Ο Faust μας ταξιδεύει στα φοιτητικά του χρόνια και μας υπενθυμίζει ποιος είναι ο λόγος που ο Παναθηναϊκός ξεχωρίζει από όλες τις ομάδες...
Ήταν ένα κλασικό βρετανικό απόγευμα κοντά στο τέλος της άνοιξης, στο μεγάλο αμφιθέατρο του πανεπιστημίου, όπου ο καθηγητής θέλοντας να σπάσει την μονοτονία του τριωρου μαθήματος έκανε την εξής πρόταση, προς τέρψη φυσικά του ακροατηρίου: πέντε φοιτητές, από διαφορετικές χώρες, θα εξηγούσαν από την έδρα ποια ομάδα υποστηρίζουν και γιατί θα έπρεπε κάποιος να υποστηρίζει την ομάδα αυτή.
Οι πέντε «τυχεροί» είχαν πάρει κιόλας τις θέσεις τους δίπλα στην έδρα και την αρχή έκανε ένας Ισπανός , οπαδός της Ρεάλ Μαδρίτης. Μίλησε με περηφάνια για την πόλη του καθώς και για την ιστορία της ομάδας, δίνοντας έμφαση στην ευρωπαϊκή κληρονομιά της και το γεγονός ότι είναι πολυνίκης στο κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης, με 9 κατακτήσεις, περισσότερες από κάθε άλλο σύλλογο στην γηραιά ήπειρο. Ακολούθησε ένας Άγγλος, με καταγωγή από το Λίβερπουλ, οπαδός της ομώνυμης ομάδας, ο οποίος με την σειρά του αναφέρθηκε στην “πόλη των Beatles και των reds” όπως χαρακτηριστικά είπε, με την επίσης χαρακτηριστική προφορά του Merseyside και μία δόση αγγλικής αλαζονείας.
Ήταν η σειρά ενός Γερμανού, φανατικού υποστηρικτή της Μπάγερν Μονάχου, ο οποίος μίλησε με πάθος αλλά και υπεροψία για την αδιαμφισβήτητη κυρίαρχο του γερμανικού ποδοσφαίρου, και τη μεγάλη της διαφορά σε εγχώριους αλλά και σε ευρωπαϊκούς τίτλους. Ένας Ιταλός, με καταγωγή απ’ τη Ρώμη και φανατικός οπαδός της Ρόμα ακολούθησε, λέγοντας πως η ομάδα του μπορεί να μην έχει κατακτήσει πολλές διακρίσεις αλλά είναι η περηφάνια της ‘αιώνιας πόλης’, και πως κάθε τίτλος της πανηγυρίζεται δέκα φορές περισσότερο από εκείνους των λαμπερών ομάδων του πλούσιου ιταλικού βορρά, οι πόλεις των οποίων υστερούν σε ομορφιά και ιστορική κληρονομιά.
Τελευταίος χρονικά ήταν ένας Έλληνας, από την Αθήνα, οπαδός του Παναθηναϊκού, ο οποίος είπε τα εξής:Ήταν η σειρά ενός Γερμανού, φανατικού υποστηρικτή της Μπάγερν Μονάχου, ο οποίος μίλησε με πάθος αλλά και υπεροψία για την αδιαμφισβήτητη κυρίαρχο του γερμανικού ποδοσφαίρου, και τη μεγάλη της διαφορά σε εγχώριους αλλά και σε ευρωπαϊκούς τίτλους. Ένας Ιταλός, με καταγωγή απ’ τη Ρώμη και φανατικός οπαδός της Ρόμα ακολούθησε, λέγοντας πως η ομάδα του μπορεί να μην έχει κατακτήσει πολλές διακρίσεις αλλά είναι η περηφάνια της ‘αιώνιας πόλης’, και πως κάθε τίτλος της πανηγυρίζεται δέκα φορές περισσότερο από εκείνους των λαμπερών ομάδων του πλούσιου ιταλικού βορρά, οι πόλεις των οποίων υστερούν σε ομορφιά και ιστορική κληρονομιά.
«Άκουσα με προσοχή τους φίλους, να μιλούν για τις αγαπημένες τους ομάδες και τις πόλεις τους με πάθος και αυταρέσκεια, κάτι που ίσως δικαιολογείται ως ένα βαθμό, δεν τους κακίζω. Εγώ όμως θέλω να σας μιλήσω για κάτι ανώτερο, για μια ιδέα τόσο υψηλή, στην σκέψη και μόνο της οποίας κάθε άνθρωπος, όποια ιδιότητα και αν έχει, και ιδιαίτερα εκείνη του φιλάθλου, νιώθει δέος και μεγαλείο. Η Μαδρίτη έχει σημαντικότερο αξιοθέατό της και σύμβολό της – και διορθώστε με αν κάνω λάθος- την Plaza Major, μια πλατεία, το Λίβερπουλ το λιμάνι του, το Μόναχο επίσης μια πλατεία την Marienplatz και φυσικά η όμορφη Ρώμη το Κολοσσαίο της, αναμφισβήτητα ένα έργο τέχνης ιστορικής σημασίας, το οποίο όμως δεν παύει να ήταν στην ουσία ένα σφαγείο δούλων.
Η δική μου πόλη, ο τόπος απ’ τον οποίο προέρχομαι εγώ και του οποίου τα ιερά χώματα γέννησαν τον Παναθηναϊκό έχει σύμβολο της τον Παρθενώνα, το λαμπρότερο μνημείο της ανθρωπότητας, ένα σύμβολο πνευματικής και ηθικής ανωτερότητας, στην πόλη που γέννησε την δημοκρατία και την φιλοσοφία, στην χώρα που γέννησε το αθλητικό ιδεώδες, την ανδρεία, την μαχητικότητα, την άμιλλα και το ευ αγωνίζεσθαι. Ο Παναθηναϊκός, αθλητικό και κοινωνικό παιδί αυτής της πόλης, αυτής της χώρας, γεννήθηκε απ’ την ανάγκη των ανθρώπων να συνεχίσουν να διάγουν το βίο τους όντας αντάξιοι απόγονοι των αρχαίων ελλήνων και όλων των υψηλών ιδανικών τα οποία εκείνοι υπηρέτησαν και δίδαξαν, προσφέροντας ποικιλοτρόπως στην κοινωνία και τον κόσμο.
Ο Παναθηναϊκός είναι οι εκατοντάδες τίτλοι του, είναι οι ψυχές χιλιάδων ανθρώπων που τον υπηρέτησαν και τον δόξασαν από διάφορα πόστα, είτε ως αθλητές, είτε με άλλες ιδιότητες, είναι οι αμέτρητοι κοινωνικοί αγώνες του και η δυσθεώρητη κοινωνική προσφορά του, μα πάνω απ’ όλα ο Παναθηναϊκός είναι ο κόσμος του και η δύναμη που του δίνουν η αγάπη και τα όνειρα των απλών ανθρώπων που τον έχουν στην καρδιά και την ψυχή τους. Όνειρα υψηλά, όνειρα μεγαλείου και δόξας, όνειρα που στηρίζονται στον σεβασμό, την αξιοπρέπεια και την δύναμη της ελληνικής ψυχής.
Εκεί λοιπόν, σε πολύ μικρή απόσταση απ’ την Ακρόπολη των Αθηνών, στους πρόποδες του Λυκαβηττού, χτυπάει η καρδιά του μεγαλύτερου Συλλόγου στον κόσμο, και θα συνεχίσει να χτυπάει όσο υπάρχουν άνθρωποι που τον αγαπούν με όλη την δύναμη της ψυχής τους. Πάνω και πριν απ’ όλα λοιπόν φίλοι μου, απ’ όποιο μέρος του κόσμου και αν προέρχεστε, πρώτα θα έπρεπε να υποστηρίζετε τον Παναθηναϊκό…», είπε και ανέβηκε προς τα έδρανα νιώθοντας την καρδιά του να χτυπάει δυνατά και την φλόγα για το Τριφύλλι να καίει με την ίδια ένταση όπως την πρώτη φορά… ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ...
Διαβάστε περισσότερα: http://www.greenzone.gr/2012/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου