.
«POLITIKA» (Βελιγραδίου) «Παίξαμε ασυλλόγιστα με υπεραισιοδοξία. Αποτέλεσμα να χάσουμε την πρόκριση μέσα από τα χέρια μας. Οι Έλληνες άξιζαν την νίκη».
 «CORRIEREDELLOSPORT» (Ιταλία) «Η ομάδα του Πούσκας διέλυσε 3-0 τον Ερυθρό Αστέρα και προκρίθηκε στον τελικό. Μαγικές στιγμές για ολόκληρο το ελληνικό έθνος».
«DAILYEXPRESS» (Μ. Βρετανία) Η «Πούσκας Γιουνάιντετ» στο τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, χωρίς κανείς να το περιμένει».
«SPORTSBEOGRAD» (Γιουγκοσλαβία) «Τρεις κεραυνοί από τον Δία έσβησαν τον Ερυθρό Αστέρα κάτω από τον Όλυμπο. Το πλεονέκτημα του Α’ γύρου δεν ήταν αρκετό».
ΤΕΛΙΚΟΣ
2/6/1971 ΛΟΝΔΙΝΟ (ΓΟΥΕΜΠΛΕΥ)
Άγιαξ Άμστερνταμ (Ολλανδία) – Παναθηναϊκός 2-0 (1-0)
5’ Βαν Ντάικ, 87’ Καψής (αυτογκόλ).
ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΜΕ ΑΝΑΦΕΡΑΝ
«L’ EQUIPE» (Γαλλία) «Το θαύμα από τους Έλληνες δεν έγινε παρ’ όλο ότι στο β’ ημίχρονο ο «AJAX» υπέφερε. Οι Ολλανδοί προσπάθησαν να περιορίσουν το Δομάζο αλλά απέτυχαν. Η ήττα τον απογοήτευσε αλλά αυτός γοήτευσε».
«PARISJOUR» (Γαλλία) «Δύο – μηδέν. Λογική διαφορά μεταξύ των Ολλανδών κροίσων και της Σταχτοπούτας της Αθήνας».
«DAILYMAIL» (Μ. Βρετανία) «Δεν είναι ο «AJAX» αλλά ο Παναθηναϊκός που μένει στη μνήμη μας, όμως οι Ολλανδοί αναρριχήθηκαν στη κορυφή της Ευρώπης».
ΔΙΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
Α’ ΤΕΛΙΚΟΣ
15/12/1971 ΠΕΙΡΑΙΑΣ (ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ) 38.440 θεατές
Παναθηναϊκός – Νάσιοναλ Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη) 1-1 (0-0)
48’ Φυλακούρης, 51’ Αρτίμε (Νάσιοναλ)
Β’ ΤΕΛΙΚΟΣ
28/12/1971 ΜΟΝΤΕΒΙΔΕΟ (Σεντενάριο) 73.870 θεατές
Νάσιοναλ Ουρουγουάης – Παναθηναϊκός 2-1 (1-0)
34’ και 75’ Αρτίμε (Νάσιοναλ) 89’ Φυλακούρης.
Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗ
«CALCIOILLUSTRATO» (Ιταλία) «Ο Παναθηναϊκός έχει ορισμένους παίκτες, όπως ο Δομάζος, ο Αντωνιάδης και ο Καμάρας που είναι τα πιο λαμπερά αστέρια της Ευρώπης. Πρόκειται για 3 άσσους στους οποίους έχουν προστεθεί άλλοι 8 ικανοί παίκτες. Ο Φέρεντς Πούσκας, η μεγάλη αυτή ιδιοφυΐα κατόρθωσε να συνθέσει ένα ομοιογενές ποδοσφαιρικό σύνολο. Με οργανωμένο κέντρο ο Παναθηναϊκός προετοιμάζει την επίθεση που έχει έναν ιδανικό εκτελεστή τον Αντωνιάδη».
ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Το πάνθεον των παικτών του ελληνικού μεγαλείου με τις συμμετοχές τους στους 11 συνολικά αγώνες σε 2 ηπείρους.
ΜΙΜΗΣ ΔΟΜΑΖΟΣ11
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ11
ΤΟΤΗΣ ΦΥΛΑΚΟΥΡΗΣ11
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΣΟΥΡΠΗΣ11
ΤΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ10
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΜΑΡΑΣ10
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ    10
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΜΑΡΑΣ10
ΚΩΣΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΚΗΣ9
ΧΑΡΗΣ ΓΡΑΜΜΟΣ9
ΑΝΘΙΜΟΣ ΚΑΨΗΣ8
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΛΙΓΕΡΗΣ5
ΚΩΣΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ4
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ4
ΒΙΚΤΩΡ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ3
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ2
ΣΑΚΗΣ ΚΟΥΒΑΣ2
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ2
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΝΙΟΣ1
ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΑΝΔΡΕΟΥ1
ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΑΚΗΣ   

ΟΙ ΣΚΟΡΕΡΣ ΤΩΝ 31 ΓΚΟΛ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ (ΠΑΟ)10
ΛΟΚΙΣ ΑΡΤΙΜΕ (ΝΑΣΙΟΝΑΛ)3
ΚΩΣΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΚΗΣ (ΠΑΟ)2
ΟΣΤΟΙΤΣ (Ερυθρός Αστέρας)2
ΓΙΑΓΚΟΒΙΤΣ (Ερυθρός Αστέρας)2
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΜΑΡΑΣ (ΠΑΟ)2
ΤΟΤΗΣ ΦΥΛΑΚΟΥΡΗΣ (ΠΑΟ)2
Από ένα γκολ οι εξής: Ντι Τζενόβα (Ζενές Ες), Μίμης Δομάζος, Γιώργος Δεληγιάννης, Μόντερ (Σλόβαν) Τσάπκοβιτς (Σλόβαν), Τζόνσον (Έβερτον) Βαν Ντάικ (Άγιαξ) και Άνθιμος Καψής (αυτογκόλ).
11 ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ
Σε επιβεβαίωση της τότε ισχυρότατης σύνθεσης του ΠΑΟ να σημειώσω το εξής: Την περίοδο 1969-70 η εθνική μας έδωσε 5 παιχνίδια (Ελλάς – Ελβετία 4-1, Ρουμανία – Ελλάς 1-1 και 1-1, Ελλάς – Μάλτα 5-0 και Ελλάς – Ιταλία 0-0) στα οποία κλήθηκαν και έπαιξαν οι εξής παίκτες μαζί: Οικονομόπουλος, Κωνσταντίνου, Καμάρας, Καψής, Βλάχος, Τομαράς, Αθανασόπουλος, Δομάζος, Γραμμός, Κουβάς και Αντωνιάδης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου