Το μπάσκετ παίζεται με καρδιά,πάθος και ψυχή

γράφει 
ο Απόστολος Κόντος

Βρέθηκα πρόσφατα με τον φίλο και συμπαίκτη μου, τον πολύ σπουδαίο αθλητή Τάκη Κορωναίο  και πάνω στην μπασκετική - ως συνήθως - συζήτηση μας, μου λέει:

« Τόλη πες μου ένα πράγμα, συμφωνείς ότι το μπάσκετ παίζεται με τα πόδια και τα χέρια ;». Με αιφνιδίασε μ’ αυτή την ερώτηση και του απαντώ.
«Τάκη θα σου πω κάτι που το γνωρίζεις, ειδικά εσύ,  πολύ καλά. Το μπάσκετ πρώτα παίζεται με την καρδιά , την ψυχή και το πάθος και μετά με τα πόδια και τα χέρια».

Έχω συναντήσει  πολλούς καλαθοσφαιριστές  με άριστη σωματοδομή και τεχνική κατάρτιση, αλλά, δυστυχώς γι αυτούς, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα.  Διότι μόλις σφύριζαν την έναρξη του αγώνα οι διαιτητές, το πρώτο πράγμα που έχαναν, ήταν …η καρδιά τους .
Αντίθετα ,έκαναν καριέρα αθλητές με μέτρια σωματικά προσόντα και τεχνική, αλλά με τεράστια ψυχικά αποθέματα και περίσσια ψυχή. Αυτοί οι αθλητές πέτυχαν πολλά.  Ενώ άλλοι με καλύτερα προσόντα, αλλά χωρίς την θωράκιση των ψυχικών τους χαρισμάτων πέτυχαν ελάχιστα έως και τίποτα !

Στις προπονήσεις υπάρχουν αθλητές που εντυπωσιάζουν με τον καλύτερο τρόπο. Όλοι όμως γνωρίζουν, τεχνικό επιτελείο ,συμπαίκτες , ακόμα και οι φίλοι της ομάδας , ότι στον αγώνα και μάλιστα στις κρίσιμες στιγμές, δεν μπορούν να βασιστούν πάνω τους. Παραμένουν με τον χαρακτηρισμό «παίκτης προπόνησης ή μικρών αγώνων».

Προσέξτε κάτι που πολλές φορές χαρακτηρίζει μία ομάδα η έναν παίκτη, δηλαδή αν έχει καρδιά ψυχή και πάθος. Στο κρίσιμο σημείο του παιχνιδιού που ουσιαστικά καθορίζει και την τύχη του, με μία τελευταία επίθεση ή τελικές ελεύθερες βολές, ή χωρίς λάθος η τελική πάσα, όλα αυτά είναι προδιαγεγραμμένα με μεγάλα ποσοστά επιτυχίας, εάν σε αυτή τη χρονική στιγμή που κρίνει τον αγώνα βρεθεί ο κατάλληλος παίκτης που έχει την …μεγάλη καρδιά και ψυχή, για να επωμιστεί όλο το βάρος του παιχνιδιού.

Όλοι οι μεγάλοι αθλητές, ποτέ δεν συμβιβάζονται με την ήττα και την διεκδικούν μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο,  πόσω μάλλον όταν η μπάλα «καίει» και κρίνει το παιχνίδι.