Ειλικρίνεια και πλάνο (ή τι θα έλεγα αν ήμουν κοντά στον Γιάννη Αλαφούζο)
Αν η ΑΕΚ δεν έκανε φιλότιμες προσπάθειες να διαλυθεί γρηγορότερα απ’ όλους, ο Παναθηναϊκός θα την είχε φτάσει στην κατρακύλα! Το Τριφύλλι είναι βαριά άρρωστο και η βίαιη προσαρμογή που επιχειρεί η διοίκηση στη νέα εποχή των μηδαμινών εσόδων, δύο πράγματα μπορεί να προκαλέσει: έκρηξη ή απαξίωση.
Στο ΟΑΚΑ την Τετάρτη το βράδυ τα είδαμε και τα δύο. Έκρηξη στην εξέδρα κατά παικτών, απαξίωση του κόσμου να πάει πια στο γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός γύρισε σε εποχές σκληρής αντιπαράθεσης Βαρδινογιάννη – κόσμου όταν έπαιζε μπροστά σε συγγενείς και φίλους. Μόνο που τότε τουλάχιστον τερμάτιζε δευτερότριτος. Τώρα φαίνεται δύσκολο να μπει ακόμα και στην πεντάδα. Τότε υπήρχε κόντρα με τη διοίκηση, τώρα υπάρχει απόλυτη αδιαφορία για τις πρακτικές που ακολουθούνται.
Μέσα σε λίγους μήνες διελύθη ό,τι υπήρχε σε ποιότητα και εμπειρία. Καραγκούνης, Κατσουράνης, Μπουμσόνγκ, Λέτο. Ακολουθούν ο Βύντρα και ο Χριστοδουλόπουλος, δύο παίκτες που σίγουρα πρόσφεραν όσο μπορούσαν (για «6» μπορούσαν; Τόσο πρόσφεραν). Αποβαρδινογιαννοποίηση ονομάστηκε. Δηλαδή ο Καραγκούνης είναι Βαρδινογιαννικός; Ξεχνούν πολλά όσοι το ισχυρίζονται. Ο Κατσουράνης μήπως ανήκει σε αυτή την κατηγορία; Μα, πολεμήθηκε όσοι κανείς από ανθρώπους που σχετίζονται με τον Βαρδινογιάννη. Ο Μπουμσόνγκ μήπως επειδή τον επέλεξε η διοίκηση Γόντικα; Μα, ο Αλαφούζος τον κάλεσε το καλοκαίρι να του πει ότι θέλει να γίνει ο ηγέτης της ομάδας. Ο Λέτο μπας και έπαιζε τάβλι με τον Τζίγκερ; Ας καγχάσω. Για τον Λάζαρο μήπως; Μόνο για τον Βύντρα υπάρχει ταύτιση.
Και μην μπερδεύεται κανείς. Άλλο η απομάκρυνση Γόντικα, άλλο η εκδίωξη παικτών. Όχι όλα στον ίδιο μύλο γιατί απλά… βολεύει.
Λέτο δεν υπάρχει άλλος. Και ας μην έπαιζε. Μόνο η προοπτική να ξαναπαίξει, έδινε ελπίδα. Κάπου τον Μάρτιο θα επέστρεφε. Τι είπατε; «Δεν ξέρουμε εάν θα γύριζε τώρα. Μπορεί να μην ξαναπαίξει μπάλα»; Α, ναι; Και όταν εμείς οι κακοί τα γράφαμε αυτά γιατί μας την «έπεφτε» η διοίκηση του Παναθηναϊκού (και μέρος από εσάς); Εδώ πρέπει να διαλέξουν. Ή τότε έλεγαν ψέματα για να καλύψουν τα σφάλματά τους ή τώρα λένε ψέματα διαρρέοντας ότι μπορεί να μην ξαναπαίξει ο Αργεντινός. Όταν τα γράφαμε πέρυσι στο matigarrida οι περισσότεροι αγρόν ηγόραζαν. Τώρα κλαίνε όλοι. Αργά για δάκρυα. Ο Λέτο έφυγε και δεν άνοιξε ρ-ο-υ-θ-ο-υ-ν-ι.
Υπάρχει άλλος Μπουμσόνγκ; Ναι, ο Γάλλος έκανε όσα έκανε φέτος (υπό την ανοχή της διοίκησης και με λάθος χειρισμό από τον Φερέιρα που δεν τον έκανε πρώτο αρχηγό όπως είχαν συνεννοηθεί με τη διοίκηση και «στράβωσε» ο Γάλλος). Όμως έχει προετοιμαστεί διάδοχη κατάσταση; Ειδικά από τη στιγμή που έφυγε και ο Βύντρα (ο μετρίως μέτριος και με κάκιστη σεζόν φέτος); Δηλαδή τώρα ποιος θα σηκώσει το βάρος; Ο Πίντο και ο Βελάσκες; Οι φοβερές καλοκαιρινές επιλογές; Λυπάμαι αλλά ο μοναδικός που μπορεί να βοηθήσει είναι ο Τριανταφυλλόπουλος. Με έναν έμπειρο δίπλα του. Πρέπει να βρεθεί. Αλλά αυτό έπρεπε να είχε γίνει προτού λυθούν τα συμβόλαια. Πού μυαλό, όμως;
Δεν πάω στις άλλες περιπτώσεις. Ειλικρινά δεν έχει νόημα. Δεν ήμουν ποτέ υπέρ των πογκρόμ. Δεν θα συμφωνήσω ποτέ με τη λογική του Παναθηναϊκού που πληγώνει παίκτες με προσφορά ή που τους τελειώνει σε μια νύχτα. Λυπάμαι που το λέω αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό φιλάθλων και δημοσιογράφων έχουν αυτή την εποχή δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Η μία πλευρά έβγαζε στημένη την ομάδα της Ριζούπολης, έβριζε τον Παπαδόπουλο ως… ακατέβατο, «έτρωγε για πλάκα» παίκτες με μεγάλη προσφορά. Τώρα, όμως, όλα γίνονται στραβά και ρίχνουν ανάθεμα στη διοίκηση Αλαφούζου. Οι ίδιοι άνθρωποι! Η άλλη πλευρά τότε υποστήριζε ότι ο Τζίγκερ κάλυπτε τα δικά του λάθη ρίχνοντάς τα πάντα στους ποδοσφαιριστές και έκανε ακριβώς το αντίθετο από όσα ήθελε ο κόσμος. Τώρα, όμως, ισχυρίζονται ότι καλώς γίνεται το πογκρόμ για να καθαρίσει η κόπρος του Αυγείου. Οι ίδιοι άνθρωποι!
Για να αποφύγω το λαϊκισμό: γνωρίζω πολύ καλά ότι ο σημερινός Παναθηναϊκός δεν μπορεί να «σηκώσει» όλα αυτά τα συμβόλαια. Αν ήμουν κοντά στον Γιάννη Αλαφούζο (που δεν είμαι) θα του έλεγα: «Απαιτείται ειλικρίνεια στον Παναθηναϊκό. Εκεί υπάρχει τεράστιο έλλειμμα. Βγες μίστερ Αλαφούζο μας και πες “δεν βάζει λεφτά κανείς, δεν βγαίνει η σεζόν, δεν μπορούμε να βρούμε πόρους, ετοιμάζουμε τη νέα σεζόν με προοπτική να μην εξασφαλίσουμε καν την ευρωπαϊκή συμμετοχή. Είτε το θέλετε είτε όχι δεν βγαίνει αλλιώς. Κόβουμε ό,τι είναι πιο πολυέξοδο, ανεξάρτητα από Βαρδινογιάννη”. Έτσι ναι, να σε παραδεχθώ. Μην το ρίχνουμε όλο στην αποβαρδινογιαννοποίηση για να μας αποθεώνει ο κόσμος και να θεωρούμε ό,τι όλα γίνονται καλώς».
ΔΝΤ κανονικό είναι η ιστορία. Οριζόντιες περικοπές. Παίρνει τη λίστα και βλέπει. Ποιοι παίρνουν τα πολλά; Κατά σειρά Λέτο, Μπουμσόνγκ, Βύντρα, Κατσουράνης, Χριστοδουλόπουλος (και αν έμενε Καραγκούνης). «Φαγώθηκαν» άπαντες.
Το ‘χω γράψει πολλές φορές. Λείπει από τους Έλληνες η ειλικρίνεια. Έχουν ανάγκη να την ακούσουν από όσους παίρνουν αποφάσεις. Αν ακούσουν αλήθειες και ένα πλάνο σωτηρίας, θα κάνουν την καρδιά τους πέτρα και θα σφίξουν το ζωνάρι για να βοηθήσουν. Στον Παναθηναϊκό δεν συμβαίνει τίποτα από τα δύο. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου