Διάβασα πάρα πολλά σήμερα. Κατάλαβα ότι πολλοί κλαίνε για το αντίο του Γιώργου Καραγκούνη και άλλοι που είναι ικανοποιημένοι. Ικανοποιημένοι είτε γιατί ανήγαγαν την υπόθεση σε κόντρα του παίκτη με τον Ζεσουάλδο Φερέιρα (και ο Πορτογάλος είναι τοτέμ για πολλούς στο Τριφύλλι) είτε γιατί θεωρούν ότι ο «Κάρα» δεν ήταν δα και τίποτα σπουδαίο γιατί δεν έβαζε πολλά γκολ για τη θέση του ή γιατί δεν σκόραρε σε κρίσιμα ματς. Την πρώτη κατηγορία την προσπερνώ γιατί θεωρώ ανάξιο επιχειρηματολογίας το ζήτημα. Για τη δεύτερη έχω να πω ότι από τα 50 γκολ του «Κάρα» σε καμιά 350αριά εμφανίσεις με τον Παναθηναϊκό, τα περισσότερα ήταν για ματς με «καρύδια». Θυμίζω στους φίλους με μνήμη χρυσόψαρου:Θα μπορούσα να βάλω κι άλλα. Αλλά νομίζω ότι είναι ελαφρώς αστείο να προσπαθώ να εξηγήσω πως ο Καραγκούνης είναι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές των τελευταίων 12 και βάλε ετών. Το αποδεικνύουν οι 120 συμμετοχές στην Εθνική, οι εμφανίσεις του με το εθνόσημο, οι δύο μεταγραφές και συμμετοχές του σε τεράστια κλαμπ όπως η Ίντερ και η Μπενφίκα. Μια και είπα Μπενφίκα, δείτε αυτό το βίντεο για να καταλάβετε πώς έπρεπε ο Παναθηναϊκός να αποχαιρετήσει τον Καραγκούνη. Ή έστω πώς πρέπει να το κάνει έστω και τώρα. Τέσσερα χρόνια πίσω ο Ρουί Κόστα, ο θρύλος της Μπενφίκα αποχαιρετά τους Αετούς.
Στα 35 του ο Καραγκούνης δεν έκανε στα πλάνα του Φερέιρα. Οκ, προπονητής δεν είμαι, δέχομαι ασχολίαστα την κρίση του Πορτογάλου. Θα ‘θελα, όμως, ο Φερέιρα να είχε πάρει ένα τηλεφώνημα τον «Κάρα». Ναι, ξέρω δεν είναι στις αρμοδιότητές του. Όπως δεν ήταν φαντάζομαι να κρατήσει τον Λαγό, να πείσει τον Κουίνσι, να κλείσει παίκτες. Τηλεφωνήματα που έκανε. Ο Φερέιρα σε αυτόν τον Παναθηναϊκό έχει τα κλειδιά. Και κάνει ό,τι γουστάρει. Προφανές είναι ότι δεν γούσταρε να πάρει τον «Κάρα» στο όνομα όσων είχε πει γι’ αυτόν πέρυσι, περί υποδείγματος επαγγελματία και άλλα. Να του πει ξεκάθαρα«μην περιμένεις άδικα, ψάξε ομάδα, δεν σε υπολογίζω γιατί είσαι πρώην ποδοσφαιριστής, παίζεις ποδόσφαιρο του ’80, αργό» ή κάπως έτσι.
Θα περίμενα βέβαια και από τη διοίκηση να πει στον προπονητή ό,τι έλεγε και σε όλους τους φιλάθλους (μέσα και οι 5.000… συνιδιοκτήτες της ΠΑΕ): «Ο Καραγκούνης θα μείνει γιατί είναι εθνικό και παναθηναϊκό σύμβολο». Η ατολμία της διοίκησης έφερε κακούς χειρισμούς που πλήγωσαν τον Καραγκούνη.
Το ρεπορτάζ λέει ότι ο Αλαφούζος το παίρνει πάνω του. Δεν ξέρω πια αν προλαβαίνει. Νομίζω όχι. Αλλά αναρωτιέμαι γιατί πρέπει στον Παναθηναϊκό πρώτα να φτάνει η όποια κατάσταση στο γκρεμό και μετά να δρουν.
Τα δάκρυα του Καραγκούνη στο ραδιόφωνο δεν τα σχολιάζω. Ούτε τα «ήμουν, είμαι και θα είμαι Παναθηναϊκός». Σκεφτείτε μόνο πόσοι στο πέρασμα των χρόνων το έχουν κάνει αυτό για το Τριφύλλι, πώς τους συμπεριφέρθηκε η όποια διοίκηση και πόσο μεγάλη πικρία τους δημιούργησε.
Ο Καραγκούνης ένιωσε τις τελευταίες ημέρες όπως η συντριπτική πλειοψηφία των σημαντικότερων Ελλήνων ποδοσφαιριστών που τίμησαν με το παραπάνω τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Τον Σαραβάκο που έφυγε κακήν κακώς επειδή δεν τον ήθελε ο Όσιμ (αλήθεια μοιάζουν κάπως οι περιπτώσεις -κάπως, έγραψα μην τρελαίνεστε-) ξαναγύρισε αφού πια είχε ξενερώσει ο κόσμος και του έκαναν ένα φιλικό στα 45 του. Τον Γεωργακόπουλο που του έκοψε τη μπάλα ο Καπετάνιος γιατί δεν συμβιβάζονταν με τη λογική του. Τον Λυμπερόπουλο που εκδιώχθει ως λούζερ και τον τίμησαν ευτυχώς 15.000 φίλοι του Παναθηναϊκού μόνοι τους προ τριμήνου γιατί οι Πράσινοι ούτε πλακέτα. Τον Μπασινά που έφυγε γιατί είχε άποψη και του «κόλλησαν» διάφορες «ρετσινιές». Τον Δομάζο και τον Αντωνιάδη που τους άφησαν να πάνε σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό αντίστοιχα για να πάμε προ 35ετίας. Ακόμα και τον Γκούμα, αν θέλετε, έστω και αν δεν ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ποδοσφαιριστών.
Και επειδή γνωρίζω πια καλά πώς σκέφτονται μερικοί, τους προλαβαίνω. Όχι, δεν είναι φίλος μου ο Καραγκούνης. Όχι, δεν μου «δίνει γραμμή». Έχω μιλήσει μαζί του λίγες φορές. Μία από αυτές απαθανατίζει η φωτογραφία από συνέντευξή του στην «Εξέδρα». Το δικό μου αντίο χωρίς φανφάρες και συναισθηματικές ακροβασίες σε έναν ποδοσφαιριστή που δεν είναι Ζάετς, Ρότσα, Σαραβάκος, Βαζέχα ή για τους πιο παλιούς Δομάζος, αλλά ένας παίκτης από τους λίγους. Εις το επανιδείν τυπάρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου