Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ

«Ο τολμών νικά» λέει το πολύ γνωστό ρητό – και αυτός που τόλμησε και νίκησε ήταν οΖεσουάλντο Φερέιρα. Και ο Παναθηναϊκός βέβαια!

Πολύ καλό λοιπόν το ξεκίνημά μας στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με μια «επαγγελματική» νίκη, σε ένα παιχνίδι το οποίο σημαδεύτηκε από τις απρόσμενες και θαρραλέες επιλογές του προπονητή μας.

Ο Φερέιρα είχε να αντιμετωπίσει δυο προβλήματα: αφενός την απουσία τριών βασικών παικτών, του Μπουμσόνγκ λόγω του τραυματισμού του και των Βιτόλο και Κατσουράνηλόγω καρτών από πέρσι και αφετέρου το ότι ενώ δεν έχει ακόμα τελειώσει το καλοκαίρι, ο Παναθηναϊκός είχε (και έχει) να δώσει τέσσερα επίσημα και δύσκολα παιχνίδια μέσα σε εννιά μέρες: την Τετάρτη που μας πέρασε παίξαμε με τη Μάλαγα στο «Ροσαλέδα», σήμερα είχαμε το εκτός έδρας ματς στη Λειβαδιά, την Τρίτη 28 του μήνα έχουμε τη ρεβάνς με τη Μάλαγα στο Ο.Α.Κ.Α. και την Παρασκευή 31 του μήνα παίζουμε πάλι στο Ο.Α.Κ.Α. με τα Γιάννενα – αφού αν το παιχνίδι αυτό γινόταν Σαββατοκύριακο ή Δευτέρα, θα έπρεπε να ψάχνουμε για έδρα λόγω μιας συναυλίας που είναι να γίνει τις επόμενες μέρες στο γήπεδο αυτό – δηλαδή… όλα τάχε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε!

Έτσι, η μόνη λογική αλλά και γενναία απόφαση που μπορούσε να πάρει ο Ζεσουάλντο ήταν να χρησιμοποιήσει όλους όσους έχει στη διάθεσή του, χωρίς να υπολογίσει ότι σε περίπτωση κακού αποτελέσματος… θα τον περίμεναν όλοι στη γωνία να τον κράξουν!

Άλλωστε… έτσι κι αλλιώς πολλοί εχθροί και «φίλοι» τον περιμένουν στη γωνία αλλά τους λέμε ότι ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΚΑΙ Ο ΦΕΡΕΪΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΗΞΕΡΑΝ ΚΑΙ ΓΥΡΕΥΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΞΕΧΑΣΟΥΝ! Και όχι μόνο δε θα φύγει, αλλά θα μας οδηγήσει και σε επιτυχίες που θα βουλώσουν στόματα!

Η ενδεκάδα λοιπόν που επέλεξε να κατεβάσει είχε τερματοφύλακα τον Καρνέζη, δεξί μπακ τονΣεϊταρίδη (καλά, αν ο κόουτς «αναστήσει» τον Γιούρκα θα μιλάμε για την ευχάριστη έκπληξη της δεκαετίας!) και αριστερό μπακ τον νεαρό Λαγό! Ο Βύντρα μετατέθηκε στο κέντρο της άμυνας συνοδευόμενος από τον Πίντο. Αμυντικοί χαφ επιλέχθηκαν ο Ζέκα και ο Μαρίνος, αριστερό εξτρέμ ο Μαυρίας, δεξί εξτρέμ ο νεοαποκτηθείς Μπαρμπαρούσης, μπροστά από αυτούς ο Χριστοδουλόπουλος και σέντερ φορ ο Πετρόπουλος.

Ένα τέτοιο καινούριο σχήμα ήταν φυσικό να «ψαχτεί» στα πρώτα λεπτά μέχρι όλοι να συντονιστούν μεταξύ τους, έτσι αρχίσαμε μάλλον υποτονικά δίνοντας γήπεδο στον Λεβαδειακό, ο οποίος πάντως δε μας απείλησε ιδιαίτερα, εκτός από μια περίεργη φάση στο 19ο λεπτό, όταν σε μια σέντρα του Ναπολεόνι η μπάλα πήρε μια παράξενη τροχιά και βρήκε το οριζόντιο δοκάρι του Καρνέζη. Στη συνέχεια, σταδιακά η απόδοσή μας ανέβηκε – με πρωταγωνιστές σε εκείνο το σημείο του αγώνα τον ορεξάτο Μπαρμπαρούση που με τις προωθήσεις του και σε συνεργασία με τον Σεϊταρίδη δημιουργούσε ρήγματα από τα πλάγια στην άμυνα της Λειβαδιάς, τον Χριστοδουλόπουλο, ως ένα βαθμό τον Μαυρία και τον Πετρόπουλο, ο οποίος όμως, παρόλο που αποτελούσε απειλή για τους αντιπάλους, έχανε τις ευκαιρίες, με πιο σημαντική μια φάση στο 27ο λεπτό όπου έστειλε τη μπάλα άουτ ενώ είχε βγει μόνος του ύστερα από ωραίο ένα-δυο των Μπαρμπαρούση – Σεϊταρίδη και ασίστ του τελευταίου. Λίγο αργότερα έχασε κι άλλη μία όταν έστειλε τη μπάλα με κεφαλιά σύριζα άουτ από το αριστερό δοκάρι του Κυριακίδη.

Τη λύση όμως έδωσε τελικά ο Βύντρα επτά λεπτά αργότερα, ο οποίος κατάφερε να γράψει το 0-1 με αριστερό σουτ μέσα από την περιοχή ύστερα από σέντρα του Λάζαρου! Και πέντε ακόμα λεπτά αργότερα ο Βύντρα αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστή του αγώνα, όταν έδιωξε πάνω στη γραμμή μια προβολή του Κόμπος, ενώ σιγά-σιγά ο Λεβαδειακός προσπαθούσε να ξαναπάρει τον έλεγχο του ματς.

Στην επανάληψη ο Φερέιρα συνέχισε το «ροτέισον» που χαρακτήρισε το σημερινό παιχνίδι, κάνοντας δυο αλλαγές από την αρχή: έβαλε δηλαδή τους Φορναρόλι και Σισοκό στη θέση των Χριστοδουλόπουλου και Μαυρία. Ωστόσο, αυτός που ήταν πιο επιθετικός ήταν ο Λεβαδειακός, καθώς οι Ζέκα και Μαρίνος δυσκολεύονταν να αναχαιτίσουν την πίεση προς την άμυνά μας, με αποτέλεσμα να γίνουν πολλές σέντρες μέσα στην περιοχή μας, τις οποίες όμως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εξουδετέρωναν ο Καρνέζης και ο Πίντο, που έκανε πολλές και θετικές επεμβάσεις και έδειξε ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο απ’ αυτό του αγώνα με τη Μάλαγα, χωρίς βέβαια να μπορούν να συγκριθούν…η Μάλαγα με τη Λειβαδιά!

Στο 65ο λεπτό ο προπονητής μας έκανε την τελευταία του κίνηση αλλάζοντας τον Ζέκα με τονΣπυρόπουλο, ο οποίος έπαιξε στη συνηθισμένη του θέση (αριστερό μπακ), ενώ ο Λαγός μεταβλήθηκε σε αμυντικό χαφ. Η αλλαγή αυτή, σε συνδυασμό με την άνοδο της απόδοσης του Σισοκό, ο οποίος ζάλιζε την άμυνα των αντιπάλων, έλυσε κάποια από τα προβλήματα και το παιχνίδι ισορρόπησε σε σχέση με προηγουμένως, παρόλο που δοκιμάσαμε κάποια ακόμα διαστήματα πίεσης, με τον Λεβαδειακό να έχει τη μεγαλύτερη ευκαιρία του στο 79ο λεπτό, όταν ένα σουτ του Πόι το απέκρουσε εξαιρετικά σε κόρνερ με εκτίναξη ο Καρνέζης. Είχαμε όμως και εμείς τις καλές στιγμές μας, όπως στο 74ο λεπτό με τον Φορναρόλι (κεφαλιά άουτ ύστερα από σέντρα του Σισοκό) και στο 90ο λεπτό με τον Πετρόπουλο, σουτ του οποίου έδιωξε δύσκολα σε κόρνερ ο τερματοφύλακας της Λειβαδιάς.

Τελικά, το 0-1 που διαμορφώθηκε στο α΄ ημίχρονο ήταν και το τελικό σκορ – και σίγουρα αποτελεί μια πολύ καλή αρχή, όχι μόνο για τη νίκη, αλλά και επειδή θα βοηθήσει κάποιους παίκτες να ενσωματωθούν στην ομάδα και να είναι χρήσιμοι.

Αξίζει μια ειδική αναφορά σε ορισμένους: για τον Βύντρα τα είπαμε, ωστόσο πιστεύουμε ότι ο καλύτερος σήμερα ήταν ο Καρνέζης, που πέρα από τη μεγάλη απόκρουση που πραγματοποίησε στο 79ο λεπτό, σε όλο το ματς ενέπνεε εμπιστοσύνη, «διάβαζε» όλες τις φάσεις και είχε «αέρα» πολύ καλού τερματοφύλακα! Θετικός ο Πίντο, «φρέσκος» και «ανάλαφρος» ο Μπαρμπαρούσης, τον οποίο βέβαια πρέπει να δούμε και σε άλλα παιχνίδια, βοήθησε ο Σεϊταρίδης στο πρώτο ειδικά ημίχρονο, καλή αν σκεφτούμε το νεαρό της ηλικίας του η προσπάθεια του Λαγού, ενώ ο Φορναρόλι έδειξε ότι είναι καλός τεχνίτης, αλλά πιο πολύ σε ένα ρόλο…Λυμπερόπουλου, παρά κλασσικού σέντερ φορ! Όσο για τον Πετρόπουλο…χειρότερος από τον Τοτσέ δεν ήταν, το αντίθετο θα λέγαμε, πρέπει όμως στις επόμενες ευκαιρίες που θα του δοθούν να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα, αν θέλει να παίζει βασικός ή έστω συχνά.

Φυσικά είχαμε και τον 12ο παίκτη μας, δηλαδή τους 2.000 περίπου οπαδούς μας που βρέθηκαν στο γήπεδο, παρά το 30ευρο της τιμής του εισιτηρίου που έβαλε η ομάδα του Γιάννη Κομπότη – και εννοείται ότι η εξέδρα ήταν αποκλειστικά δική μας. Είχε όμως και ο Λεβαδειακός τον 12ο παίκτη του, που ήταν ο διαιτητής Κομίνης, ο οποίος ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο έκανε τα πάντα για να σπάσει τα νεύρα των παικτών μας φερόμενος σαν…μικρός Ευθυμιάδης, σφυρίζοντας με το παραμικρό και δείχνοντάς τους με μεγάλη ευκολία κίτρινες κάρτες (στους Μαρίνο, Σεϊταρίδη και Χριστοδουλόπουλο), ενώ και οι επόπτες έκοψαν επιθέσεις μας με ένα-δυο ανύπαρκτα οφσάιντ… Συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια, εννοείται…

Μετά απ’ αυτό το θετικό ξεκίνημα, η συνέχεια είναι την Τρίτη 28 Αυγούστου στο Ο.Α.Κ.Α. στην προσπάθειά μας για πρόκριση στον αγώνα με τη Μάλαγα! Αν το πιστέψουμε, μπορούμε! Εμείς πάντως πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας, δηλαδή να γεμίσουμε το γήπεδο!

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Καρνέζης, Σεϊταρίδης, Βύντρα, Πίντο, Λαγός, Μαρίνος, Ζέκα (65΄ Σπυρόπουλος), Μαυρίας (46΄ Φορναρόλι), Μπαρμπαρούσης, Χριστοδουλόπουλος (46΄ Σισοκό), Πετρόπουλος.

ΑΣΩΤΟΣ ΙΟΣ

Πηγή