Να του πουν τι Παναθηναϊκό θέλουν...
Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα είπε πολλά, πολύ περισσότερα από κάθε άλλη φορά, στη συνέντευξη Τύπου μετά το παιχνίδι με τον Ατρόμητο (Σάββατο 26/2), μα η μεγαλύτερη ίσως αλήθεια για τον Παναθηναϊκό της επόμενης περιόδου καταγράφηκε σε απόλυτο βαθμό, σε μία απ’ τις τελευταίες ατάκες του. «Θεωρώ ότι η διοίκηση πρέπει να σκεφτεί και να ετοιμάσει ένα μέλλον διαφορετικό από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα».
Κι αυτή ακριβώς είναι και η πραγματικότητα που διαγράφεται πλέον για το «τριφύλλι». Η φετινή σεζόν καλώς ή κακώς τελείωσε στα όσα έγιναν την περασμένη εβδομάδα στο Φάληρο. Κι αν μη τι άλλο στο διάστημα που ακολουθεί μέχρι τον Μάιο θα ήταν «καταστροφικό» να μπει (συνολικά) ο σύλλογος σε διαδικασία «νιρβάνας». Με απλά λόγια από σήμερα κιόλας (ή… χθες όπως μας έμαθαν οι παλιότεροι δημοσιογράφοι τους νεότερους) θα πρέπει να αρχίσουν να παίρνονται αποφάσεις για το μέλλον της ομάδας.
Αποφάσεις που, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί πλέον τα πράγματα, θα είναι ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ και θα σημαδέψουν την πορεία του Παναθηναϊκού όχι μόνο της επόμενης σεζόν, αλλά και των χρόνων που θα ακολουθήσουν. Δίχως να αναμένουν οι «πράσινες κεφαλές» το φινάλε της φετινής περιόδου για να δουν ΑΝ θα είναι η ομάδα στη 2η θέση και στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, που ΘΑ μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να βάλουν τον Παναθηναϊκού στους ομίλους της επόμενης σεζόν. Ο όποιος προγραμματισμός, θα πρέπει να γίνει σαν να μην περιμένει τίποτα ο σύλλογος από αυτά τα περίφημα προκριματικά.
Διότι σε αντίθετη περίπτωση, ο αποπροσανατολισμός θα είναι και πάλι προ των πυλών... Απαιτείται κοινώς, πλάνο με συγκεκριμένο ορίζοντα, δίχως να ποντάρει κανείς στα εκατομμύρια του «σεντονιού», που ούτως ή άλλως δείχνουν πλέον απρόσιτος στόχος για κάθε ομάδα που τερματίζει 2η στην Ελλάδα, ελέω της δυναμικότητας των αντιπάλων. Κι από εκεί και πέρα, αν του «κάτσει» η καλή και η ομάδα καταφέρει να μπει στους «χρυσοφόρους» ομίλους, καλώς να’ ρθει…
Ο Πορτογάλος τεχνικός ξεκαθάρισε το Σάββατο πως δεν θέλει να φύγει από την ομάδα, όντας απόλυτα ικανοποιημένος από αυτά που έχει συναντήσει στο περιβάλλον του Παναθηναϊκού. Όχι όμως κι απ’ όσα βλέπει καθημερινά στην ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Παρόλα αυτά θέλει να παραμείνει και το έδειξε με μία ακόμη σταράτη αποστροφή του λόγου του. «Είμαι έτοιμος, αν βρεθεί μία ισορροπία, να βοηθήσω τον Παναθηναϊκό να πετύχει ξανά…». Αρκεί με απλά λόγια, θα προσέθετα εγώ, «να μου πείτε τι Παναθηναϊκό θέλετε…».
Έναν Παναθηναϊκό με μετόχους και διοικητικούς ηγέτες ενωμένους στην πράξη κι όχι στα λόγια, μπροστά σ’ αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων που έχει περάσει πλέον στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός;Που θα προστατέψουν μαζί (και όχι ο καθένας για την πάρτη του και την ατομική του προβολή) αυτή την επένδυση των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που έκαναν; ‘Η έναν Παναθηναϊκό που θα εξακολουθήσει να βυθίζεται στην εσωστρέφειά, στις «συμμαχίες» και τις πισώπλατες «μαχαιριές» διότι ο ένας (μέτοχος) μπορεί να μην γουστάρει τη μούρη του άλλου;
Έναν Παναθηναϊκό πρωταγωνιστή, με ομάδα που παρά το υποχρεωτικό cost cutting ελέω των ζόρικων οικονομικών καιρών, θα διεκδικήσει στα ίσα (και ακόμη περισσότερο) τον τίτλο ή έναν Παναθηναϊκό που θα πάει για μία ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια στη λογική του «χτισίματος» από την αρχή;
Έναν Παναθηναϊκό ΜΕ τον φυσικό ηγέτη του Τζιμπρίλ Σισέ στον οποίο οι άνθρωποι της ομάδας θα ξαναδώσουν όραμα και κίνητρο για να παραμείνει και να πάρει πίσω τις κούπες ή ΧΩΡΙΣ τον Γάλλο άσο και με μειωμένη προσωπικότητα ως ομάδα, αφού ακόμη και ισάξιος επιθετικός να έρθει, όλο αυτό το «πακέτο» και το δέσιμο που προσφέρει ο Σισέ στον Παναθηναϊκό δεν καλύπτεται;
Έναν Παναθηναϊκό που θα είναι σε θέση να καλύψει την απώλεια της προσωπικότητας και της ποιότητας του Ζιλμπέρτο Σίλβα (έστω κι αν φέτος τα εν λόγω στοιχεία τα εμφάνισε σε λιγοστά παιχνίδια) ή έναν Παναθηναϊκό με «στροφή» σε νέα, ταλαντούχα παιδιά από την Ελλάδα (Γεωργιάδη, Ανάκογλου κ.α.) και «λαβράκια» μικρών ηλικιών από το εξωτερικό, τα οποία θα κληθεί να κάνει ομάδα και -δη ανταγωνιστική- ο σενιόρ Φερέιρα, «πατώντας» στο μοντέλο της Πόρτο;
Έναν Παναθηναϊκό που θα είναι σε θέση να καλύψει την απώλεια της προσωπικότητας και της ποιότητας του Ζιλμπέρτο Σίλβα (έστω κι αν φέτος τα εν λόγω στοιχεία τα εμφάνισε σε λιγοστά παιχνίδια) ή έναν Παναθηναϊκό με «στροφή» σε νέα, ταλαντούχα παιδιά από την Ελλάδα (Γεωργιάδη, Ανάκογλου κ.α.) και «λαβράκια» μικρών ηλικιών από το εξωτερικό, τα οποία θα κληθεί να κάνει ομάδα και -δη ανταγωνιστική- ο σενιόρ Φερέιρα, «πατώντας» στο μοντέλο της Πόρτο;
Έναν Παναθηναϊκό με διάθεση να παρέμβει σε επίπεδο κορυφής, μετόχων και συνολικά διοίκησης, στα κέντρα εξουσίας ή έναν Παναθηναϊκό «εγκλωβισμένο» κι… έρμαιο στις διαθέσεις της αντίπερα όχθης, που όσο κι αν παλεύει δεν θα μπορεί να ξεπερνάει κάποια κατεστημένα (όπως είπε το βράδυ του Σαββάτου και ο Πορτογάλος);
Αν στον Παναθηναϊκό αποφασίσουν πως ο Ζεσουάλδο Φερέιρα, είναι ο άνθρωπος που θα πρέπει να οδηγήσει και την επόμενη σεζόν τους «πράσινους» (ανανεώνοντας την ψήφο εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του), καλό θα ήταν να του ξεκαθαρίσουν από νωρίς τι Παναθηναϊκό θέλουν…
Για να κάνει και ο ίδιος τα… κουμάντα του. Και να προχωρήσει στις «εκκαθαρίσεις» των παικτών που δεν έχουν τίποτε άλλο να προσφέρουν πλέον στην ομάδα, αλλά και στις κινήσεις που θα πρέπει να γίνουν για να ενδυναμώσει το ρόστερ εκεί που έχει εντοπίσει ο ίδιος τα κενά.
