Από την εποχή του Κυράστα…
Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει στο sday.gr για τον εντυπωσιακό Παναθηναϊκό του Φερέιρα που θυμίζει την ομάδα του 2000…
Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα το είπε και το έκανε. Εφτιαξε μία ομάδα που χαίρεσαι να την βλέπεις. Μία ομάδα που προκαλεί πανικό στους αντιπάλους, που σκοράρει με όλους τους τρόπους. Με στημένα, με επιθέσεις από τον άξονα, από τα άκρα, με σουτ εκτός περιοχής. Ο φετινός Παναθηναϊκός του πρωταθλήματος δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό Παναθηναϊκό του πρωταθλήματος και κυρίως δεν έχει καμία σχέση με το συνονθύλευμα του καλοκαιριού, που οδήγησε στο ευρωπαϊκό κάζο.
Η μπάλα που βλέπω από τον Παναθηναϊκό του Φερέιρα κυρίως στις δύο τελευταίες αγωνιστικές μου θυμίζει την μπάλα που έβλεπα από τον Παναθηναϊκό του Κυράστα. Μόνο τότε έπαιζε η ομάδα το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που παίζει σήμερα. Και τότε μοίραζε τριάρες και τεσσάρες στους αντιπάλους και τώρα το ίδιο συμβαίνει. Τρία στην Ξάνθη με δέκα παίκτες για περίπου 50 λεπτά. Τέσσερα στον Εργοτέλη μέσα σε 57 λεπτά και χαμένες ευκαιρίες για άλλα τόσα. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού μετά από καιρό έχει λόγο να χαμογελάει.
Ανεξάρτητα με την τελική κατάληξη και αν η ομάδα πάρει το πρωτάθλημα, η ουσία είναι ότι παράγει ποδόσφαιρο που ικανοποιεί τον –σωστά απαιτητικό-φίλο του Παναθηναϊκού. Ναι ο Φερέιρα άργησε να βρει την χημεία της ομάδας και να την φτιάξει όπως αυτός θέλει. Ναι άργησε τόσο ώστε να μείνει εκτός Ευρώπης φέτος ο Παναθηναϊκός πρώτα φορά τόσο νωρίς στην ιστορία του. Αλλά τώρα αυτό που βλέπουμε στο γήπεδο μας ικανοποιεί μας ευχαριστεί. Και για αυτό τον λόγο πρέπει να βγάλουμε το καπέλο στον «παππού»(όπως τον φωνάζουν όλοι στην Παιανία).
Χαίρομαι πολύ που ο Ζεσουάλδο Φερέιρα με διέψευσε και μου έδωσε μία ηχηρή απάντηση όταν έλεγα και έγραφα το καλοκαίρι ότι δεν μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση. Για να αποδειχθεί για άλλη μία φορά ότι όσα ξέρει για το ποδόσφαιρο οποιοσδήποτε κανονικός προπονητής δεν μπορεί να τα ξέρει κανένας δημοσιογράφος. Και αν τον αδίκησα κάποιες στιγμές του ζητάω συγγνώμη. Θέλω, όμως, παράλληλα να τον ευχαριστήσω, διότι πλέον πάω στο γήπεδο και χαίρομαι την ομάδα, που ο ίδιος έφτιαξε. Μία ομάδα που παίζει χωρίς κλασικό φορ. Και μην πει κανείς ότι αυτό το έκανε αναγκαστικά , διότι τον Κλέιτον τον έβαζε φορ ο Φερέιρα από το καλοκαίρι(όταν οι περισσότεροι γελάγαμε). Και θα μπορούσε να βάλει φορ στην Ξάνθη τον Πετρόπουλο αλλά δεν το έκανε.
Αυτός ο Παναθηναϊκός του Φερέιρα είναι γρήγορος, απρόβλεπτος, θεαματικός και βγάζει ΥΓΕΙΑ και στα αποδυτήρια. Εγώ ειλικρινά δεν την φοβάμαι την ομάδα στα ντέρμπι που ακολουθούν. Τώρα αν θα έρθουν και τα αποτελέσματα θα το δούμε, διότι παίζει ρόλο και η τύχη, η κάποιοι άλλοι παράγοντες(διαιτησία κλπ). Το σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός και στα ντέρμπι θα παράγει ποδόσφαιρο θεαματικό.
ΥΓ: Πόσο δίκιο είχε ο Φερνάντο Σάντος, όταν πριν ένα χρόνο, που είχαμε συναντηθεί τυχαία μου είχε πει για τον Φερέιρα: «Ο καλύτερος προπονητής για να σου φτιάξει ομάδα για χρόνια και να χαίρεσαι να την βλέπεις, αλλά χρειάζεται υπομονή για ένα διάστημα. Αμεσα αποτελέσματα μην περιμένετε». Ετσι έγινε. Μετά από 10 μήνες ο Φερέιρα «έφτιαξε» την ομάδα, που όλοι θέλουμε να βλέπουμε. «Ματώσαμε» από αποτελέσματα αλλά την έφτιαξε. Ελπίζω οι διοικητικές εξελίξεις να μην επηρεάσουν ούτε αυτόν, ούτε τους παίκτες αρνητικά με τις αλλαγές προσώπων στην διοίκηση και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου