CLUB PANATHINAIKOS

AT LAST WON A PRIZE!

Text by editor G. Liveris and “THE TIMES”

 Του Γιώργου Λιβέρη

Εάν οι «TIMES» του Λονδίνου επέκτειναν το ρεπορτάζ τους και στα αθλητικά πράγματα της χώρας μας, τον παραπάνω τίτλο θα έδιναν. Για όσους δεν έχουν ούτε και «Lower» της Αγγλικής γλώσσας (ιδίως από την παρούσα διοίκηση) μεταφέρω τον τίτλο αυτούσιο:
 «Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΕΝΑ ΕΠΑΘΛΟ»

     Μετά την χαλαρή και φιλοπαίγμονα εισαγωγή -με την εκ των υστέρων άδειάς σας- ας προχωρήσουμε στα ουσιαστικά, σοβαρά και τρέχοντα.

     Οι παλαίμαχοι παίκτες Μπάσκετ του Παναθηναϊκού (οι άνω των 40 ετών) κατακτήσανε το Κύπελλο στο Α’ Πρωτάθλημα που διοργάνωσε ο ΣΠΑΚΕ (Σύλλογος Παλαιμάχων Αθλητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδος) που έχει Πρόεδρο τον Μιχάλη Κυρίτση.

     Στον τελικό στο γήπεδο του Πανελληνίου ο Παναθηναϊκός κέρδισε το Περιστέρι με 73-71. Μετείχαν επίσης ο Ιωνικός Νικαίας, ο Πρωτέας, ο Αμύντας, Ο Ηλυσιακός, ο  Διόνυσος και τα Καλύβια.

     Διαιτητές του τελικού -που τελέσθηκε με όλους τους τύπους και τους ισχύοντες κανονισμούς- ήσαν οι γνωστοί Ζαβλανός, Βιδάλης και Ορφανός.

     Για την ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος βοήθησε η ΚΑΕ Παναθηναϊκός.

     Μάνατζερ των Παλαιμάχων του Παναθηναϊκού ήταν ο Τάσος Στεφάνου και προπονητής ο Ανδρέας Χαϊκάλης.

     Αγωνίσθηκαν:

Τζανής Σταυρόπουλος, Μανώλης Καλογερόπουλος, Γιάννης Γεωργικόπουλος, Θοδωρής Πιτσιώλης, Αλέξανδρος Τσαντίλης, Γιώργος Κατσίνης, Στράτος Παπαδόπουλος, Νίκος Τόλιος, Παναγιώτης Ζέτας, Δημήτρης Ρολόγης, Μανώλης Λεκκάκης, Κώστας Βάμβουρας και Γιώργος Δραζίνος.

     Εάν μου διέφυγε κάποιος ζητώ όλη την επιείκεια του.

     Οι θριαμβευτές ήρθαν εν σώματι στο Διοικητικό Συμβούλιο των Παλαιμάχων όλων των Αθλημάτων του Παναθηναϊκού, κατέθεσαν το βαρύτιμο κύπελλο στα Γραφεία του Συλλόγου, γράφτηκαν ως μέλη (όσοι δεν ήσαν ήδη) κι έλαβαν από τον Πρόεδρο Απόστολο Κόντο τα συγχαρητήριά του ιδίου, του επίτιμου Προέδρου Αχιλλέα Μακρόπουλου, των μελών της Διοίκησης και ένα αναμνηστικό Μετάλλιο έκαστος.

     Οποία λοιπόν ανακούφιση!!

     
Επιτέλους η κατάκτηση ενός Κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό, τον Σύλλογο με τους χιλιοκερδισμένους τίτλους και τα χιλιοτραγουδισμένα Αθλήματα του.

     Μετά βίας συγκρατιέμαι να μην γράψω και τη «χιλιοτραγουδισμένη φαγομάρα του» από τότε που είχε ηγέτες, όχι τώρα που η λειψανδρία είναι περισσότερο από εμφανής ή καλύτερα μεθοδευμένη.

     Για να επικρατήσει η σημερινή διοίκηση υιοθετήθηκε μια πρωτοφανής τακτική άγνωστη στην Ελλάδα. Συντόνισε μια στάση και μια τακτική εκτός πραγματικότητας αρνούμενοι, προκειμένου να επιτύχουν τους σκοπούς τους, κάθε δικαίωμα στους παλαιούς.

Αρνήθηκαν την πραγματικότητα και την ιστορία του Συλλόγου, ενώ επέδειξαν τέλεια έλλειψη σεβασμού χαράσσοντας μια διαδρομή μηδενισμού και μίσους. Έδιωξαν κάθε δυνατή φωνή και κάθε δυνάμενο να βοηθήσει και τώρα που εμφανίσθηκε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποδείχθηκε πόσο αγκιστρωμένοι και αλυσοδεμένοι είναι στις καρέκλες τους για να μην χάσουν τα «οφίτσια».

     Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι η ιδεώδης λύση. Η οποία άλλωστε είναι ανύπαρκτη σήμερα. Με την ηφαιστειώδη εκρηκτικότητα του  μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις, όμως σήμερα έχει τη δυνατότητα να λύσει καλύτερα από κάθε άλλον τα προβλήματα και να εγγυηθεί με το επιτελείο των νομικών του το θέμα του γηπέδου για να μην πέσει και αυτό στις καλένδες όπως ο Βοτανικός.