Υ.Γ.: Για τη συνολική εμφάνιση του Παναθηναϊκού στον αγώνα με τον Ατρόμητο, έχω να πω το εξής. Θεωρώ τουλάχιστον ντροπή, όταν επί μία εβδομάδα μετά τα αίσχη του «Γ. Καραϊσκάκης», ένας ολόκληρος σύλλογος μαζί με τους φιλάθλους του, δίνουν καθημερινά μία «μάχη» για την ηθική δικαίωση του Παναθηναϊκού, οι παίκτες -οι άνθρωποι δηλαδή που βίωσαν στο πετσί τους τα όσα έγιναν στο Φάληρο- να είναι στην… κοσμάρα τους. Να δείχνουν ότι το έχουν… παρατήσει. Οσο επηρεασμένοι κι αν ήταν απ’ αυτά που έζησαν στο ντέρμπι, όσο «καταρρακωμένοι»
κι αν ένιωθαν από την αδικία, είχαν ΙΕΡΟ ΧΡΕΟΣ και ΚΑΘΗΚΟΝ προς τον κόσμο που πήγε στο ΟΑΚΑ με χιονόνερο και κρύο Σιβηρίας (35.000 άτομα), προς τον σύλλογο και προς τους εαυτούς τους να δώσουν «απαντήσεις». Όταν ο κόσμος σου δείχνει τέτοιο μεγαλείο, διοργανώνοντας το μεγαλύτερο ειρηνικό ποδοσφαιρικό συλλαλητήριο για να χλευάσει όλα αυτά που έγιναν, δεν νοείται οι παίκτες να είναι «απόντες». Να… ξενερώνουν τους πάντες. Διότι στα (επόμενα) δύσκολα, ο ίδιος κόσμος θα τους γυρίσει με τη σειρά του αυτός την πλάτη…
Υ.Γ.: Για τη συνολική εμφάνιση του Παναθηναϊκού στον αγώνα με τον Ατρόμητο, έχω να πω το εξής. Θεωρώ τουλάχιστον ντροπή, όταν επί μία εβδομάδα μετά τα αίσχη του «Γ. Καραϊσκάκης», ένας ολόκληρος σύλλογος μαζί με τους φιλάθλους του, δίνουν καθημερινά μία «μάχη» για την ηθική δικαίωση του Παναθηναϊκού, οι παίκτες -οι άνθρωποι δηλαδή που βίωσαν στο πετσί τους τα όσα έγιναν στο Φάληρο- να είναι στην… κοσμάρα τους. Να δείχνουν ότι το έχουν… παρατήσει. Οσο επηρεασμένοι κι αν ήταν απ’ αυτά που έζησαν στο ντέρμπι, όσο «καταρρακωμένοι»
κι αν ένιωθαν από την αδικία, είχαν ΙΕΡΟ ΧΡΕΟΣ και ΚΑΘΗΚΟΝ προς τον κόσμο που πήγε στο ΟΑΚΑ με χιονόνερο και κρύο Σιβηρίας (35.000 άτομα), προς τον σύλλογο και προς τους εαυτούς τους να δώσουν «απαντήσεις». Όταν ο κόσμος σου δείχνει τέτοιο μεγαλείο, διοργανώνοντας το μεγαλύτερο ειρηνικό ποδοσφαιρικό συλλαλητήριο για να χλευάσει όλα αυτά που έγιναν, δεν νοείται οι παίκτες να είναι «απόντες». Να… ξενερώνουν τους πάντες. Διότι στα (επόμενα) δύσκολα, ο ίδιος κόσμος θα τους γυρίσει με τη σειρά του αυτός την πλάτη…
ΠΗΓΗ:sentragoal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου