ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣΩΜΟΣ ΑΚΟΝΤΙΣΤΗΣ 

ΑΛΛΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Ο ΒΑΣΣΙΛΗΣ ΚΟΚΟΛΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΡΕΛΑ ΜΑΝΙΑΝΙ 

Ήταν ο Βασίλης Κοκκώλης Έφυγε από τη ζωή στα 82 χρόνια του ο Βασίλης Κοκκώλης, αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος προπονητής στον ακοντισμό, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά ευρύτερα. 

Του Γιώργου Λιβέρη

Οι επιτυχίες του είναι μοναδικές και θα τις ήθελε κάθε άλλο Καθηγητής Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση σε κάποιο άθλημα ή Αγώνισμα. Να θυμηθούμε τα επιτεύγματά του, τιμώντας τη μνήμη του, έστω έτσι σύντομα και τηλεγραφικά.

 Η Αθλήτριά του ΜΙΡΕΛΛΑ ΜΑΝΙΑΝΙ κατάκτησε 2 Μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αργυρό το 2000 στο Σίδνεϋ με 67.51 και Χάλκινο το 2004 στην Αθήνα με 64.29. Δεν είναι μόνο η μοναδική της επιτυχία στον ακοντισμό, είναι και το γεγονός ότι σπάνια μια ελληνίδα Αθλήτρια κατορθώνει να παραμένει σε τόσο καλή φόρμα και υψηλή θέση διεθνώς για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η Αθλήτριά του ΑΝΝΑ ΒΕΡΟΥΛΗ το 1982 αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης με επίδοση 70.02. Το 1983 νικήτρια στους Μεσογειακούς της Καζαμπλάνκα με επίδοση 61.62. Το 1988 στους Βαλκανικούς της Άγκυρας ήταν επίσης Α’ νικήτρια με 65.78 όπως και στους Βαλκανικούς του 1990 πρώτη με 65.78. Τέλος από όλες τις άλλες πρωτιές να ξεχωρίσω και την ακόλουθη νίκη της στους Μεσογειακούς του 1991 με 60.34, αλλά ήταν πλέον 35 ετών. 

Η Αθλήτριά του ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ τον Σεπτέμβριο του 1982 στην Κρήτη με επίδοση 74.20 κατέρριψε το Παγκόσμιο Ρεκόρ, αλλά μετά έπαθε εξάρθρωση και παρά την επιτυχημένη εγχείρηση στις ΗΠΑ έμεινε 2 χρόνια εκτός, με αποτέλεσμα να επηρεασθεί ουσιαστικά. Αλλά ήταν διπλά άτυχη και για άλλο λόγο. Ακολούθως άλλαξε ο κανονισμός και ο σχεδιασμός του Ακοντίου γυναικών. Οι υπάρχουσες επιδόσεις εξαφανίσθηκαν και τα ονόματα έφυγαν από τους πίνακες των καλυτέρων όλων των εποχών.

Στο βιβλίο της ΕΣΟΑ και στη σελίδα 53 διαβάζουμε, μεταξύ των άλλων για τον Βασίλη Κοκκώλη, πως ήταν ένας δάσκαλος του Ακοντισμού, που από τα παιδικά του χρόνια δίδασκε τους δασκάλους.

Λίγο φιλόσοφος, αρκετά στοργικός πατέρας, με ευχάριστο χιούμορ, αλλά κυρίως εμψυχωτής κατάφερνε πάντα να φέρνει τις Αθλήτριές του την κατάλληλη στιγμή στην άριστη φόρμα. Ακόμα και τον γάμο του τον τέλεσε με ακοντίστρια, όχι από την Ελλάδα, αλλά από την Κύπρο. Είχα τη χαρά σε δεκάδες ταξίδια να τον γνωρίσω από κοντά, αλλά κυρίως στο Στρατό όπου υπηρετήσαμε μαζί, στην ίδια μονάδα και σε μεγαλύτερη ηλικία εξ αιτίας αναβολής λόγω σπουδών. 

Η απουσία του από τους Στίβους, ακόμη και από την Ξιφασκία, θα είναι σημαντική καθώς πρόσφερε τις υπηρεσίες του με αγάπη και φροντίδα μέχρι την ύστατη ώρα. 

ΓιώργοςΛιβέρης
 Γεν. Γραμμ. ΕΣΟΑ