Ο ΖΙΝΕΝΤΙΝ ΖΙΝΤΑΝ

ΣΕ ΡΟΛΟ ΚΑΣΚΑΝΤΕΡ

Γράφει ο Γιώργος Λιβέρης

          Ο Πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης αιφνιδίασε παγκόσμια τους φιλάθλους καθώς προσέλαβε ως προπονητή (της Α’ ομάδας) τον γαλλο-αλγερινό Ζινεντίν Ζιντάν. Σίγουρα εδώ υπάρχει μια αντιγραφή του στυλ του ρωσο-έλληνα Ιβάν Σαββίδη, του ΠΑΟΚ, στις αναπάντεχες και εναλλασσόμενες διοικητικές του ανακατατάξεις, όταν η ομάδα παραπατάει.

          Βέβαια όλοι οι Πρόεδροι για να συγκρατήσουν τους οπαδούς στις κερκίδες, όταν χωλαίνουν οι παίκτες, προστρέχουν σε τολμήματα. Το ίδιο έπραξε και ο Φλορεντίνο Πέρεθ. Πιο εύκολα  αλλάζεις τον προπονητή από την ενδεκάδα.

          Όχι πως ο μέχρι τώρα τεχνικός ηγέτης της Ρεάλ Ράφα Μπενίτεθ ήταν επιτυχημένος, απλά τα σφάλματα σημάδεψαν τη μοίρα. Την ίδια που ακολουθεί τη ζωή των προπονητών. Κάτι που ισχύει για όλους και ίσχυε ανέκαθεν. Από τον διάσημο αργεντινό Χελένιο Χερρέρα της εποχής του ’60 – 70 μέχρι τον 21ο αιώνα και τον αξιοπρεπή Γιάννη Αναστασίου.

          Αλλά το θέμα δεν είναι ο Πέρεθ, η Ρεάλ και το «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» είναι ο 43 χρονών «Ζιζού» Ζιντάν.

          Πως αυτός, ένας διάσημος ποδοσφαιριστής δέχθηκε με ελάχιστη πείρα (μόνο από την Β’ ομάδα της Ρεάλ) να αναλάβει αυτή την ευθύνη και ως γνήσιος «κασκαντέρ» να παίξει κορώνα – γράμματα το μέλλον του;

          Δυο εκδοχές υπάρχουν.

          Η πρώτη αρχαία και γνωστή από τη ρήση. «Ουκ εά με καθεύδει το του Μιλτιάδη τρόπαιο». Τον Ζιντάν δηλαδή δεν τον αφήνουν να κοιμηθεί τα οικονομικά και λοιπά τρόπαια των Μουρίνιο και Γουαρδιόλα.

Ο ΖΙΝΕΝΤΙΝ ΖΙΝΤΑΝ

Η δεύτερη εκδοχή, να επωμισθεί το μεγάλο ρίσκο, δείχνει καθαρά τη δυναμική της ενέργειας του «Συνδρόμου Νουρέγιεφ». Την ακλόνητη βεβαιότητα προσωπικοτήτων σε ένα τομέα, να αισθάνονται κορυφαίοι με ότι και εάν καταπιαστούν.

          Η ιστορία είναι πραγματική και εκφραστική.

           Ο Ρώσος χορευτής αναμφισβήτητα κορυφαίος «ever» στον κόσμο, ήταν τεράστιο ταλέντο θεωρητικά και πρακτικά. Γνώριζε τα μυστικά της καλλιτεχνικής κίνησης σε βάθος και το απέδιδε τέλεια. Επίσης είχε γενική εικόνα της παράστασης, ενώ πρόσθετα ήταν ευρηματικός σε καινοτόμες χορογραφίες   και σκηνοθετικές εμπνεύσεις. Όλα τα παραπάνω σε άψογο συνδυασμό με την ενορχήστρωση. Επί πλέον ο Νουρέγιεφ γνώριζε τον τρόπο να προωθεί άριστα στο Media το έργο του με παράλληλες δημόσιες σχέσεις με την υψηλή κοινωνία του διεθνούς «jet set».

RUDOLF NUREYEV

          Και ξαφνικά όταν πλέον ο χρόνος άρχισε να μειώνει τη χάρη και το ύψος των αλμάτων του και αυτός βαρέθηκε να συνεχίζει τη σκληρή δίαιτα, αποφάσισε να γίνει Διευθυντής Ορχήστρας. Ήταν δύσκολο να του αρνηθούν. Για ποιο λόγο άλλωστε; Οι εκπλήξεις πάντα προκαλούν. Του εμπιστεύθηκαν την μπαγκέτα του αρχιμουσικού και η καταστροφή επήλθε. Διότι τελικά δεν είναι τι νομίζεις εσύ για τον εαυτό σου, αλλά πόσο σε πιστεύουν οι άλλοι και εάν μπορείς να τους κάνεις να σε ακολουθήσουν.

          Ήδη ο Ζιντάν υπέστη μια ήττα όταν ζήτησε – στηριζόμενος στο εγώ του – από τον Ικέρ Κασίγιας να επιστρέψει στη Ρεάλ και ο τελευταίος αρνήθηκε. Προφανώς γιατί σκέφθηκε, μετά τις δηλώσεις του Ζιντάν: «ότι θα στηριχθεί στην ατομική τεχνική κάθε παίκτη» κάτι που αποτελεί απηρχαιωμένη αντίληψη για το σύγχρονο ποδόσφαιρο.

          Για την ώρα όλοι είναι ανεκτικοί στον Ζιντάν και την πρόσληψή του. Πάνω από όλους οι οπαδοί της Ρεάλ, που περιμένουν το θαύμα. Ακόμη και ο Μάρκο Ματεράτσι του ευχήθηκε καλή επιτυχία. Για όσους το έχουν ξεχάσει ο Μάρκο είναι ο παίκτης που στον τελικό του Μουντιάλ του 2006 προκάλεσε τον Ζιζού, τον εκνεύρισε και αυτός του έδωσε την περίφημη κεφαλιά, η οποία υπήρξε το κύκνειο άσμα του γαλλο-αλγερινού ως ποδοσφαιριστή.

          Οπωσδήποτε υπάρχει και ένα θετικό σημάδι. Ο Ζιζού μιλάει και τις 3 γλώσσες της περιοχής: Αλγερινά, Γαλλικά και Ισπανικά. Ίσως τώρα να έχει την ευκαιρία να μάθει και τις γλώσσες των αντιφρονούντων: Καταλανικά και Βασκικά.