Το ραντεβού ανανεώθηκε για το Ρίο ντε Τζανέιρο

Του Ν. Α. Κωνσταντοπουλου Η αθλούμενη νεολαία του κόσμου αποχαιρέτησε το Λονδίνο και έδωσε ραντεβού για το 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, μέσα σ’ ένα τεράστιο πάρτι υπό τους ήχους της μουσικής πολλών από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ροκ και της ποπ σκηνής της Μ. Βρετανίας. Λίγες ώρες νωρίτερα οι φίλαθλοι γιόρταζαν στους αγωνιστικούς χώρους παρακολουθώντας εντυπωσιακούς αγώνες στον Μαραθώνιο, τους τελικούς των ομαδικών αθλημάτων και άλλα αθλήματα, ενώ στις συζητήσεις κυριαρχούσε το νέο κατόρθωμα των σπρίντερ της Τζαμάικα, οι οποίοι, με πρωταγωνιστή ξανά τον Γιουσέιν Μπολτ, με 36.84 κατέρριψαν το παγκόσμιο ρεκόρ των 4x100 μ. Σκεφθείτε ότι οι Αμερικανοί ισοφάρισαν το παλαιό ρεκόρ (37.04), που είχαν οι ίδιοι Τζαμαϊκανοί (Κάρτερ, Φράτερ, Μπλέικ, Μπολτ) από τις 4 Σεπτεμβρίου του 2011, αλλά έμειναν 2οι. Η επόμενη ημέρα της γιορτής, όμως, σκιάστηκε από την ανακοίνωση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής πως η νικήτρια της σφαιροβολίας, η 32χρονη Λευκορωσίδα Ναντζέγια Οσταπτσούκ, βρέθηκε ντοπαρισμένη με την αναβολική ουσία μετενολόν. Το χρυσό μετάλλιο παίρνει η Νεοζηλανδή νικήτρια και του 2008, Βάλερι Ανταμς, στη 2η θέση ανεβαίνει η Ρωσίδα Γεβγκένια Κολόντκο και στην 3η η Κινέζα Γκονγκ Λιτζιάο. Η Ναντζέγια Οσταπτσούκ είχε ελεγχθεί στις 5 Αυγούστου και την επόμενη μέρα, μετά τον αγώνα. Και στα δύο δείγματα ούρων ανιχνεύθηκε η ίδια ουσία. Η Λευκορωσίδα ήταν 3η στους Ολυμπιακούς του 2008 και 4η το 2004, 1η στο παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2005 και τρεις φορές 2η (2003, 2007, 2011), πρωταθλήτρια κόσμου στον κλειστό στίβο το 2010 και τετράκις 2η (2001, 2003, 2008, 2012) και 1η στην Ευρώπη το 2010 και 2η του 2006. Είναι η 2η φορά στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες που η νικήτρια της σφαιροβολίας βρέθηκε θετική στον έλεγχο ντόπινγκ. Είχε προηγηθεί το 2004, στην Αρχαία Ολυμπία, η Ρωσίδα Ιρίνα Κορζανιένκα. Ας αφήσουμε πίσω, όμως, ό,τι αμαυρώνει τον αθλητισμό και ας αναφερθούμε σε κάποιους από τους αθλητές που άφησαν τη σφραγίδα τους τις τελευταίες ημέρες των Ολυμπιακών Αγώνων. «Θέλω να γίνω θρύλος», είχε πει πριν από μήνες ο Μπολτ στην «Καθημερινή». Οταν στον Λονδίνο νίκησε στα 100 μ. δήλωσε ότι ακόμη δεν είχε γίνει. Μετά τη νίκη του στα 200 μ. τόνισε πως είναι κοντά στο να γίνει. Ε, έπειτα από την ιστορική κούρσα των 4x100 μ., αποδέχθηκε, όχι και με ιδιαίτερη μετριοφροσύνη, πως ναι, έγινε, πλέον, θρύλος του αθλητισμού. Τα κατορθώματά του είναι μοναδικά. Ούτε ο περίφημος Αμερικανός Καρλ Λιούις πέτυχε ανάλογα στα σπριντ. Ο Μπολτ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που νίκησε στα 100 και στα 200 μ. σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες. Και το επίτευγμά του γίνεται εντυπωσιακότερο, αν αναλογιστούμε ότι οδήγησε την Τζαμάικα σε δύο σπουδαίες νίκες στα 4x100 μ. Τι απομένει να κάνει; Είναι νέος. Μόλις 26 ετών. Θα επιδιώξει να κατεβάσει κι άλλο τα ρεκόρ· να τα φθάσει σε σημείο τέτοιο, που, όταν αποχωρήσει από τους στίβους, επί χρόνια να παραμείνουν ακλόνητα; Θα προσπαθήσει να επαναλάβει τα κατορθώματά του στο Ρίο; Θα σκεφθεί ν’ ανέβει στα 400 μ., με στόχο να πάρει το ρεκόρ (43.18 από το 1999) του Αμερικανού Μάικλ Τζόνσον; Για την ώρα λέει πως τα 400 μ. του φαίνονται... Μαραθώνιος. Ο 29χρονος μετανάστης από τη Σομαλία, Μοχάμεντ Φάραχ, σκόπευε να πάει στη γιαγιά του στην Ολλανδία, αλλά στα οκτώ του βρέθηκε με τ’ αδέλφια του στη Μ. Βρετανία όπου ζούσε ο πατέρας του. Ονειρευόταν να παίξει ποδόσφαιρο και τελικά επέτυχε κάτι που λίγοι έχουν κατορθώσει στον στίβο: Να νικήσει στα 5.000 και στα 10.000 μ. Πριν από αυτόν το είχαν πετύχει ο Φινλανδός Χάνες Κόλεμαϊνεν (1912), ο Τσεχοσλοβάκος Εμιλ Ζάτοπεκ (1952), ο Σοβιετικός Βλαντίμιρ Κουτς (1956), ο Φινλανδός Λάσε Βίρεν (1972 και 1976), ο Αιθίοπας Μίρουτς Γίφτερ (1980) και ο συμπατριώτης του, Κενενίσα Μπεκέλε, το 2008. Πριν από περίπου πέντε χρόνια, ο Στίβεν Κίπροτιτς αποφάσισε να πάει στην Κένυα για να προπονηθεί με τους Κενυάτες δρομείς. Την Κυριακή χάρισε στην Ουγκάντα το δεύτερο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιό της, νικώντας στον Μαραθώνιο. Οικογένεια μεταλλίων Ο Ρώσος γίγαντας που παλεύει για το Ουζμπεκιστάν, Αρτούρ Ταϊμάζοφ, νίκησε στα 120 κ. της ελεύθερης κι έχει, πλέον, τρία χρυσά κι ένα ασημένιο ολυμπιακά μετάλλια. Οσα ο θρυλικός Ρώσος της ελληνορωμαϊκής Αλεξάντρ Καρέλιν και ουδείς άλλος παλαιστής. Η οικογένεια Ταϊμάζοφ κατέχει πλέον τέσσερα χρυσά και δύο ασημένια ολυμπιακά μετάλλια. Ο αδελφός του, Τιμούρ, έχει πάρει στην άρση βαρών ένα χρυσό κι ένα ασημένιο, αλλά για λογαριασμό της Ουκρανίας. Ο Ιταλός Μάρκο–Αουρέλιο Φοντάνα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην ορεινή ποδηλασία, «τρέχοντας» τα τελευταία χιλιόμετρα χωρίς... σέλα! Του έφυγε ενώ διεκδικούσε την 1η θέση. H Kίνα κοντράρει τις ΗΠΑ Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε με την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στη Σοβιετική Ενωση και τη διάλυση της χώρας και ο αθλητικός ανταγωνισμός (με προπαγανδιστικές προεκτάσεις) δεν εντοπίζεται, πλέον, στις «μάχες» των ΗΠΑ με την ΕΣΣΔ, αλλά και την πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία), που μπορεί να ήταν μικρή, πληθυσμιακά, σε σχέση με τους δύο γίγαντες, πανίσχυρη όμως αθλητικά. Ο άλλος «πόλος» είναι πλέον η Κίνα. Το «παιχνίδι» των εντυπώσεων, οι ΗΠΑ το παίζουν με αυτήν. Η Ρωσία είναι πάντα πολύ δυνατή. Για πολλούς λόγους, όμως, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ΕΣΣΔ, αφού, άλλωστε, στη Σοβιετική Ενωση περιλαμβάνονταν δημοκρατίες που τώρα, ως ανεξάρτητες χώρες, κατακτούν πολλά μετάλλια σε διάφορα αθλήματα. Η Κίνα, σιγά αλλά σταδιακά, από το 1988, άρχισε ν’ ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της κατάταξης. Στο Σίδνεϊ το 2000, για πρώτη φορά βρέθηκε στην 3η θέση (ήταν 4η το 1992 και το 1996), στην Αθήνα, τέσσερα χρόνια αργότερα, ήταν 2η, το 2008, στην έδρα της, στο Πεκίνο, σκαρφάλωσε στην κορυφή, όπως αναμενόταν άλλωστε, και φέτος επέστρεψε στη 2η θέση. Οι Κινέζοι είναι πολλοί. Πάρα πολλοί. Εχουν αρχίσει και ανεβαίνουν σε αθλήματα στα οποία δεν είχαν παράδοση. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι, σε λίγα χρόνια, θα τους δούμε πολύ δυνατούς και στον στίβο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